Τα λεφτά ήταν πολλά για να αντέξει στη θέα τους η ηθική και να μείνει όρθια η λογική. Και η Άνγκελα Μέρκελ, κήνσορας της ηθικής και πιστή στην αυστηρή προτεσταντική λογική «λύγισε» με θεαματικό τρόπο περίπου σε ζωντανή μετάδοση μπροστά στον Οθωμανό πελάτη.
Μπορεί η Ελλάδα χάρη σε αυτή να μην πήρε αυτό που διεκδικούσε και το οποίο ήταν το πολιτικά ορθό και έντιμο έναντι της Τουρκίας, αλλά δύναται δικαίως τώρα να χλευάζει στο εξής τα μαθήματα σωστής πολιτικής που θα επιχειρεί κάθε φορά να δώσει η Γερμανίδα καγκελάριος, η οποία απέδειξε ότι προτιμά το καθρεφτάκι – δώρο του Ερντογάν για να βλέπει μέσα από αυτό την αγαστή γερμανοτουρκική συνεργασία που οδηγεί με βεβαιότητα σε μια Νέο-Οθωμανική αυτοκρατορία.
«Ο tempora o mores» θα αναφωνούσε στην περίπτωση αυτή ο λατίνος ρήτορας και πολιτικός Μάρκος Τύλλιος Κικέρων.
Όλοι θυμούνται λίγο πριν, στα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, ήταν η ίδια που περιέλουζε με τα χειρότερα λόγια τους Έλληνες πολιτικούς.
Φίλοι της από την Ελλάδα μετέφεραν από τις κατ’ ιδίαν συνομιλίες της, χαρακτηρισμούς που κάλλιστα μπορεί τώρα να της αποδοθούν, να της επιστραφούν όπως ακριβώς αυτή τους διατύπωνε.
«Λίγοι», «ανήθικοι», «κοντόφθαλμοι», «αντιευρωπαίοι» και «μοιραίοι», ήταν μερικά από τα κοσμητικά επίθετα με τα οποία στόλιζε τους πολιτικούς, ενώ παρασυρόμενη και από την ίδια την Καγκελάριο, η κοινή γνώμη της Γερμανίας κατηγορούσε συλλήβδην τους Έλληνες για άσωτους, τεμπέληδες, ενώ σχεδόν όλος ο πολιτικός κόσμος στο Βερολίνο ζητούσε κατά το αυστηρό προτεσταντικό δόγμα την τιμωρία, αν όχι το αυτομαστίγωμα των Ελλήνων.
Και μετά ήρθε στις μέρες μας η 10η Δεκεμβρίου στις Βρυξέλλες, για να αποδεχθεί ότι όλα είναι σχετικά, ανάλογα με την οπτική γωνία που τα βλέπει ο καθένας.
Σαφώς η πολιτική και οι σχέσεις των χωρών δεν καθοδηγούνται – όπως θα έπρεπε – μόνο από την ηθική.
Αλλά το «χάδι» στην Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν ήταν τόσο απαλό, σαν το μειδίαμα του Τούρκου Προέδρου όταν της χάριζε στην Πόλη εκείνον τον καθρέπτη – αντίκα από τα Οθωμανικά χρόνια.
Γιατί στο μυαλό όχι μόνο της Καγκελαρίου αλλά και του Ιταλού και του Ισπανού πρωθυπουργού καθρεφτίζονται στα Συμβούλια Κορυφής τα λεφτά τους που είναι τόσα πολλά και διακυβεύονται στην Τουρκία.
Είναι για τη Γερμανία τα 19,2 δισ. δολάρια εξαγωγές προς την Τουρκία, είναι τα έξι καταδιωκτικά υποβρύχια «απολύτως ενδεδειγμένα για την τουρκική επιθετική γραμμή στη Μεσόγειο» πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, είναι τα τανκς Leopard και οι πύραυλοι με τους οποίους τα συνοδεύει, αλλά και τα πλέον των 3,5 εκατ. Τούρκων που ζουν εκεί.
Το γεγονός και μόνο ότι αυτή τη στιγμή τρεις ευρωβουλευτές της Γερμανίας είναι τουρκικής καταγωγής, 16 βουλευτές της Bundestag και άλλοι 48 στα κοινοβούλια των κρατιδίων, μιλά από μόνο του.
Αποδεικνύεται ότι από το 1790 όταν υπογράφτηκε το Σύμφωνο Ειρήνης Οθωμανικής αυτοκρατορίας και Πρωσίας, οι οικονομικές σχέσεις και των «κληρονόμων» όλο και βαθαίνουν.
Και όπως παρατηρεί ο ίδιος ο ΠΟΕ το εμπόριο ενώνει. «Οι έμποροι είναι διστακτικοί να πολεμήσουν τους πελάτες τους», ομολογεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου.
«Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων» κατά την ευαγγελική ρήσι.
Οι Ισπανοί κατασκευάζουν το αεροπλανοφόρο Anadolu, σαν ένα μικρό και μεταφερόμενο Καστελόριζο, κατέχουν το 50% της δεύτερης σε μέγεθος τουρκικής τράπεζας Garanti και στην γειτονική χώρα μας δραστηριοποιούνται 775 ισπανικές εταιρείες.
Η Ιταλία, τρίτη στη σειρά, βοηθά στον εφοδιασμό του τουρκικού στόλου με τορπίλες και του στρατού ξηράς με οβίδες και όπλα.
Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία κατέχουν τουρκικά ομόλογα συνολικής αξίας 94 δισ. ευρώ (64 δισ. ευρώ μόνο η Ισπανία).
Επομένως κανείς μπροστά σε αυτά τα λεφτά δεν μπορεί να δει με ευκρίνεια και να παραδεχθεί ότι τα μελλοντικά σχέδια για τα σύνορα της καρδιάς του Ερντογάν αγγίζουν και τις ίδιες τις χώρες τους, ή τουλάχιστον φτάνουν έως και έξω από Βιέννη.
Τα λεφτά είναι τόσα πολλά που όντως πολλές φορές θολώνουν το μυαλό και των πολιτικών, συντηρητικών όπως η Άνγκελα Μέρκελ ή σοσιαλιστών όπως ο Πέδρο Σαντσεθ.
Και όσο αυτοί διατυμπανίζουν στα πέρατα του κόσμου την ηθική τους και κομπορρημονούν μόνο γι’ αυτή σε κάθε ευκαιρία, η απάντηση έρχεται από μία κινεζική παροιμία: «Όταν ακούς κάποιον να μιλά πολύ για ηθική, άφησέ τον, την έχει χάσει…».
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
