Αλήθεια αν υπήρχε, θα ήταν εφικτό να περιοριζόταν η βία και παρενόχληση στην εργασία; Αν υπήρχε ποιος θα έπρεπε να ήταν ο δικαιούχος; ο/η εργαζόμενος/νη; ο/η εργοδότης; ο/η manager; Αλήθεια χρειάζεται κάποιος αντίτιμο για να μην βλάψει κάποιον άλλο συνάδελφο;
Οι εταιρείες και οι οργανισμοί είναι υποσύνολο της κοινωνίας. Μια μικρογραφία της κοινωνίας θα λέγαμε χαρακτηριστικά, με μια σημαντική διαφορά. Μέσα σε μια εταιρεία τα μέλη της, οι εργαζόμενοι, δρουν πιο ανταγωνιστικά και με διαφορετικά κίνητρα.
Για μια μερίδα εργαζομένων είναι το μέσο της επιβίωσης τους, για κάποιους άλλους το μέσο της κοινωνικής τους καταξίωσης, για άλλους το μόνο πράγμα που έχουν στη ζωή τους, για άλλους σημαίνει δύναμη! Όλοι έχουν είτε κάτι να κερδίσουν είτε κάτι να χάσουν. Αυτό και μόνο κάνει το περιβάλλον πιο βίαιο από μόνο του.
Το 40% έχει γίνει στόχος βίας και παρενόχλησης στην εργασία
Μέχρι πότε όμως θα συμβαίνει αυτό; Σήμερα το 40% των εργαζομένων έχει γίνει στόχος βίας και παρενόχλησης στην εργασία σύμφωνα με την 1η Πανελλήνια Έρευνα της MRK Consulting με την Κάπα research (Μάρτιος 2021).
Τι χρειάζεται να γίνει προκειμένου να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο; Σίγουρα όχι κάποιο No... Bullying Pass. Το 2021 ενσωματώσαμε την οδηγία C190 στο ν.4808/2021. Οι εταιρείες άνω των 20 ατόμων προσωπικό είναι υποχρεωμένες να τον εφαρμόσουν. Πώς εφαρμόζεται ο νόμος σήμερα;
Πολλές εταιρείες έχουν αντιγράψει την C190, την μετέτρεψαν σε πολιτική και την έχουν ανακοινώσει στο προσωπικό τους όμως δεν αρκεί μόνο αυτό. Η αντιμετώπιση και διαχείριση της βίας και παρενόχλησης στην εργασία δεν είναι μόνο η δημιουργία κάποιας πολιτικής. Είναι διαδικασία διοικητική και management.
Δυσάρεστες συνέπειες
Βία και παρενόχληση στην εργασία δεν είναι μόνο η σεξουαλική βία και παρενόχληση (12%) ή η λεκτική βία (79%). Είναι η σκόπιμη υποβάθμιση της δουλειάς (65%), είναι οι ψίθυροι (wishpering) και τα κουτσομπολιά (54%), η απομόνωση στην εργασία (30% ).
Η αντανάκλαση αυτών των βίαιων συμπεριφορών οδηγούν σε δυσάρεστες συνέπειες για τους εργαζόμενους όπως έντονο άγχος /στρες 92%, διαταραχές ύπνου (82%) μεταφορά των προβλημάτων της δουλειάς στο σπίτι (79%) παράγοντας που αυξάνει τα φαινόμενα της ενδοοικογενειακής βίας, εξανθήματα, τριχόπτωση, δερματοπάθεια 57%, κατάθλιψη 55% , μετατραυματικό στρές 55% κ.α
Γι αυτό είναι αναγκαίοι οι μηχανισμοί επιμέλειας, οι αυτοματοποιημένες διαδικασίες, τα πρωτόκολλα, οι διαδικασίες, η προστασία των εργαζομένων που προχωρούν σε καταγγελία, είναι η διερεύνηση του περιστατικού, η ορθότητα της καταγγελίας, αλλά και η ενημέρωση και εκπαίδευση του προσωπικού και των στελεχών.
Οι εταιρείες που έχουν εκπαιδεύσει τα στελέχη τους για την αποφυγή και διαχείριση του φαινομένου είναι ελάχιστες. Το ότι κάποιος εργαζόμενος, ανεξαρτήτως φύλου, αναλαμβάνει να διοικήσει μια ομάδα δε σημαίνει απαραίτητα ότι μπορεί να το κάνει. Σχεδόν κανένα στέλεχος δεν είναι εκπαιδευμένο στη διοίκηση ομάδων ΑΜΕΑ, μονογονεϊκών οικογενειών, πολυτέκνων, δυσλεκτικών, με χρόνιες παθήσεις, εργαζόμενους που επανέρχονται μετά από εγκεφαλικά ή αντίστοιχες παθήσεις κ.α.
Είναι γεγονός πως οργανισμοί και στελέχη δεν είναι εκπαιδευμένοι στο πως να μπορέσουν να συμπεριλάβουν (inclusion) διαφορετικές ομάδες (diversity) στο σύνολο τους και πως να τους δώσουν τις ίσες ευκαιρίες (Equity) που χρειάζονται ώστε και εκείνοι να λειτουργήσουν ισότιμα ως μέλος του συνόλου.
Αν αυτό δεν επιτευχθεί τότε τα φαινόμενα της βίας και παρενόχλησης στην εργασία δύσκολα θα καταπολεμηθούν.
Α! και κάτι τελευταίο. Το τι είναι βία και παρενόχληση δε μπορείς να το διδάξεις εύκολα σε κάποιον που είναι σαράντα ετών (40). Το διδάσκεις από το σπίτι, από το σχολείο και στην συνέχεια στο Πανεπιστήμιο. Δεν υπάρχει πρόγραμμα να το κάνεις download στον εγκέφαλο των ανθρώπων.
- Ο Ιωάννης Μαρκέτος είναι κάτοχος MBA, Διδάσκων στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος Ιδρυτής και CEO της MRK Consulting www.mrkathens.gr , Ερευνητής, Συγγραφέας του βιβλίου Εργασιακός Εκφοβισμός, Νίκησέ τον.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
