Η είδηση πέρασε στα ψιλά, στην αρχή του καλοκαιριού λόγω των εκλογών, αν και είχε «πιασιάρικο» τίτλο, που λένε και οι δημοσιογράφοι: «Τα γουρούνια δικαιώθηκαν στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ -Ήττα για τη βιομηχανία χοιρινού κρέατος».
Τι έγινε;
Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ δικαίωσε την Καλιφόρνια, η οποία είχε εγκρίνει έναν νόμο με στόχο να ελαχιστοποιήσει την οδύνη των ζώων στα χοιροτροφεία, αλλά προκάλεσε την οργή των παραγωγών χοιρινού, μπέικον και άλλων αλλαντικών. Ο νόμος απαγορεύει να πωλείται στην Πολιτεία αυτή χοιρινό κρέας προερχόμενο από γουρούνια μεγαλωμένα σε πολύ περιορισμένο χώρο.
Η βιομηχανία χοιρινού κρέατος προσέφυγε στη Δικαιοσύνη. Εκπρόσωποί της υποστήριζαν ότι με τον νόμο αυτό θα εκτινασσόταν το κόστος παραγωγής και, κατά συνέπεια, και η τιμή στα λουκάνικα, τα αλλαντικά, στο ψαρονέφρι. Η υπόθεση οδηγήθηκε, όπως είδαμε, στο Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο απέρριψε τα επιχειρήματα της βιομηχανίας χοιρινού κρέατος.
Η ιστορία αυτή αποτελεί μια πρώιμη σκηνή από το μέλλον, σχετικά με την κατανάλωση του κρέατος. Υπάρχουν δύο ζητήματα. 1) Το περιβαλλοντικό, ιδιαίτερα οξυμμένο σε σχέση με την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της τις οποίες ήδη ζούμε και 2) Το ηθικό, ως προς την μεταχείριση των ζώων.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
1) H παγκόσμια κατανάλωση κρέατος
Έχει αυξηθεί ραγδαία τα τελευταία 50 χρόνια. Η παραγωγή κρέατος σήμερα είναι σχεδόν πενταπλάσια από τις αρχές της δεκαετίας του ’60. Κατά την περίοδο αυτή ο παγκόσμιος πληθυσμός υπερδιπλασιάστηκε. Άρα δεν ευθύνεται μόνο η αύξηση του πληθυσμού.
Η παραγωγή του κόκκινου κρέατος επιβαρύνει την ατμόσφαιρα σχεδόν όσο και τα αυτοκίνητα. Για να παραχθεί το κρέας που θα απαιτείται για την ανθρωπότητα, το 2050 θα χρειαστούν τρεις
πλανήτες, υποστηρίζουν οι ειδικοί, λαμβάνοντας υπ’ όψη την αύξηση στην ήδη μεγάλη κατανάλωση κρέατος στη Δύση, την αύξηση της κατανάλωσης στις αναπτυσσόμενες χώρες και φυσικά την αύξηση του πληθυσμού της γης.
Πραγματικά στις δυτικές χώρες η κατανάλωση κόκκινου κρέατος είναι έως και πενταπλάσια εκείνης που χρειάζεται ο άνθρωπος για λόγους σωστής διατροφής.
Αν πάρουμε υπ’ όψη μας τη Μεσογειακή Διατροφή που προβλέπει τρεις μερίδες κόκκινου κρέατος τον μήνα και την στρογγυλέψουμε στις τέσσερις (με 250 γρ. τη μερίδα) και την ‘τσιμπήσουμε’ ακόμη λίγο στο σύνολο της χρονιάς, λαμβάνοντας υπ΄όψη γιορτές, επετείους και πανηγύρια, έχουμε 15 κιλά ενδεικνυόμενη κατά κεφαλήν κατανάλωση το χρόνο.
Η κατανάλωση κρέατος ανά χώρα, είναι αυτή που φαίνεται στον ακόλουθο χάρτη, χωρίς να χρειάζονται παραπάνω εξηγήσεις.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, οι ΗΠΑ και η Αυστραλία ήταν στην κορυφή της λίστας κατανάλωσης κρέατος. Παράλληλα με τη Νέα Ζηλανδία και την Αργεντινή, και οι δύο χώρες ξεπέρασαν τα 100 κιλά το χρόνο ανά άτομο.
Με τις περισσότερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης να καταναλώνουν κατά μέσο όρο 80-90 κιλά κρέατος ανά κάτοικο.
Στο άλλο άκρο του φάσματος πολλές από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου τρώνε πολύ λίγο κρέας. Ο μέσος Αιθιοπίας καταναλώνει μόλις 7 κιλά. Στην Ρουάντα 8 κιλά και στην Νιγηρία 9 κιλά, στην Ινδία 4 κιλά
2) Μεταχείριση ζώων
Ολοένα και περισσότερο αυξάνονται οι άνθρωποι οι οποίοι είναι ευαίσθητοι ως προς την ευζωία των ζώων. Ιδιαίτερα από την Gen Z τείνουν να γίνουν η πλειοψηφία. Βεβαίως οι Vegererian και οι Vegan ανήκουν εξ’ ορισμού στην κατηγορία αυτή. Είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο αρνούνται την κατανάλωση κρέατος. Οι υπόλοιποι προς το παρόν θα έδειχναν την προτίμησή τους αν είχαν πειστεί ότι από μία μονάδα δεν κακοποιούνται τα ζώα. Απόδειξη αυτού του γεγονότος είναι η απόφαση του δικαστηρίου στις ΗΠΑ, ευνοϊκή για τα γουρούνια που αναφέρεται την αρχή του κειμένου.
Ποια θα μπορούσε να είναι η λύση αυτού του προβλήματος;
Οι Vegans, οι οποίοι έχουν ως κύριο κίνητρο την άρνηση να φάνε ζώο ή ζωικό προϊόν, πιστεύουν ότι η λύση είναι να γίνουν όλοι οι άνθρωποι Vegan. Προφανώς ανέφικτο που θα δημιουργήσει παράλληλα μεγάλα προβλήματα υγείας. Υπάρχουν δύο άλλες κατηγορίες ανθρώπων, ως προς τη θέση τους απέναντι στο κρέας, οι Flexiterians που ακολουθούν μια ευέλικτη διατροφή με λίγο και όχι καθόλου κρέας και οι Climaterians των οποίων το βασικό κίνητρο αποφυγής κρέατος είναι οι επιπτώσεις της παραγωγής του στο κλίμα. Αυτές οι δύο κατηγορίες φαίνεται να μπορούν να συμβάλουν περισσότερο, μαζί με την προσήλωση στη Μεσογειακή Διατροφή. Να σημειωθεί εδώ ότι αρνητικές επιπτώσεις στο κλίμα και στην καλή ζωή των ζώων έχει και η παραγωγή γάλακτος και γαλακτοκομικών, ζήτημα που το προβάλουν και το αντιμετωπίζουν μόνο οι Vegans σε αντίθεση με τους Vegererians και όλες τις άλλες κατηγορίες. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνούμε και τους καταναλωτές βιολογικών προϊόντων και κρέατος, τα ζώα για τη διατροφή των οποίων ζουν επίσης και διατρέφονται σε πολύ καλύτερες συνθήκες.
Λίγο, ποιοτικό και ακριβό κρέας
Υπάρχει και μια άλλη κατηγορία ανθρώπων οι οποίοι αναζητούν την κορυφαία ποιότητα και γεύση, σε μικρή ποσότητα. Είναι οι λεγόμενοι Foodies. Προτιμούν μικρή ποσότητα κρέατος για παράδειγμα, ποιοτικού, από ζώα φυσικής εκτροφής, ακόμη κι αν έχει 4πλάσια τιμή. Το βασικό τους κίνητρο η νοστιμιά και η ποιότητα. Δεν χρειάζεται να είναι αναγκαστικά ευκατάστατοι, διότι
και εκείνοι που τρώνε φτηνό κρέας σε 4πλάσια ποσότητα τα ίδια χρήματα δίνουν και επιβαρύνουν και την υγεία τους. Οι άνθρωποι αυτοί με την συμπεριφορά τους δίνουν απάντηση και στα ηθικά ζητήματα σχετικά με τα ζώα, καθώς για να πιάσει το κρέας την ποιότητα και τη γεύση που ζητούν τα ζώα αναγκαστικά πρέπει να ζουν πολύ περισσότερο χρόνο, σε καλύτερες συνθήκες και διατρέφονται ελεύθερα στη φύση.
Η τελική κατά κεφαλήν κατανάλωση κρέατος μετράει
Πάντως ως προς τον περιορισμό των συνολικών μεγεθών κατανάλωσης κρέατος, το ζήτημα δεν είναι να γίνουν όλοι οι άνθρωποι Vegan αλλά να κατέβει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η μέση κατά κεφαλήν ετήσια κατανάλωση του κρέατος στα 15 κιλά. Αυτό θα βοηθήσει πολύ την ανθρωπότητα σε σχέση με τα περιβαλλοντικά της προβλήματα.
Αναγκαστική αύξηση της τιμής του κρέατος και φόροι;
Ο άνθρωπος έδειξε σε ένα σωρό περιπτώσεις στην ιστορική πορεία του ότι δεν παραιτείται αγαθών και προνομίων προκειμένου να δράσει προληπτικά για την αντιμετώπιση κάποιου κινδύνου. Ακόμη κι αν αυτός ήταν μεγάλος και προ των πυλών. Έτσι θα είναι δύσκολο να περιορίσει τελικά την κατανάλωση, ακόμη και με όλες αυτές τις κατηγορίες και τα κινήματα. Όταν ο κόμπος θα φτάσει στο χτένι, τη λύση, όπως εκτιμούν πολλοί ειδικοί, θα τη δώσει πιθανότατα η αύξηση της τιμής του κρέατος.
Θα είναι με νόμους ως προς την εκτροφή (όπως ο αναφερόμενος στην αρχή του κειμένου) που θα προκαλέσουν την αύξηση των τιμών; Θα είναι με την επιβολή κάποιου φόρου; Πάντως κάτι θα είναι, καθώς αυτή η πορεία αύξησης της κατανάλωσης κρέατος δεν μπορεί να είναι πια ανεκτή από τη γη.
Τεχνητό κρέας
Και βέβαια δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το παράδειγμα που δίνουν οι μεγάλες βιομηχανίες του κόσμου, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, μαζί με την τεχνολογία οι οποίες προχώρησαν στην παραγωγή τεχνητού κρέατος. Ανεξάρτητα από τη γεύση του και τη θέση καθενός απέναντι σ’ αυτό, είναι μια πραγματικότητα πια. Οι υποστηρικτές του υποστηρίζουν ότι μακροπρόθεσμα αυτό θα είναι που θα σώσει την ανθρωπότητα.
Συμπέρασμα
Η ‘δικαίωση των γουρουνιών’ στο δικαστήριο των ΗΠΑ είναι κάτι σαν τροχιοδεικτική βολή και μας δίνει μια εικόνα του μέλλοντος. Η παγκόσμια βιομηχανία αλλαντικών, μπορεί να προσέφυγε στα δικαστήρια διαμαρτυρόμενη για την αύξηση της τιμής του κρέατος, ως πρώτης ύλης, εξ’ αιτίας της ευζωίας αλλά πρέπει να λάβει σοβαρά υπ’ όψιν της την ήττα που υπέστη και να αρχίσει να ετοιμάζει την επόμενη αντίδρασή της ως προς τα προϊόντα.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
