Αλλάζει το τοπίο για τη λειτουργία των επιχειρήσεων τροφίμων το θέμα του περιορισμού των απορριμμάτων που προκύπτουν από την παραγωγή, τη διακίνηση και την επεξεργασία της τροφής, των λεγόμενων Food Waste.

Το ζήτημα είναι σοβαρό, έχει τεθεί εδώ και δύο-τρία χρόνια και η σοβαρότητά του έχει ενταθεί φέτος. Έχει να κάνει με την εξασφάλιση διατροφής των ανθρώπων καθώς η γη ήδη δυσκολεύεται να θρέψει τον πληθυσμό της και θα δυσκολευτεί ακόμη περισσότερο στα επόμενα χρόνια με την αναμενόμενη αύξηση.

Εχει όμως να κάνει με το περιβάλλον και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής διότι η παραγωγή της τροφής επιβαρύνει το περιβάλλον περισσότερο και από τα καυσαέρια. Το 1/3 των επικίνδυνων αερίων του θερμοκηπίου που βλάπτουν το περιβάλλον προέρχονται από τα τρόφιμα.

Η ξηρασία που παρατηρείται σε πολλές περιοχές της γης (πάλι ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής) καθώς και ο πόλεμος στην Ουκρανία με την επαπειλούμενη επισιτιστική κρίση, μαζί με φαινόμενα φτώχειας επιτείνουν τα παραπάνω προβλήματα.

Στο όλο θέμα προστίθεται και το ανθρωπιστικό ζήτημα καθώς μεγάλες περιοχές του πλανήτη και μεγάλα πληθυσμιακά στρώματα, ακόμη πια και στις δυτικές χώρες, δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν επαρκή τροφή. Δεν μπορεί να δεχτεί η ανθρωπότητα να πετιέται τροφή σε μια περιοχή της όταν μεγάλες μάζες πεινούν σε μια άλλη.

Σήμερα πετιέται το 30% των τροφίμων που καλλιεργούνται και παράγονται ετησίως. Το ερώτημα λοιπόν είναι: Έχουμε την πολυτέλεια, έχουμε το δικαίωμα να συνεχίσουμε έτσι; Νομίζω ότι η απάντηση είναι αυτονόητη. Όχι δεν έχουμε δικαίωμα.

Στο ζήτημα αυτό η ευθύνη των παραγωγών της τροφής, είτε στο χωράφι, είτε στο εργοστάσιο και στο εργαστήριο, είτε στην κουζίνα είναι μεγάλη.

Πρέπει όχι μόνο να εξασφαλίζουμε ποιοτική, νόστιμη, οικονομική και ασφαλή τροφή όπως κάναμε μέχρι τώρα, αλλά να φροντίσουμε να υπάρχει για όλους και να υπάρχει τροφή και στο μέλλον.

Το θέμα είναι τόσο σημαντικό που έχει ευαισθητοποιήσει χιλιάδες σεφ οι οποίοι ενδιαφέρονται πια κυρίως γι’ αυτό. Περισσότερο δηλαδή πώς θα θρέψουν παρά πώς θα τέρψουν. Από τη μεριά τους οι πολίτες, όπως έδειξε μια μελέτη, θα ήταν πρόθυμοι να πληρώσουν περισσότερα για προϊόντα με ετικέτες που εγγυώνται μειωμένη σπατάλη τροφίμων, σε όλες τις δραστηριότητες της παραγωγού εταιρείας.

Τα κιτ γεύματος, κουτιά δηλαδή που περιέχουν όλα τα απαραίτητα υλικά, ακριβώς στις χρειαζούμενες ποσότητες είτε για μαγείρεμα ενός γεύματος στο σπίτι είτε για απόλαυση ενός έτοιμου πλήρους γεύματος, που καθιερώθηκαν κυρίως στην περίοδο του Covid αποκτούν πια μεγάλη σημασία για τον περιορισμό των Food Waste κάτι που οι καταναλωτές το αναγνωρίζουν. Κατ’ αναλογία και τα έτοιμα μίγματα όλων των απαραίτητων υλικών, πλην της βασικής πρώτης ύλης, για το μαγείρεμα, αναμένεται να έχουν ανάπτυξη.

Οι ευθύνες της βιομηχανίας τροφίμων είναι μεγάλες. Ομοίως και οι ευθύνες του λιανεμπορίου και της διανομής καθώς ένα υπολογίσιμο ποσοστό των τροφίμων πετιούνται πριν φτάσουν στα ράφια.

Τι πρέπει να κάνουν οι εταιρίες παραγωγής τροφίμων;

Η πίεση που θα τους ασκηθεί στο άμεσο μέλλον για το θέμα αναμένεται μεγάλη.

Εχουν τις εξής αποστολές:

• Η πρώτη είναι να περιορίσουν τα δικά τους απόβλητα από την παραγωγική τους διαδικασία και να τα ανακυκλώνουν, αν είναι δυνατόν, παράγοντας νέα προϊόντα.
• Η δεύτερη έχει να κάνει με τη διευκόλυνση της διανομής των τροφίμων χωρίς να διακυβεύεται το να μένουν αχρησιμοποίητα τρόφιμα στη συσκευασία. Να σταματήσουν τις ενέργειες μάρκετινγκ οι οποίες στοχεύουν σε υπεραπόκτηση προϊόντων εκ μέρους των καταναλωτών, όπως μεγάλες συσκευασίες προσφορές 2 σε 1 κλπ. Να τις αντικαταστήσουν με προσφορές που συμβάλλουν στον περιορισμό των Food Waste.
• Η τρίτη, να ξαναδούν τις ημερομηνίες λήξης, ή ‘Best before’ των προϊόντων τους χρησιμοποιώντας καλύτερη τεχνολογία προσδιορισμού, λογισμικό ERP κλπ. Επίσης να επανεξετάσουν τα μεγέθη των μερίδων και των ποσοτήτων στις μονάδες προϊόντων.
• Η τέταρτη να συμβάλουν στην ευαισθητοποίηση του κοινού με ενημέρωση, τόσο στην επικοινωνία όσο και στις συσκευασίες τους και με εκπαίδευση.
• Η πέμπτη, να διαθέτουν προϊόντα που δεν έχουν πουληθεί ή υλικά που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ή και γιατί όχι μέρος των προϊόντων τους σε φορείς ιδρύματα κλπ.

Επικοινωνία - Ενημέρωση

Οι εταιρίες πρέπει να προχωρήσουν σε οδηγίες με τη δημιουργία σαφέστερων ετικετών, την παροχή καλύτερων οδηγιών μαγειρέματος/κατάψυξης/απόψυξης, με συμβουλές και εκπαιδευτικά μηνύματα σχετικά με τα υπολείμματα τροφίμων απευθείας στη συσκευασία του προϊόντος.

Εκπαίδευση των καταναλωτών

Περίπου το 44% της σπατάλης τροφίμων συμβαίνει σε επίπεδο καταναλωτή.

Οι εταιρείες πρέπει να συμβάλουν σε μια διαδικασία πειθούς των καταναλωτών, να χρηματοδοτήσουν καμπάνιες, να δεχτούν σχολεία στις εγκαταστάσεις τους για ενημέρωση των μαθητών, να διαθέσουν χώρους όπως κουζίνες διδασκαλίας, κήποι τροφίμων, οπωρώνες για βιωματική μάθηση σχετικά με ορθές πρακτικές τροφίμων. Σωστή αγορά, μεριδοποίηση, επεξεργασία, διατήρηση. 

Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!