«Η Τουρκία βλέπει το μέλλον της στην Ευρώπη», διαβεβαιώνει ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τους αξιωματούχους των Βρυξελλών κορυφώνοντας το φλερτ με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, που έχει ξεκινήσει τελευταία. Μοναδικό εμπόδιο για την αλλαγή σελίδας στις ευρωτουρκικές σχέσεις δεν είναι άλλο, κατά τον ίδιο πάντα, από τα «καπρίτσια» της Ελλάδας και της Κύπρου.
Αλήθεια, πόσοι στην Ευρώπη θεωρούν ως ειλικρινή, την επιχειρούμενη, σε επίπεδο δηλώσεων μόνο, αναδίπλωση της Τουρκίας ειδικά εν όψει της έναρξης των διερευνητικών επαφών με την Ελλάδα; Όσο καλή πίστη, την οποία ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες επιδεικνύουν σε επικίνδυνο βαθμό έναντι του καθεστώτος Ερντογάν, και αν υπάρχει, τα πραγματικά γεγονότα δεν αφήνουν πολλά περιθώρια.
Η Τουρκία εδώ και 58 χρόνια, όταν και υπέγραψε το 1963 στην Άγκυρα τη συμφωνία σύνδεσης με την τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα, δηλώνει επίσημα αλλά κατά περίσταση την επιθυμία της να ενταχθεί στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. Βέβαια, τα βήματα προσέγγισης εκ μέρους της ποτέ δεν επιβεβαίωσαν ότι η ένταξη υπήρξε στρατηγικός στόχος της στη βάση του σεβασμού και της τήρησης του κοινοτικού κεκτημένου.
Το ερώτημα, που απασχολεί διαχρονικά την ελληνική αλλά και ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, εάν η Τουρκία μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να ενσωματωθεί στην Ευρώπη δεν μπορεί να απαντηθεί από τη στιγμή που η ίδια δεν έχει ακόμα αυτοπροσδιοριστεί με την κοσμική και ισλαμική ταυτότητά της να συγκρούονται μέχρις εσχάτων.
Το ευρωπαϊκό ταξίδι της Τουρκίας όμως όλα αυτά τα χρόνια είχε ένα σταθερό σημείο αναφοράς. Την κατάφωρη παραβίαση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήταν μόνο λίγες μέρες πριν την υποβολή αίτησης της τουρκικής κυβέρνησης για την πλήρη προσχώρηση της χώρας στην ΕΟΚ (14 Απριλίου 1987) όταν Ελλάδα και Τουρκία βρέθηκαν κυριολεκτικά μια ανάσα από την πολεμική σύγκρουση αφού η Άγκυρα θέλησε να κάνει έρευνες για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Στη δεκαετία, που ακολούθησε και ενώ εξεταζόταν από τις Βρυξέλλες το αίτημα προσχώρησης της, η Τουρκική Εθνοσυνέλευση ψήφισε ότι ενδεχόμενη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων έως 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο, αποτελεί αιτία πολέμου (Ιούνιος 1995). Μόλις έξι μήνες αργότερα φτάσαμε ξανά στα πρόθυρα ελληνοτουρκικής σύγκρουσης στην κρίση των Ιμίων.
Τον Απρίλιο του 1997, το Συμβούλιο Σύνδεσης Ευρωπαϊκής Ένωσης/Τουρκίας υπογράμμιζε: «…οι εντάσεις στο Αιγαίο δεν θα μπορέσουν να ξεπεραστούν χωρίς επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο - με προσφυγή ιδιαίτερα στο Διεθνές Δικαστήριο - καθώς και με την δημιουργία σχέσεων καλής γειτονίας και την απόρριψη της χρήσης βίας ή της απειλής της, σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών …».
Στο ίδιο πλαίσιο, τον Οκτώβριο του 1999, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με ψήφισμα του καλούσε «την τουρκική κυβέρνηση να συνεργαστεί πλήρως με την ελληνική κυβέρνηση στις προσπάθειές της για την καθιέρωση σχέσεων καλής γειτονίας μεταξύ των δύο χωρών, υπό το πρίσμα της αρχής του σεβασμού του διεθνούς δικαίου και των συνθηκών, συμβάλλοντας έτσι στην ενίσχυση της σταθερότητας και ασφάλειας σε ολόκληρη την Ευρώπη».
Τον ίδιο μήνα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην περιοδική έκθεση της, παρατηρούσε ότι «η Τουρκία αρνήθηκε την έναρξη πολιτικού διαλόγου με την Ευρωπαϊκή Ένωση για τα ευαίσθητα θέματα των εδαφικών διαφορών στο Αιγαίο …». Τελικά, στις 12 Δεκεμβρίου 1999 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ελσίνκι παραχώρησε στην Τουρκία το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας.
Από τότε πέρασαν 21 ολόκληρα χρόνια και οι Βρυξέλλες σταθμίζουν για ακόμα μία φορά τις προθέσεις της Τουρκίας βλέποντας τον Τούρκο πρόεδρο να έχει βγάλει για λίγο τη στολή παραλλαγής, που είχε φορέσει στο Καστελόριζο το καλοκαίρι, και να προβάρει ευρωπαϊκό κοστούμι, που όμως εκ των πραγμάτων του είναι στενό.
Πώς θα μπορούσε άλλωστε να χωρέσει σε ευρωπαϊκό κοστούμι ο ηγέτης μιας χώρας, που συνεχίζει να κατέχει παράνομα το 37% της Κύπρου, απαιτεί από την Ελλάδα το μισό Αιγαίο με αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης, κάνει παράνομες γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα …αλλά, κατά τα λοιπά, δηλώνει πιστή στο όραμα της ενωμένης Ευρώπης;
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
