Χρειάστηκαν μόλις λίγες ώρες για να φανεί σε όλο τον κόσμο ότι υπάρχει χώρα στην οποία δεν μπορεί ποτέ να γίνει πραξικόπημα: Οι εικόνες από την Ουάσιγκτον μπορεί να σόκαραν, μπορεί να προβλημάτισαν, μπορεί να οδήγησαν σε συμπεράσματα του τύπου «η Δημοκρατία είναι εύθραυστη», σίγουρα όμως έδειξαν ότι η συγκεκριμένη Δημοκρατία είναι και ανθεκτική.
Τη χθεσινή «πανστρατιά» των ψεκασμένων οπαδών του, ο Τραμπ την ετοίμαζε ήδη από το βράδι της εκλογικής του ήττας. Ήταν το ύστατο όπλο του. Η δήθεν «λαϊκή πίεση» που δήθεν «θα ανάγκαζε το Κογκρέσο» να το ξανασκεφτεί. Σημειώστε ότι μιλάμε για τον πολιτικό που μόλις πριν δυο μήνες έλαβε σχεδόν το 50% των ψήφων για πρόεδρος των ΗΠΑ, και που ήταν πρόεδρος των ΗΠΑ επί 4 ολόκληρα χρόνια.
Είναι μάθημα πολιτικής ωριμότητας, δημοκρατικής συνείδησης και υπεύθυνης στάσης απέναντι στο αμερικανικό έθνος η στάση ολόκληρου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος χθες το απόγευμα. Από τον αντιπρόεδρο Μάικ Πενς και τον υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, έως τους πιο κοντινούς συμβούλους του Τραμπ, ακόμα και τους υπαλλήλους του Λευκού Οίκου. Έπρεπε να εκδηλωθεί αυτή η μίνι κρίση, για να φανεί ότι το δημοκρατικό κεκτημένο των Αμερικανών είναι αδιαπέραστο. Ήδη από σήμερα η θέση του Τραμπ για το επόμενο 15νθήμερο έως τις 20 Ιανουαρίου είναι εξαιρετικά προβληματική. Αδύνατο να φανταστεί κανείς πώς θα λειτουργήσει σε μια πιθανή κρίση στην οποία πρέπει να ανταποκριθούν οι ΗΠΑ. Οι διαδικασίες αποκαθήλωσης έχουν ήδη ξεκινήσει κι ίσως η πιο σώφρων λύση, είναι η πιο σύντομη λύση.
Η κατάληξη της χθεσινής κρίσης δεν έδειξε μόνο τη δύναμη των αμερικανικών θεσμών, των checks ‘n’ balances, χάρη στις οποίες η Δημοκρατία στην Αμερική είναι παράδειγμα προς μίμηση, ήδη από την εποχή του Αλέξις ντε Τοκβίλ. Έδειξε πόσο ισχυρό και ρωμαλέο είναι το θεσμικό οικοδόμημα που δεν επέτρεψε όχι σε ένα απόγευμα, αλλά επί 4 ολόκληρα χρόνια σε έναν τύπο σαν τον Τραμπ, που οργάνωσε το χθεσινό φιάσκο, για να κυβερνήσει χωρίς να μειώσει την αξία της Αμερικής στο παγκόσμιο σύστημα.
Ναι, αποχώρησε από τη Συνθήκη των Παρισίων. Ναι, απαξίωσε το ΝΑΤΟ. Ναι, ξεκίνησε ένα εμπορικό πόλεμο με την Κίνα και μετά με την Ευρώπη. Ναι, αποχαλίνωσε το Ιράν και την Τουρκία, ναι, έβλεπε παντού εχθρούς, ναι, άλλαζε τους υπουργούς του σαν τα πουκάμισα… Ναι, οργάνωσε το χθεσινό φιάσκο, νομίζοντας ότι θα ανατρέψει τη ροή των πραγμάτων. Ναι, ήταν ένας από κάθε άποψη επικίνδυνος άνθρωπος.
Αυτός ο από κάθε άποψη επικίνδυνος άνθρωπος παρέμεινε επί 4 χρόνια στην προεδρία των ΗΠΑ, αλλά το σύστημα κατανομής των εξουσιών σε αυτή τη χώρα είναι τέτοιο, που δεν του επέτρεψε να κάνει την Αμερική μια Δημοκρατία παρόμοια με εκείνες της Λατινικής Αμερικής, αν και σαφώς το επεδίωξε χθες το απόγευμα.
Τελικά, οι θεσμοί που λειτουργούν, που διαφυλάσσουν, που προστατεύουν τη Δημοκρατία και τις λαϊκές ελευθερίες, κάνουν και τους ανθρώπους πιο υπεύθυνους, πιο «πολιτικά όντα», όπως έδειξε η συμπεριφορά ολόκληρου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος χθες. Όποιος έχει μάτια, βλέπει
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
