Καθώς ελπίζουμε και αναμένουμε την οριστική αντιμετώπιση της πανδημίας, το 2021 μπαίνουμε στη φάση της ανασυγκρότησης της οικονομίας. Ανασυγκρότηση μετά από την ύφεση, μέσα από μεταρρυθμίσεις που έχουν εκ των πραγμάτων καθυστερήσει, μέσα στο πλαίσιο του σχεδίου της επιτροπής Πισσαρίδη, και με βασικό μοχλό τα χρήματα του «Σχεδίου Ανάκαμψης των χωρών της ΕΕ».
Ο κλάδος των Τροφίμων, της «Αγροτοδιατροφής» όπως τον λέμε, δηλαδή της παραγωγής τροφίμων από την ελληνική γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, όσο και στη μεταποίηση, βασικός κλάδος της ελληνικής οικονομίας, είναι κι αυτός μπροστά σε μια κρίσιμη καμπή. Μπροστά σε νέες προκλήσεις.
Πιστεύω ότι οι κρίσιμοι τομείς για την ανασυγκρότησή του είναι οι εξής.
- Η δημιουργία μιας νέας ταυτότητας, συσχετιζόμενης με την ελληνική α’ ύλη
- Η καλύτερη αξιοποίηση της αλυσίδας εφοδιασμού στις διεθνείς αγορές και της τεχνολογίας Blockchain
- Η ψηφιοποίηση της παραγωγής τόσο στο χωράφι, όσο και στο εργοστάσιο
- Η εξωστρέφεια προς την οποία πρέπει να γίνουν περισσότερα και καλύτερα βήματα.
1. Η νέα ταυτότητα του κλάδου, πρέπει να είναι απόλυτα προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις των αγορών και στις νέες διατροφικές ανάγκες και τάσεις, όπως η εξειδικευμένη διατροφή, η ενίσχυση του ανοσοποιητικού μέσω της διατροφής η παραγωγή ‘καθαρών’ προϊόντων κ.α
Προς τούτο νομίζω ότι σημαντικό ρόλο θα παίξει η μεγαλύτερη διασύνδεση της βιομηχανικής παραγωγής με την ελληνική πρώτη ύλη. Επίσης η διασύνδεση της τροφοδοσίας του τουρισμού με την ελληνική παραγωγή.
Μολονότι έχουμε σημαντικά πλεονεκτήματα ποιότητας, ως προς την πρωτογενή παραγωγή, σε τίποτε από τα παραπάνω η επίδοσή μας δεν ήταν καλή μέχρι τώρα. Παράγουμε κατά κανόνα αυτό που μπορούμε – ξέρουμε – μας διευκολύνει, ποιοτικό βεβαίως αλλά χωρίς να ρίχνουμε ούτε μια κλεφτή ματιά στο τι θέλουν οι αγορές. Με μεγάλη ευκολία χρησιμοποιούμε και στη βιομηχανία και στον τουρισμό εισαγόμενες πρώτες ύλες, υποβαθμισμένης ποιότητας σε σχέση με τις δικές μας.
2. Ένα μεγάλο μας πρόβλημα έχει να κάνει με τα δίκτυα διανομής. Υπάρχει εγγενής αδυναμία της χώρας μας να αξιοποιήσει τα δομημένα μεγάλα δίκτυα διανομής και την όλη εφοδιαστική αλυσίδα στο εξωτερικό. Σε μεγάλο βαθμό τα ελληνικά προϊόντα εισάγονται σε χώρες και διακινούνται από τα δίκτυα της ελληνικής ομογένειας. Εξαιρετική δυνατότητα αρκεί να μην είναι η μοναδική. Δεν μπορούμε μάλιστα να αξιοποιήσουμε ακόμη και τα δικά μας δίκτυα, μέσα στη χώρα μας, ως προς την τροφοδοσία των μεγάλων τουριστικών μονάδων.
Οι αιτίες εντοπίζονται παντού. Ενδεικτικά, μια σημαντική είναι η αδυναμία των Ελλήνων παραγωγών να ανταποκριθούν πλήρως στις απαιτήσεις ως προς τις συσκευασίες, τις ποσότητες, τους χρόνους παράδοσης. Η αδυναμία τους επίσης να συνεργαστούν για να καλύπτουν τουλάχιστον τις ποσότητες.
Blockchain στις εφοδιαστικές αλυσίδες
Πέρα από το να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες μας στα παραπάνω ζητήματα, σήμερα υπάρχουν δύο νέα σημεία-προκλήσεις.
Με δεδομένο ότι όλο και περισσότερο ο καταναλωτής ζητά πληροφορίες για την παραγωγή και επεξεργασία μιας πρώτης ύλης, η αξιοποίηση της τεχνολογίας Blockchain στις εφοδιαστικές αλυσίδες είναι απαραίτητη. Επίσης και η αξιοποίηση των ψυχρών εφοδιαστικών αλυσίδων, μια και πολλά από τα ελληνικά προϊόντα του μέλλοντος θα χρειαστεί να μην υφίστανται επεξεργασίες όπως η παστερίωση για να διατηρούν τα πλεονεκτήματά τους. Και τα δύο αποτελούν εργαλεία και τρόπους υιοθέτησης και εφαρμογής.
3 – 4. Για τους άλλους δύο τομείς δεν θα ήθελα να επεκταθώ στο πλαίσιο αυτού του σημειώματος καθότι στη μεν διαδικασία της ψηφιοποίησης φαίνεται ότι και οι Έλληνες αγρότες και η βιομηχανική παραγωγή, καθώς και η έρευνα των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων μας βαδίζουν ικανοποιητικά, η δε εξωστρέφεια και οι εξαγωγές που είναι και το τελικό ζητούμενο, είναι αυτή τη στιγμή άμεση συνάρτηση των όλων προηγούμενων παραγόντων.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
