Δίλημμα για τους διαφημιζόμενους λίγο πριν από την εκπνοή του έτους. «Ή πιστωτικά λόγω τζίρου ή προσαυξημένη έκπτωση στη διαφημιστική δαπάνη».
Στο επίκεντρο των αντιδράσεων της αγοράς είναι η διάταξη που ορίζει ότι όποιοι διαφημιζόμενοι λάβουν πιστωτικά τζίρου για το 2020 δεν θα μπορούν να κάνουν χρήση της διάταξης για προσαυξημένη έκπτωση διαφημιστικής δαπάνης.
Ιστορικό
Με την ψήφιση του Ν. 4728/2020, θεσπίστηκαν σημαντικά φορολογικά κίνητρα που ωθούν τις επιχειρήσεις στην αύξηση της διαφημιστικής τους δαπάνης για το έτος 2020 και 2021 .
Στην έννοια της διαφημιστικής δαπάνης εμπίπτει η δαπάνη που καταβάλλεται για διαφημιστικές ενέργειες που περιγράφονται στο νόμο, στις οποίες περιλαμβάνονται, κυρίως η αγορά χρόνου ή χώρου με σκοπό την καταχώρηση & προβολή μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης όπως τηλεόραση, ραδιόφωνο, κινηματογράφου, διαδικτύου , τύπος (εφημερίδες ,περιοδικά ) , καθώς και μέσω των υπηρεσιών μέσων κοινωνικής δικτύωσης, υπό προϋποθέσεις του άρθρου 52 του Ν. 4339/2015.
Πιο συγκεκριμένα, με την προσθήκη του άρθρου 22 Γ στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Νόμου 4172/2013), προβλέπεται για τη χρήση του 2020, οι επιχειρήσεις να μπορούν να εκπέσουν φορολογικά σε ποσοστό συνολικά 200% (προσαύξηση 100%) τη διαφημιστική δαπάνη που πραγματοποιούν, εφόσον το ύψος της διαφημιστικής αυτής δαπάνης είναι τουλάχιστον ίσο, με τη διαφημιστική δαπάνη του 2019, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί προ της έκδοσης πιστωτικών τιμολογίων κύκλου εργασιών (τζίρου).
Ακόμα και για τη χρήση του 2021, η διαφημιστική δαπάνη θα εκπίπτει φορολογικά σε ποσοστό συνολικά 160% (προσαύξηση 60%), εφόσον το ύψος της δαπάνης υπερβαίνει κατά 5% την αντίστοιχη του 2019, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί προ της έκδοσης πιστωτικών τιμολογίων κύκλου εργασιών (τζίρου).
Κατ’ εξαίρεση, και ειδικά για τις επιχειρήσεις που ανεστάλη η λειτουργία τους ή εντάχθηκαν στις πληττόμενες λόγω της πανδημίας του Covid-19 , η ελάχιστη απαιτούμενη διαφημιστική δαπάνη για το 2020 διαμορφώνεται στο 70% της αντίστοιχης του 2019 για να μπορούν να εκπέσουν φορολογικά σε ποσοστό συνολικά 200 % (προσαύξηση 100%) τη διαφημιστική δαπάνη που πραγματοποιούν
Επίσης, η νέα διάταξη προβλέπει ότι αν προκύψουν ζημιές μετά από την αφαίρεση των προσαυξημένων διαφημιστικών δαπανών, αυτές μεταφέρονται προς συμψηφισμό με μελλοντικά κέρδη εντός της επόμενης πενταετίας. Συνεπώς, εφαρμόζονται κανονικά οι διατάξεις περί μεταφοράς των ζημιών του άρθρου 27 του ΚΦΕ.
Χρόνος έκπτωσης δαπάνης
Σύμφωνα με την εγκύκλιο ΠΟΛ.1113/2015, οι επιχειρηματικές δαπάνες εκπίπτουν, εφόσον πληρούν αθροιστικά τα κριτήρια του άρθρου 22 και δεν ανήκουν στον περιοριστικό κατάλογο του άρθρου 23 ή της παραγράφου 4 του άρθρου 48. Αναφορικά με το χρόνο έκπτωσής τους, αυτές εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα του φορολογικού έτους το οποίο αφορούν, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 23 (π.χ. χρόνος έκπτωσης ασφαλιστικών εισφορών, κ.λπ.)
Επομένως, η διαφημιστική δαπάνη που αφορά περισσότερα του ενός ετών, θα πρέπει να επιμεριστεί στις χρήσεις που αφορά. Δηλαδή αν εκδοθεί παραστατικό τιμολόγησης διαφήμιση το έτος 2020 ,δαπάνη η οποία θα πραγματοποιηθεί το έτος 2021 , θα πρέπει να μεταφερθεί μέσω μεταβατικών λογαριασμών ενεργητικού στο επόμενο έτος πραγματοποίησης της.
Τέλος Διαφήμισης
Σημειώνεται ακόμη ότι οι εταιρείες πρέπει να φροντίζουν να καταβάλουν το τέλος διαφήμισης του 2%, όπου προβλέπεται, ώστε να διασφαλίζουν την εκπεσιμότητα του εξόδου και κατ’ επέκταση της προσαυξημένης έκπτωσης.
Το τέλος διαφήμισης που αφορά τη διαφημιστική δαπάνη , θα εκπέσει στο έτος έκδοσης του στοιχείου δεδομένου ότι γίνεται απαιτητό κατά το χρόνο αυτό.
Επίσης οι δαπάνες διαφήμισης δεν εκπίπτουν στην περίπτωση εκπρόθεσμης απόδοσης των οφειλόμενων τελών διαφήμισης, δηλαδή μετά τη λήξη της προθεσμίας υποβολής της οικείας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.
Διευκρινίζεται ότι το τέλος διαφήμισης επιβάλλεται μόνο για διαφημίσεις που πραγματοποιούνται εντός της Ελληνικής επικράτειας.
Ενσωμάτωση στην εθνική νομοθεσία της τροποποιημένης με την Οδηγία (ΕΕ)2018/1808 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Νοεμβρίου 2018
Με το άρθρο 48 του νομοσχεδίου σε δημόσια διαβούλευση για την ενσωμάτωση στην εθνική νομοθεσία της τροποποιημένης με την Οδηγία (ΕΕ) 2018/1808 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Νοεμβρίου 2018, Οδηγίας (ΕΕ) 2010/13 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 10ης Μαρτίου 2010 για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων, προστίθεται επιπλέον προϋπόθεση στο άρθρο 22Γ του ν. 4172/2013 με το οποίο είχε θεσπιστεί προσαυξημένη έκπτωση διαφημιστικής δαπάνης κατά τα φορολογικά έτη 2020 και 2021.
Νέα προτεινόμενη διάταξη
(iii) δεν έχει λάβει η επιχείρηση το φορολογικό έτος 2020 και το φορολογικό έτος 2021 αντίστοιχα πιστωτικό τιμολόγιο που αφορά έκπτωση κύκλου εργασιών (τζίρου) διαφημιστικής δαπάνης, καθώς και κάθε άλλης μορφής έκπτωση βάσει στόχων του άρθρου 12 του ν. 2328/1995 (Α’ 159).
Η παραπάνω προϋπόθεση (iii) έρχεται σε σύγκρουση με τις δύο προηγούμενες προϋποθέσεις οι οποίες αναφέρουν ότι ο υπολογισμός θα γίνεται προ της εκδόσεως πιστωτικών τιμολογίων κύκλου εργασιών (τζίρου) διαφημιστικής δαπάνης. Επίσης, δεν είναι λογικό να εξαιρείται του κινήτρου επιχείρηση η οποία έχει λάβει έστω και ένα πιστωτικό τζίρου.
Οι διαφημιζόμενοι που ενίσχυσαν τα κονδύλια τους το τελευταίο τρίμηνο, προκειμένου να λάβουν τη φοροελάφρυνση, τιμωρούνται τώρα αν τυχόν έχουν λάβει οιοδήποτε πιστωτικό τιμολόγιο στη διάρκεια του έτους 2020.
Θεωρούμε εύλογη και απαραίτητη τη μεταφορά ισχύος του άρθρου κατά το έτος 2021.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
