Η επαναφορά στην επικαιρότητα του θέματος της διπλής εθνικής σύνταξης, στις περιπτώσεις που κάποιος συνταξιούχος λαμβάνει σύνταξη τόσο από ίδιο δικαίωμα όσο και χηρείας, έχει προκαλέσει αγωνία και αβεβαιότητα στους συνταξιούχους σε σχέση με τα μελλοντικά συνταξιοδοτικά τους εισοδήματα.
Αφορμή στάθηκε η εκδίκαση στο Συμβούλιο Επικρατείας προσφυγής, που είχαν ασκήσει οι συνταξιούχοι μετά την έκδοση, το έτος 2021, εγκυκλίου από το Υπουργείο Εργασίας, η οποία προέβλεπε ότι στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να καταβάλλεται μία μόνο εθνική σύνταξη.
Αν το ΣτΕ αποφανθεί ότι η προβλεπόμενη εγκύκλιος ερμήνευσε ορθά τις σχετικές διατάξεις, από την κρίση αυτή δεν θα επηρεασθούν μόνο οι μελλοντικοί συνταξιούχοι αλλά και οι εν ενεργεία.
Το ότι η εγκύκλιος προβλέπει μελλοντική εφαρμογή της μίας μόνο εθνικής σύνταξης καθώς και ότι οι συνταξιούχοι θα συνεχίσουν να παίρνουν το ίδιο ποσό που ελάμβαναν εισπράττοντας δύο εθνικές συντάξεις με την διαφορά να ορίζεται ως προσωπική διαφορά, δεν περιορίζει την ανησυχία, αλλά και την απογοήτευσή τους, αφού αυτό βεβαίως θα σημαίνει ότι δεν θα παίρνουν αυξήσεις στη σύνταξή τους μέχρι την κάλυψη της προσωπικής διαφοράς όσοι είναι ήδη συνταξιούχοι. Όσοι δε καταστούν μελλοντικά, θα λαμβάνουν εξ αρχής περιορισμένη σύνταξη αφού πλέον μία μόνο εθνική σύνταξη θα καταβάλλεται.
Έτσι λοιπόν η απόφαση από το Ανώτατο Δικαστήριο θα είναι ιδιαίτερα σημαντική για το ύψος των μελλοντικών συντάξεων και όχι μόνο. Κι αυτό γιατί αν το Δικαστήριο αποφανθεί ότι η προβλεπόμενη εγκύκλιος ερμήνευσε ορθά τις σχετικές διατάξεις, από την κρίση αυτή δεν θα επηρεασθούν μόνο οι μελλοντικοί συνταξιούχοι αλλά και οι εν ενεργεία.
Θα πρέπει δε στην κατηγορία αυτή να γίνει νέος επανυπολογισμός, αφού οι δύο που προηγήθηκαν δεν υπολόγισαν τις συντάξεις με μία μόνο εθνική σύνταξη.
Οι νομοθετικές ρυθμίσεις δεν είναι χαραγμένες σε πλάκες από τις οποίες δεν μπορούμε να αποστούμε
Τι Ασφαλιστικό θέλουμε να έχουμε;
Βεβαίως το θέμα δεν είναι μόνο μία κρίση του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Σημασία έχει τι ασφαλιστικό σύστημα θέλουμε να έχουμε. Τι ύψος συντάξεων θέλουμε να απονέμει το ασφαλιστικό μας σύστημα.
Θα είναι συντάξεις που θα αναπληρώνουν το εισόδημα μετά την επαλήθευση των ασφαλιστικών κινδύνων ή θα είναι συντάξεις με επιδοματικά χαρακτηριστικά που επ΄ ουδενί δεν θα μπορούν να εξασφαλίσουν αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.
Με άλλα λόγια οι νομοθετικές ρυθμίσεις δεν είναι χαραγμένες σε πλάκες από τις οποίες δεν μπορούμε να αποστούμε.
Ανεξαρτήτως κρίσης δικαστηρίου, μια νομοθετική ρύθμιση, αν θεωρούμε ότι δεν είναι δίκαια ή εν πάσει περιπτώσει δεν ανταποκρίνεται σ΄ αυτό που μια κυβέρνηση θέλει να έχει ως σύστημα απονομής συντάξεων, κάλλιστα και πολύ εύκολα μπορεί να τροποποιηθεί και να πάρει την μορφή και το περιεχόμενο που επιθυμούμε.
Πάντως δεν νομίζω ότι παγκοσμίως υπάρχει άλλο ασφαλιστικό σύστημα που να έχει τόσες αμφίβολες πτυχές, που να προκαλεί συνεχείς αβεβαιότητες και ανασφάλειες σε ασφαλισμένους και συνταξιούχους και αυτό αναμφίβολα πρέπει να μας προβληματίζει.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!