Ικανοποιημένο εμφανίζεται το Υπουργείο Εξωτερικών για τον τρόπο που χειρίστηκε η ελληνική πλευρά τη μίνι κρίση με την Τουρκία στα Δωδεκάνησα, πριν από περίπου μια εβδομάδα.
Πηγές του ελληνικού ΥΠΕΞ ξεκαθαρίζουν ότι αμέσως μόλις εκδηλώθηκε το πρόβλημα, τα «κόκκινα τηλέφωνα» άρχισαν να κτυπούν σε Αθήνα και Άγκυρα με πρωταγωνιστές των συνομιλιών του δυο υπουργούς Εξωτερικών, Γιώργο Γεραπετρίτη και Χακάν Φιντάν, ενώ υπήρξε καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής του ιταλικού ερευνητικού σκάφους στο στενό μεταξύ Κάσου και Καρπάθου, συνεχής επικοινωνία των κυβερνήσεων Ελλάδας και Τουρκίας.
Προσθέτουν μάλιστα ότι ακόμα και κατά το διάστημα που ήταν εκεί κι ερευνούσε το ιταλικό πλοίο, δεν υπήρξε στενή επαφή των πολεμικών σκαφών της Ελλάδας και της Τουρκίας, ενώ παράλληλα οι δυο πλευρές διαχειρίστηκαν δια της διπλωματικής οδού και την επανέναρξη των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου από τα τουρκικά μαχητικά, που σημειώθηκε μόνον εκείνη τη μέρα.
►Διαβάστε επίσης: Η «μισή» διαγραφή Πολάκη συντηρεί την εσωκομματική ένταση στον ΣΥΡΙΖΑ
Ο αστερίσκος
Ωστόσο υπάρχει σε όλο αυτό το σκηνικό, ένας αστερίσκος. Αυτός συνίσταται στον προβληματισμό κατά πόσο είναι εφικτό να γίνεται λόγος περί προσεγγίσεως Ελλάδας Τουρκίας και μάλιστα αυτή να τοποθετεί την αφετηρία της στη συνάντηση Μητσοτάκη- Ερντογάν τον Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Εκεί, λένε οι πληροφορίες, θα εξεταστεί η πιθανότητα να εκκινήσει η διαδικασία επίλυσης της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ μεταξύ των δυο χωρών.
Πώς είναι δυνατό να συμβεί κάτι τέτοιο, ενώ η Τουρκία επιλέγει, μόλις λίγες εβδομάδες πριν τη συνάντηση κορυφής με την Ελλάδα, να δημιουργήσει νέο σκηνικό έντασης στο Αιγαίο; Πώς είναι δυνατό να στέλνει 5 πολεμικά πλοία «επί του πεδίου» κάνοντας σαφώς επίδειξη δύναμης, την ώρα που για να «εορτάσει» τα 50 χρόνια της εισβολής στην Κύπρο είχε αγκυροβολήσει 50 πολεμικά της πλοία στα κατεχόμενα της Μεγαλονήσου; Είναι αυτή συμπεριφορά μιας χώρα που ετοιμάζεται ειλικρινά να καθίσει στο τραπέζι επιχειρώντας να βρεθεί μια λύση στις σχέσεις της με την Ελλάδα;
Επίσης, οι «κορώνες» Ερντογάν εναντίον του υπουργού Άμυνας Νίκου Δένδια, επιτείνουν το κλίμα έντασης μεταξύ των δυο χωρών. Κι αν ο Τούρκος πρόεδρος μας έχει συνηθίσει σε κυβιστήσεις ως προς τις δηλώσεις του (κανείς δεν ξεχνά ότι συναντήθηκε με τον Έλληνα πρωθυπουργό, μόλις λίγους μήνες μετά το περίφημο «Μητσοτάκης, γιοκ» που είχε πει δημόσια), η νέα κρίση που προκάλεσε μονομερώς η Τουρκία δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.
►Διαβάστε επίσης: Πολάκης: Τα best of μιας οργισμένης πολιτικής διαδρομής
Το μεγάλο αγκάθι
Μεγάλο αγκάθι, βέβαια, παραμένει το Κυπριακό. Οι διαμετρικά αντίθετες τοποθετήσεις Μητσοτάκη κι Ερντογάν στην Κύπρο, την επέτειο εισβολής του Αττίλα, δείχνουν το χάσμα. Ωστόσο, υπάρχουν δυνάμεις που πασχίζουν για την επανέναρξη των συνομιλιών μεταξύ των δυο πλευρών.
Πρώτα από όλα, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ έχει στις προτεραιότητές του το Κυπριακό, ενώ πολύ δραστήρια αποδεικνύεται η Μαρία Άνχελα Χολγκίν Κουέγιαρ, απεσταλμένη του Αντόνιο Γκουτέρες στην Κύπρο. Την ίδια ώρα, η ρευστότητα των πολιτικών εξελίξεων στις ΗΠΑ αφήνει παράθυρο ευκαιρίας για μια συνάντηση, σε πρώτη φάση ,των Νίκου Χριστοδουλίδη και Ερσίν Τατάρ, η οποία, αν όλα κυλήσουν ομαλά, μπορεί να σημάνει την επανέναρξη των συνομιλιών.
Υπάρχει πάντα, σε αυτές τις συζητήσεις μεταξύ διπλωματικών κύκλων και η απαισιόδοξη οπτική, ή μάλλον η «ρεαλιστική προσέγγιση». Χωρίς την πολιτική βούληση από την Τουρκία να επιλυθούν οι διαφορές (υφαλοκρηπίδα, Κυπριακό) στο πνεύμα και το γράμμα του Διεθνούς δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας (το οποίο υπενθυμίζεται ότι η Τουρκία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που δεν έχει επικυρώσει), όλες οι ελπίδες τελικά αποδεικνύονται φρούδες.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
