Με περίσκεψη αλλά και κρυφή ικανοποίηση υποδέχθηκαν διπλωματικοί κύκλοι στην Αθήνα το χθεσινό βέτο που δεσμεύτηκε να θέσει ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
Με έωλα επιχειρήματα του τύπου «η Σουηδία υποστηρίζει το ΡΚΚ» (το κουρδικό επαναστατικό κίνημα), ο κ. Ερντογάν δεν κατάφερε, λένε οι ίδιες πηγές, να κρύψει την οργή του για την παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον και κυρίως την ομιλία του στο Κογκρέσο των ΗΠΑ.
«Είμαστε μεταξύ των χωρών που στηρίζουν περισσότερο από κάθε άλλη χώρα τη συμμαχία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα λέμε "ναι" σε κάθε πρόταση χωρίς να το ψάχνουμε... Ζητήσαμε 30 τρομοκράτες από τη Σουηδία κι είπαν ότι δεν θα τους δώσουν. Τρομοκράτες δεν μας παραδίδετε, αλλά μας ζητάτε να μπείτε στο ΝΑΤΟ. Δεν θα πούμε "ναι" ώστε το ΝΑΤΟ να γίνει ανασφαλές», είπε ο Ερντογάν, ερχόμενος σε πλήρη αντίθεση με όλα τα άλλα κράτη-μέλη της Ατλαντικής Συμμαχίας, που υποστηρίζουν χωρίς αστερίσκους την ένταξη αυτών των δυο χωρών.
Πού στοχεύει ο Ερντογάν
Πίσω από τις δικαιολογίες Ερντογάν, διπλωμάτες στην ελληνική πρωτεύουσα ανιχνεύουν τη γνωστή εκβιαστική πολιτική με την οποία πολιτεύεται τα τελευταία χρόνια ο Τούρκος πρόεδρος. Ειδικότερα, η Άγκυρα επεξεργάστηκε μια σειρά «αξιώσεων» όπως μπλοκάρισμα τραπεζικών λογαριασμών οργανώσεων στη Σουηδία που μιλούν για τους Κούρδους και τις οποίες η Άγκυρα χαρακτηρίζει «τρομοκρατικές», δημιουργία μηχανισμού που θα ελέγχει «από κοινού» (δηλαδή ανοικτή επέμβαση της Τουρκίας στα εσωτερικά της Σουηδίας), την καταπολέμηση της τρομοκρατίας κ.λπ.
Οι ίδιες πηγές διατύπωναν το ερώτημα «τι θα περιμένει το ΝΑΤΟ εάν μια εξέλιξη δεν αρέσει στην Τουρκία, π.χ. στα όσα συμβαίνουν στη Λιβύη, ή στη Συρία; Ως πότε η ηγεσία της Ατλαντικής Συμμαχίας θα υφίσταται τους εκβιασμούς Ερντογάν; Τι θα συμβεί εάν αύριο η Τουρκία διαφωνήσει με μια απόφαση του ΝΑΤΟ που αφορά στη Ρωσία και στον πόλεμο που κάνει στην Ουκρανία; Θα έχουμε νέα βέτο; Ως πότε;».
Τι «βλέπει» η Αθήνα
Ουσιαστικά η Αθήνα αντιλαμβάνεται ότι στα μάτια του ΝΑΤΟ (και προφανώς των ΗΠΑ) η Τουρκία αναδεικνύεται ως το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ατλαντικής Συμμαχίας μετά τη Ρωσία.
Μάλιστα, τα μηνύματα που έρχονται πέραν του Ατλαντικού, εκφράζουν την ενόχληση της Ουάσιγκτον για τις δικαιολογίες που επιστράτευσε ο Ερντογάν, ο οποίος δείχνει να μην αναγνωρίζει τις νέες γεωπολιτικές ανάγκες που δημιούργησε η απόφαση του Βλαντιμίρ Πούτιν να επιτεθεί στην Ουκρανία και να μεταβάλλεται σε «μαύρο πρόβατο» της Συμμαχίας, καθώς πριν λίγες μέρες ήταν η μόνη χώρα μέλος του ΝΑΤΟ που εξαιρέθηκε από τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας και τώρα, μόνη αυτή, αρνείται την ένταξη των δύο σκανδιναβικών χωρών στο ΝΑΤΟ.
Ως προς τη σχέση της Ελλάδας και αυτή της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ, οι διπλωματικές πηγές επιμένουν ότι οι δύο χώρες ακολουθούν μια εντελώς διαφορετική στρατηγική: Η Τουρκία πατά «σε δυο βάρκες», εκβιάζει και απειλεί, γνωρίζοντας τη στρατηγική σημασία της γεωγραφικής της θέσης.
Από την άλλη η Ελλάδα αποδεικνύει συνεχώς ότι αποτελεί παράγοντα σταθερότητας και πιστό κράτος-μέλος στο ΝΑΤΟ, που προτείνει λύσεις, δημιουργεί νέα δεδομένα υπέρ των συμφερόντων της Δύσης (όπως η πρόσφατη πολιτική της επιλογή να καταστεί ενεργειακός κόμβος για την Ευρώπη) και -ιδιαίτερα μετά την ομιλία Μητσοτάκη στο Κογκρέσο- επενδύει στη Δύση ως μια κοινότητα κρατών και λαών που μοιράζονται κοινές αξίες, κοινά ιδανικά και, συνεπώς, κοινές προοπτικές.
«Η εξέλιξη των πραγμάτων θα δείξει ποια στρατηγική θα επικρατήσει» καταλήγουν.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
