Η πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού ότι το πρωτεύον είναι να κυβερνηθεί η χώρα με πολιτική σταθερότητα, και όχι επί τούτω η αυτοδυναμία, αποτελεί μια ακόμα στρατηγική κίνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη σκακιέρα του πολιτικού παιχνιδιού, το οποίο θα εξελιχθεί έως τις επόμενες εκλογές.

Η κατά μοίρες διαφοροποίηση του κ. Μητσοτάκη από την προηγούμενη θέση του (αυτοδυναμία ή δεύτερες εκλογές) αποσκοπεί στη μετάθεση του ερωτήματος για το ποιος επιδιώκει την πολιτική σταθερότητα, στα κόμματα της αντιπολίτευσης, κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ.

Εως τώρα, η μεν Νέα Δημοκρατία είχε ως προμετωπίδα της πολιτικής της την επίτευξη της αυτοδυναμίας, τα δε δυο κόμματα της αντιπολίτευσης μια γενικόλογη άποψη για το πώς πρέπει να κυβερνηθεί ο τόπος μετά τις επόμενες εκλογές της απλής αναλογικής:

• Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο εδώ και καιρό για την ανάγκη «προοδευτικής διακυβέρνησης», φωτογραφίζοντας ως δυνητικό κυβερνητικό εταίρο το ΚΙΝΑΛ,
• το δε κόμμα του οποίου ηγείται ο Νίκος Ανδρουλάκης επίσης γενικόλογα κάνει λόγο για τον πολιτικό στόχο μιας «σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης», αρνούμενο να γίνει πιο συγκεκριμένο ως προς το ποια μπορεί να είναι τα κόμματα που θα την αποτελέσουν.

Τι επιδιώκουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ 

Πίσω από αυτές τις πολιτικές καντρίλιες, υπάρχουν οι προφανείς επιδιώξεις κάθε πολιτικού φορέα:

1. Η Νέα Δημοκρατία ως κυρίαρχο κόμμα σε όλες ανεξαιρέτως τις μετρήσεις των διαθέσεων της κοινής γνώμης τα τελευταία χρόνια, θέλει να δείξει ότι η αυτοδυναμία του 2019 αξιοποιήθηκε με τον καλύτερο τρόπο, συνεπώς πρέπει να επαναληφθεί το 2023.
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας αντιληφθεί ότι έως τώρα υπολείπεται της κυβερνητικής παράταξης, προσβλέπει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με το ΚΙΝΑΛ αλλά με κορμό το κόμμα του οποίου ηγείται ο Αλέξης Τσίπρας (και προφανώς με τον ίδιο στη θέση του πρωθυπουργού).
3. Το ΚΙΝΑΛ, όμως, που βλέπει να ανεβαίνει στις δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών, συνεπώς καταγράφει μια άνοδο που ξεπερνά την συγκυρία, κάθε άλλο παρά θέλει να εγκλωβιστεί σε σενάρια μετεκλογικών συνεργασιών, και με εύσχημο τρόπο αποφεύγει να διευκρινίσει τι εννοεί ως «σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση».

Η κίνηση Μητσοτάκη, όμως, προκάλεσε το ερώτημα στον Νίκο Ανδρουλάκη χθες για να αποσαφηνίσει τη θέση του. Ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ επανέλαβε τη θέση του για «σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση», αποκλείοντας όποιον δεν ανήκει σε αυτό τον χώρο. Αυτό περίμενε η Νέα Δημοκρατία, η οποία με ανακοίνωσή της υποστηρίζει ότι οι απαντήσεις Ανδρουλάκη φανερώνουν «ότι η δική του εκδοχή της αξιόπιστης απάντησης στις κρίσεις που ζούμε περνάει μέσα από τη συνεργασία του με τον κ. Τσίπρα...».

Πρόκειται για μια σχεδιασμένη κίνηση από το Μέγαρο Μαξίμου με σκοπό να «σπρώξει» τον Νίκο Ανδρουλάκη προς τα αριστερά, εκθέτοντάς τον στα στελέχη και τους πολίτες οι οποίοι κινούνται στον χώρο του μετριοπαθούς Κέντρου και δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι μια συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα.

«Ο Ανδρουλάκης ή θα διαψεύσει την προοπτική συνεργασίας του με τον Τσίπρα», λέει στην «Η» υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος, «ή προοδευτικά θα δει τα στελέχη του Κέντρου να παίρνουν αποστάσεις από τον ίδιο και τις πολιτικές επιλογές του».

Φυσικά από την πλευρά του ΚΙΝΑΛ δεν θέλουν να «στενέψουν» τους πολιτικούς τους ορίζοντες με το να εμπλακούν σε ερωτήματα που επίτηδες θέτουν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι, όπως «με ποιον θα συνεργαστείτε μετεκλογικά;».

Ωστόσο, πρέπει τώρα να διαχειριστούν την εμφανή πρόθεση της Νέας Δημοκρατίας να αποκόψει τους κεντρώους πολιτικούς και πολίτες από ένα ΚΙΝΑΛ που με κάθε ευκαιρία θα το εμφανίζουν ως «ουρά του ΣΥΡΙΖΑ». Εάν το ΚΙΝΑΛ δεν το διαψεύδει, τότε η κυβερνητική παράταξη θα επιμένει και θα «κτίζει» πάνω σε αυτό.

Εάν, πάλι, το διαψεύσει, τότε θα έχει σοβαρό πρόβλημα πολιτικού αυτοπροσδιορισμού και δεν θα απαντά πειστικά στο ερώτημα «πως θα συμβάλλετε ώστε να κυβερνηθεί ο τόπος;».

Τα σενάρια για τον πρωθυπουργό 

Στη Χαριλάου Τρικούπη διακινούνται διάφορα σενάρια, που ξεκινούν από το ότι

• μια μετεκλογική κυβέρνηση συνεργασίας θα καθοριστεί από το πρόγραμμά της το οποίο (το ΚΙΝΑΛ θα επιδιώξει να) είναι σοσιαλδημοκρατικό, έως το ότι
• μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση μπορεί να στηρίζεται από διάφορα κόμματα (χωρίς να αποκλείεται ρητά η ΝΔ) αλλά, πέραν του προγράμματος που θα είναι προφανώς προϊόν εκατέρωθεν συμβιβασμών, αρκεί να έχει σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργό, θέτοντας έτσι θέμα για την παρουσία των κ. Μητσοτάκη ή Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου σε αυτή την περίπτωση.

Τα πολιτικά σενάρια πληθαίνουν, εμπλουτίζονται και επικαιροποιούνται ανάλογα με τις τακτικές πρωτοβουλίες των κομμάτων που πρωταγωνιστούν στο πολιτικό σκηνικό.

Αυτό το μοτίβο αναμένεται να επαναληφθεί πολλές φορές έως τις προσεχείς εκλογικές αναμετρήσεις, κάνοντας πιο ενδιαφέρουσα την πολιτική αντιπαράθεση. 

Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!