Περίοδος έντονων ανακατατάξεων και δημιουργίας προϋποθέσεων για σαρωτική αναδιαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού είναι αυτή που διανύουμε, καθώς ο κατακερματισμός των πολιτικών δυνάμεων που πιστοποιείται και παγιώνεται με κάθε νέα δημοσκόπηση η οποία έρχεται στη δημοσιότητα, ανοίγει το δρόμο για ένα εντελώς νέο πολιτικό τοπίο, το οποίο ελάχιστα θα θυμίζει το σημερινό.
Πράγματι, οι δημοσκοπήσεις προκαλούν ανησυχίες σε όλα τα κόμματα, ενώ σε μερικές περιπτώσεις αυτές οι ανησυχίες έχουν εξελιχθεί σε εφιάλτες. Κάθε πολιτικός φορέας, είτε είναι στη συμπολίτευση, είτε στην αντιπολίτευση, βλέπει τους κινδύνους που γεννά η συγκυρία και πασχίζει να βρει τρόπους αντιμετώπισής τους.
Καίριο πλήγμα για τη ΝΔ αν πέσει κάτω από το 25%
Η Νέα Δημοκρατία, μετά την ηχηρή προειδοποίηση που της έστειλαν οι πολίτες στις ευρωεκλογές του 2024, αντί να ανακάμπτει βλέπει συνεχώς να διολισθαίνει. Πλέον, μόνο οι πιο αισιόδοξες γι' αυτήν μετρήσεις την φέρνουν κοντά στο 28,5% των περυσινών ευρωεκλογών, ενώ κάποιες άλλες δείχνουν ότι μπορεί να πέσει και κάτω από το 25%.
Αυτό το ποσοστό είναι κρίσιμο, καθώς αν το πρώτο κόμμα δεν το πιάσει, τότε δεν παίρνει και το bonus των εδρών που του αναλογούν. Συνεπώς κάτω από 25% είναι καίριο πλήγμα για τη ΝΔ που την πλήττει από τώρα, μια και αρκετοί βουλευτές, ιδιαίτερα σε περιφέρειες της βόρειας Ελλάδας όπου τα «γαλάζια» ποσοστά είναι χαμηλότερα του εθνικού μέσου όρου, βλέπουν ότι η επανεκλογή τους είναι από δύσκολη ως αδύνατη.
Τα αποτελέσματα αυτού το κλίματος απαισιοδοξίας και ανασφάλειας φτάνουν από την πολιτική αδρανοποίηση βουλευτών που βλέπουν την καριέρα τους να ολοκληρώνεται, μέχρι την αναζήτηση άλλης πολιτικής «στέγης» που θα μπορούσε να παρατείνει την παρουσία τους στην πολιτική σκηνή μέσα από το Κοινοβούλιο.
Διαβάστε επίσης: Δημοσκόπηση MRB για OPEN: Συγκάλυψη στα Τέμπη για 7 στους 10 - Τρίτο κόμμα η Πλεύση - Στο 26,7% η ΝΔ
Αγχος του ΠΑΣΟΚ με την Πλεύση Ελευθερίας
Παρόμοια άγχη έχει το ΠΑΣΟΚ, για άλλους λόγους βέβαια: Η καθήλωση των δημοσκοπικών του ποσοστών και η υποχώρηση του κόμματος στην τρίτη θέση, πίσω από την Πλεύση Ελευθερίας δημιουργεί συνθήκες πολιτικής ασφυξίας στη Χαριλάου Τρικούπη, που αδυνατεί ως τώρα να βρει το «φάρμακο» που θα την κάνει να εισπράττει ένα μέρος, έστω, από την πολιτική φθορά της Νέας Δημοκρατίας και θα την εμπεδώσει στα μάτια των πολιτών ως την εναλλακτική λύση στη σημερινή κυβέρνηση.
Κι αυτή της η αδυναμία την οδηγεί στην εκτίμηση ότι η εκτίναξη των ποσοστών της Ζωής Κωνσταντοπούλου είναι προσωρινή και ότι έως τις εκλογές θα έχει αποκατασταθεί η κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ στην Κεντροαριστερά και η προβολή του ως εναλλακτικός πόλος στη ΝΔ. Όταν, όμως, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ερωτώνται πού στηρίζουν αυτή τους την εκτίμηση, δεν έχουν στοιχεία να προσκομίσουν…
Η ανησυχία της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Η ελπίδα του ΠΑΣΟΚ είναι ανησυχία για την Πλεύση Ελευθερίας. Από την ώρα που τα δημοσκοπικά ποσοστά του κόμματος το έχουν φέρει στη δεύτερη ή την τρίτη θέση, η Ζωή Κωνσταντοπούλου εργάζεται πυρετωδώς με τους συνεργάτες της για να εκπονήσει πρόγραμμα, ώστε να έχει έτοιμη την απάντηση στην κατηγορία ότι «δεν έχει πρόγραμμα ούτε στελέχη».
Ωστόσο, κανείς στο κόμμα αυτό δεν μπο/taxonomy/term/58ρεί με βεβαιότητα να πει ότι η έκρηξη των δημοσκοπικών του επιδόσεων δεν είναι ένα συγκυριακό φαινόμενο που, όπως συνέβη, έτσι μπορεί και να αντιστραφεί.
Διαβάστε επίσης: Νέα δημοσκόπηση: Συγκάλυψη στα Τέμπη βλέπουν 7 στους 10 πολίτες
Καθηλωμένος ο ΣΥΡΙΖΑ
Μάταια ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αθροίσει δυνάμεις με το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Αριστερά, μήπως και αναστηλώσει το παλαιότερο αφήγημά του περί «προοδευτικής διακυβέρνησης». Η πρόσφατη δραστηριότητα, μάλιστα, του Αλέξη Τσίπρα δημιουργεί πρόσθετη σύγχυση στην πολιτική βάση της Κουμουνδούρου, που έχει σταθεροποιηθεί σε χαμηλά μονοψήφια ποσοστά, και νιώθει ότι πια δεν έχει άλλα βέλη στη φαρέτρα της για να ανακάμψει κι έτσι να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από ό,τι δικαιούται ένα μικρό κόμμα.
Τα μικρότερα κόμματα
Τα μικρότερα κόμματα που κινούνται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας (Ελληνική Λύση, Φωνή Λογικής, Νίκη, Σπαρτιάτες κλπ) αδυνατούν εκ των πραγμάτων να ξεπεράσουν τις μεταξύ τους διαφορές, την έλλειψη προσωπικοτήτων που θα συνθέσουν το χώρο και θα του προσδώσουν χαρακτηριστικά παράταξης η οποία θα μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις, κι έτσι συνεχίζουν να πορεύονται το δρόμο που ήδη έχουν χαράξει, χωρίς μετατοπίσεις και χωρίς άλλες προσδοκίες. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τα μικρά κόμματα της Αριστεράς.
Τέλος όλα τα κομματικά επιτελεία συνειδητοποιούν ότι οι πολίτες κρατούν αποστάσεις από τους πολιτικούς φορείς, ο καθένας και η καθεμιά για τους δικούς τους λόγους, και δείχνουν ότι περιμένουν κάτι το οποίο παραμένει ως τώρα απροσδιόριστο. Άλλοτε στρέφουν το βλέμμα και την προτίμησή τους σε πρόσωπα που κυριαρχούν στην επικαιρότητα όπως η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του Συλλόγου των πληγέντων από το δυστύχημα των Τεμπών, κι άλλοτε αποφεύγουν να εκφράσουν οποιαδήποτε γνώμη, παρακολουθώντας απλώς τις εξελίξεις.
Το αναπάντητο ερώτημα είναι αν οι συνθήκες αυτές οδηγήσουν σε ρευστοποίηση του πολιτικού σκηνικού με άγνωστες συνέπειες για την κοινωνία και την πορεία της χώρας, ή αν -αντίθετα- κάποια ή κάποιες από τις πολιτικές δυνάμεις βρουν τον τρόπο να διεκδικήσουν και πάλι με αξιώσεις την εμπιστοσύνη της κοινωνίας.-