Την ανάγκη της κοινής ευρωπαϊκής στάσης απέναντι στις αιφνίδιες και ραγδαίες γεωπολιτικές και οικονομικές αλλαγές που δρομολογεί ο νέος Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αναδεικνύει, όπως όλα δείχνουν, ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, και την επιλέγει ως προνομιακό πεδίο εφαρμογής της στρατηγικής του.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατανοεί ότι στις μέρες μας η πολιτική της νέας ηγεσίας των ΗΠΑ δημιουργεί μείζονες αλλαγές στη γεωπολιτική αλλά και στην οικονομία διεθνώς. Γνωρίζει επίσης ότι η Ελλάδα, παρά τη διπλωματική της δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια και τις στέρεες σχέσεις που έχει δημιουργήσει με περιφερειακές δυνάμεις (Ισραήλ, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία κλπ), δεν έχει το μέγεθος ώστε να παίξει έναν αυτόνομο ρόλο στις τεκτονικές μεταβολές που επιφέρουν οι επιλογές Τραμπ.
Μέσω Ευρωπαϊκής Ένωσης
Με αυτά τα δεδομένα, ο πρωθυπουργός φαίνεται ότι έχει καταλήξει στο ότι η διπλωματική του αντίδραση στη δημιουργία μιας παγκόσμιας νέας τάξης πραγμάτων, θα εκδηλωθεί μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι θέσεις του κ. Μητσοτάκη είναι σχεδόν ταυτόσημες με εκείνες της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, και άλλων Ευρωπαίων αξιωματούχων και συνοψίζεται στη φράση «η Ενωμένη Ευρώπη πρέπει να ωριμάσει γεωπολιτικά και να παίξει ενεργότερο ρόλο στη διεθνή σκηνή, ενώ παράλληλα πρέπει να εκπονήσει τη δική της πολιτική και στον τομέα των διεθνών οικονομικών σχέσεων.
Αυτή η «ομπρέλα πολιτικής» εξειδικεύεται σε σειρά πρωτοβουλιών, η γνωστότερη των οποίων είναι η συναίνεση των περισσότερων Ευρωπαίων στην εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από τη δημοσιονομική πειθαρχία. Γι αυτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δώσει βάρος τον τελευταίο καιρό σε κοινές ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες στους τομείς της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας, της τεχνητής νοημοσύνης, της συνεννόησης για τη μεταναστευτική πολιτική και την φύλαξη των συνόρων κλπ.
Οι διαπροσωπικές σχέσεις
Στο πεδίο των διαπροσωπικών σχέσεων με τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, επίσης ο κ. Μητσοτάκης έχει σημαντικά ερείσματα, έτσι ώστε η επαφή μαζί τους στην προσπάθεια διαμόρφωσης κοινών πολιτικών να είναι ευκολότερη. Ωστόσο τα προβλήματα κι εδώ δεν λείπουν. Για παράδειγμα ο Ούγγρος ηγέτης Βίκτορ Όρμπαν δεν ξεχνά ότι ήταν πρόταση του Έλληνα πρωθυπουργού η αποπομπή του από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ενώ το τελευταίο διάστημα και οι σχέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν έχουν διαταραχθεί, λόγω της πρόθεσης του Παρισιού να προμηθεύσει με πυραύλους Μετεόρ την Τουρκία, ακυρώνοντας έτσι την ελληνική υπεροπλία στο Αιγαίο, από αέρος και θαλάσσης.
Πάγια θέση του κ. Μητσοτάκη είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί το καλύτερο μέσο πίεσης της Τουρκίας ώστε αυτή να εγκαταλείψει την αναθεωρητική της πολιτική, την οποία επιχειρεί να εντάξει στις μείζονες αλλαγές που κυοφορούνται στην ευρύτερη περιοχή αυτές τις μέρες. Μάλιστα το καθεστώς Ερντογάν φαίνεται ότι συναντά τις πρώτες μεγάλες δυσκολίες στην προσπάθειά του να εμφανιστεί ως χώρα - διαμεσολαβητής για την ειρήνευση στο μέτωπο της Ουκρανίας. Μετά τις απευθείας συνομιλίες που δρομολογούνται μεταξύ των προέδρων της Αμερικής και της Ρωσίας, Τραμπ και Πούτιν, ο Τούρκος πρόεδρος φιλοξένησε τον Ουκρανό ομόλογό του, Βολοντίμιρ Ζελένσκι και μετά τη συνάντηση μίλησε για την ανάγκη διασφάλισης της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας. Με αυτή του τη δήλωση ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατέγραψε μια κορυφαία διαφωνία του με τους Τραμπ και Πούτιν και φυσικά δυσκόλεψε πολύ την επιχείρησή του να εμφανίσει τη χώρα του για ακόμα μια φορά ως τον «επιτήδειο ουδέτερο» που καταφέρνει να αποκομίζει οφέλη από διαμάχες τρίτων.
→ Διαβάστε επίσης: ΠΑΣΟΚ: Μπροστά σε νέα περίοδο εσωστρέφειας
Αβεβαιότητα
Σε μια περίοδο, συνεπώς, που η αβεβαιότητα είναι η μόνη βεβαιότητα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επενδύει διπλωματικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προωθεί τις κοινές θέσεις των Ευρωπαίων σε σειρά ζητημάτων και πιέζει ώστε οι «27» να αποφασίσουν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη νέα παγκόσμια σκακιέρα που στήνει ο Ντόναλντ Τραμπ. Μένει να δούμε αν και σε ποιο βαθμό θα τα καταφέρει.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
