Την προσέγγιση που έχει υιοθετήσει και η Ελλάδα έναντι της Τουρκίας, δηλαδή το «καρότο» των θετικών μέτρων αλλά και το «μαστίγιο» των περιοριστικών μέτρων, δηλαδή των κυρώσεων, υιοθέτησε στην τελική της μορφή και μετά από ελληνικές και κυπριακές πιέσεις, η Κοινή Δήλωση των 27 ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μετά από αυτό το διπλωματικό παρασκήνιο, το τελικό κείμενο των «27» ήλθε πολύ πιο κοντά στα όσα περιλαμβάνει η «έκθεση Μπορέλ» για τις συνολικές σχέσεις της Ευρώπης με την Τουρκία, δηλαδή παροχή θετικών διεξόδων σε περίπτωση συμμόρφωσης και αντίστοιχα πρόβλεψη περιοριστικών μέτρων, δηλαδή κυρώσεων, αν και η λέξη δεν χρησιμοποιείται, σε περίπτωση που η Άγκυρα συνεχίσει τις μονομερείς ενέργειες και την πολιτική της αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Η Κοινή Δήλωση των Ευρωπαίων ηγετών θεωρείται ότι αποτελεί συνέχεια των προηγούμενων αποφάσεων που έλαβε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή. Συγκεκριμένα, περιγράφεται μέσα στο κείμενο της Δήλωσης μια διαδικασία προσέγγισης με την Τουρκία η οποία χαρακτηρίζεται από αιρεσιμότητα, δηλαδή από όρους και προϋποθέσεις. Η θετική ατζέντα της Ευρώπης προς την Τουρκία περιλαμβάνει την ουσιαστική ενεργοποίηση της τελωνειακής ένωσης, με έμφαση σε συγκεκριμένους τομείς που χαρακτηρίζονται κρίσιμοι για την τουρκική οικονομία (αγροτικός τομέας, υπηρεσίες, κρατικές προμήθειες), κάτι που αποτελεί πραγματικά ουσιαστική στήριξη για την Τουρκία, με μια οικονομία που κλυδωνίζεται, ένα νόμισμα που κατρακυλά και τις κάνουλες της διεθνούς χρηματοδότησης να κλείνουν η μία μετά την άλλη. Αντίθετα, προβλέπονται μια σειρά περιοριστικών μέτρων, κυρίως οικονομικών που -όσο επιεική κι αν είναι- μέλλει να αποδειχθούν καθοριστικά για τη σημερινή οικονομική κατάσταση της Τουρκίας.
Η Κοινή Δήλωση των κρατών μελών της ΕΕ περιλαμβάνει και αναφορές στο προσφυγικό- μεταναστευτικό πρόβλημα, στο πλαίσιο του οποίου καλεί την Τουρκία να συνεργαστεί με την Ευρώπη για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και για τις επιστροφές μεταναστών από ευρωπαϊκά εδάφη προς την Τουρκία, με βάση την κοινή δήλωση των δυο μερών (Βρυξέλλες- Άγκυρα) η οποία πρέπει αν εφαρμοστεί χωρίς διακρίσεις όπως δεσμεύονται τα δυο μέρη.
Κυβερνητικές πηγές στο Μέγαρο Μαξίμου και τη Βασιλίσσης Σοφίας αναφέρουν ότι η Ενωμένη Ευρώπη δεν δίνει «λευκή επιταγή» στην Τουρκία. Αντίθετα, υιοθετεί μια στάση που ορίζει μια διαδικασία σταδιακή, η οποία εκτυλίσσεται σε φάσεις, αναλογική και αναστρέψιμη, σε περίπτωση που υπάρχουν αλλαγές πολιτικής στάσης από την Τουρκία. Τα όποια θετικά μέτρα δηλαδή μπορούν να αναστραφούν εφόσον η Τουρκία επανέλθει σε παραβατικές συμπεριφορές. Και σε κάθε περίπτωση, η Άγκυρα θα πρέπει να επιδείξει συνέπεια και συνέχεια και θα συνεχίσει να αξιολογείται, καθώς οι όποιες αποφάσεις παραπέμπονται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
