Παρά το τοξικό κλίμα που επικρατεί αυτή την περίοδο στην πολιτική κονίστρα, η χθεσινή παρουσία των πολιτικών αρχηγών στο Κοινοβούλιο απέδειξε ότι σε μεγάλα θέματα όπως είναι οι εξοπλισμοί της χώρας – γιατί αυτό ήταν το θέμα της χθεσινής συζήτησης – τα τρία μεγαλύτερα κόμματα της Βουλής μπορούν να καταγράφουν τις διαφωνίες μεταξύ τους, και κυρίως με την κυβέρνηση, χωρίς όμως να αμφισβητούν τους βασικούς πυλώνες της εξοπλιστικής πολιτικής.
Κυριάκος Μητσοτάκης, Νίκος Ανδρουλάκης και Σωκράτης Φάμελλος κατάφεραν να καταγράψουν τρεις διακριτές πολιτικές παρουσίες στο βήμα του Κοινοβουλίου, χωρίς όμως να υπάρξουν διαφοροποιήσεις για τις βασικές ανάγκες και επιλογές της Ελλάδας για τον εξοπλισμό της.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης
Ο πρωθυπουργός συνδύασε την αμυντική θωράκιση της χώρας τόσο με την ευημερία των πολιτών – αφού υπογράμμισε ότι χωρίς ασφάλεια δεν μπορεί να αναπτυχθεί η οικονομία – όσο και με τη δημοσιονομική ευρωστία, για να συμπεράνει ότι τα πάντα απαιτούν σταθερό και ασφαλές περιβάλλον.
Στη συνέχεια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε εκτενή αναφορά στην αναδιάταξη του παγκόσμιου γεωπολιτικού χάρτη και σε πολέμους οι οποίοι αμφισβητούν σύνορα κρατών και κανόνες διεθνούς δικαίου, ενώ δεν παρέλειψε να περιλάβει και τους δασμούς, αγαπημένη πολιτική του νέου Αμερικανού προέδρου, στους κινδύνους που αντιμετωπίζει η διεθνής σκηνή. Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι όλα αυτά δεν αποτελούν μεμονωμένες περιφερειακές εξάρσεις, αλλά ευρύτερες μετατοπίσεις ισχύος στο γεωπολιτικό, το στρατιωτικό, το οικονομικό και το τεχνολογικό πεδίο.
Ο πρόεδρος της κυβέρνησης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι επενδύσεις στον αμυντικό τομέα είναι επενδύσεις στην κυριαρχία, στην προστασία της εθνικής μας αξιοπρέπειας. Ακολούθως ανέπτυξε τους βασικούς πυλώνες της εξοπλιστικής πολιτικής, με τις αγορές οπλικών συστημάτων, την πίεση της χώρας μας στο πλαίσιο της Ε.Ε. που οδήγησε στο ευρωπαϊκό ταμείο SAFE, το σχέδιο ReArm που ήλθε προς ψήφιση στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ δεν παρέλειψε να επισημάνει ότι σκοπός της ελληνικής κυβέρνησης είναι να πιέσει ακόμα την Ευρωπαϊκή Ένωση στην κατεύθυνση της δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής αντιπυραυλικής ασπίδας που θα καλύπτει ολόκληρο το έδαφος της Ένωσης και θα χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκούς πόρους. Στο δεύτερο μισό της ομιλίας του αναφέρθηκε στο μακροπρόθεσμο εξοπλιστικό πρόγραμμα, το οποίο θα φτάσει περίπου τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ, με κεντρική φιλοσοφία την ενσωμάτωση νέων αμυντικών τεχνολογιών, μη επανδρωμένα οχήματα, anti-drone μεθόδους πολέμου κλπ.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης
Ο Νίκος Ανδρουλάκης χώρισε την ομιλία του σε δύο μέρη: στο πρώτο επέλεξε, αντί να βάλει απέναντί του την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, να μετατοπίσει το επίκεντρο της κριτικής του στην Ευρώπη και ειδικότερα στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (μέλος του οποίου είναι και η Ν.Δ.). Αντί, λοιπόν, να επιτίθεται στην κυβέρνηση, έστεφε τα βέλη στους Ευρωπαίους ομοϊδεάτες της κι αντί να ζητεί το λόγο από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον ζητούσε από την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, για θέματα όπως η Λευκή Βίβλος για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Ετοιμότητα και η Ρήτρα Διαφυγής. Ζήτησε μάλιστα από την κυβέρνηση να πιέσει τις Βρυξέλλες σε θέματα που έθεσε λίγο πριν στη δική του ομιλία ο πρωθυπουργός, όπως ανάπτυξη drones, κοινά προγράμματα με άλλες χώρες για εξοπλισμούς και δημιουργία ενός νέου Σχεδίου Ανάκαμψης (δηλ. κονδύλια που θα είναι κυρίως επιδοτήσεις κι όχι δάνεια προς τα κράτη μέλη).
Στο δεύτερο μέρος της ομιλίας του ο κ. Ανδρουλάκης μετέφερε την κριτική του στο εσωτερικό – όχι όμως στις βασικές παραδοχές της εξοπλιστικής μας πολιτικής – αλλά σε σημαντικά μεν, αλλά μάλλον δευτερεύοντα θέματα, όπως το φιάσκο της αποστολής στη Λιβύη, τις εκρήξεις στη Νέα Αγχίαλο, την πλημμύρα στο Στεφανοβίκειο, την παραμέληση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας κλπ. Τέλος, ο κ. Ανδρουλάκης περιέγραψε τις, κατά τη γνώμη του, βασικές αρχές μιας εξοπλιστικής πολιτικής, που είναι η σύνδεση με τη γεωπολιτική σημασία της χώρας, τη βελτίωση της αποτρεπτικής της δύναμης, την ενδυνάμωση συμμαχιών με κρίσιμες για την ασφάλειά μας χώρες και η δημιουργία βάσης τεχνογνωσίας που θα ενισχύει την οικονομία μας.
Ο Σωκράτης Φάμελλος
Ο Σωκράτης Φάμελλος χρησιμοποίησε πιο υψηλούς τόνους στην αντιπολιτευτική του ομιλία, χωρίς όμως κι αυτός να διαφωνήσει στον πυρήνα της εξοπλιστικής πολιτικής της κυβέρνησης. Κατηγόρησε τη Νέα Δημοκρατία ότι στερείται στρατηγικής, της υπέδειξε ότι η εξωτερική πολιτική της χώρας πρέπει να είναι πολυδιάστατη, της επετέθη διότι έκανε αγορές χωρίς διαφάνεια και χωρίς διαπραγμάτευση, ενώ κι εκείνος αναφέρθηκε στο Στεφανοβίκειο και στις καταστροφές στο στρατόπεδο της Αγχιάλου. Επιτέθηκε στην κυβέρνηση για την καταστροφική αποστολή στη Λιβύη, την κατήγγειλε διότι με την πολιτική της έχει αποδυναμώσει τόσο την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία όσο και τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, ενώ άσκησε κριτική και για το ότι δεν παρέχονται ουσιαστικά κίνητρα για ποιοτική βελτίωση του ανθρώπινου δυναμικού των ενόπλων δυνάμεων.
→ Διαβάστε επίσης: ΣΥΡΙΖΑ: Δημοσκοπήσεις και διαφωνίες για τις συνεργασίες φέρνουν νέα εσωστρέφεια
Συμφωνία παρά τις διαφορές
Συμπερασματικά, οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί, πίσω από τις εμφανείς διαφορές τους, στην πράξη συμφώνησαν ότι η χώρα έχει ανάγκη από εξοπλισμούς, ότι η αύξηση της αποτρεπτικής δύναμης της Ελλάδας αποτελεί προϋπόθεση τόσο για την εθνική μας κυριαρχία όσο και για την απρόσκοπτη λειτουργία της οικονομίας και την επίτευξη της κοινωνικής συνοχής, κι ότι επίσης η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να λειτουργήσει πιο αποφασιστικά στο κομμάτι της κοινής ευρωπαϊκής άμυνας.
Με αυτό τον τρόπο τηρήθηκε η παράδοση της μεταπολίτευσης, που ήθελε τα κόμματα εξουσίας (νυν και πρώην) να ακολουθούν συναινετική πολιτική στους βασικούς άξονες της αμυντικής πολιτικής της Ελλάδας και, βέβαια, αποτελεί φωτεινή εξαίρεση στην τοξική αντιπαράθεση που χαρακτηρίζει την περίοδο που ζούμε, με επίκεντρο την τραγωδία των Τεμπών.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
