Για τις σύγχρονες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η βιομηχανία, αναφορικά με την πράσινη μετάβαση και τη συμμόρφωση με τα κριτήρια ESG (περιβαλλοντικά, κοινωνικά και διακυβέρνησης) μίλησε στην «Η», ο Παναγιώτης Σκιαδάς, Senior Sustainability Director της Viohalco, στο περιθώριο του 17oυ Credit Risk Management Conference της ICAP - CRIFF με τίτλο: «ESG Impact on Credit Risk: Navigating through challenges».
Ο Ομιλος Viohalco επενδύει σημαντικούς πόρους για τη συμμόρφωση με αυτά τα κριτήρια, αναγνωρίζοντας ότι αποτελούν πλέον προαπαιτούμενο για τη συνεργασία με διεθνείς αγορές. Ωστόσο ο κ. Σκιαδάς επισημαίνει ότι χρειάζεται ένα σαφές, καθορισμένο πλαίσιο από την ΕΕ για τη μέτρηση των ESG επιδόσεων, ώστε να υπάρχει δυνατότητα ακριβούς σύγκρισης μεταξύ των βιομηχανιών σε κοινή βάση «να συγκρίνουμε μήλα με μήλα και όχι μήλα με πορτοκάλια» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
Την ίδια στιγμή, καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να υιοθετήσει πιο αργούς ρυθμούς στην απανθρακοποίηση, υποστηρίζοντας πως η ευρωπαϊκή βιομηχανία, για να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά της απέναντι σε χώρες όπως ΗΠΑ, Κίνα κ.λ.π., χρειάζεται επαρκή χρόνο προσαρμογής και στήριξη.
Ειδικά σε ό,τι αφορά το ενεργειακό κόστος, όπως λέει, μια βεβιασμένη μετάβαση ενδέχεται να πλήξει την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών βιομηχανιών, που ήδη είναι αντιμέτωπες με υψηλές απαιτήσεις για βιώσιμη ανάπτυξη σε αντίξοο διεθνές περιβάλλον.
Σε ποιο βαθμό εσείς στη Viohalco έχετε ενσωματώσει τα ESG κριτήρια στην γενικότερη λειτουργία της βιομηχανίας σας;
Οι θυγατρικές της Viohalco βρίσκονται στην Ελλάδα στο επίκεντρο της εθνικής βιομηχανικής παραγωγής και ως εκ τούτου είναι εξαιρετικά εξωστρεφείς.
Η εταιρεία μας έχει υποχρέωση από τους κανόνες της αγοράς, να έχει μια αυξημένη αντίδραση, αυξημένα αντανακλαστικά σε, όλα αυτά τα θέματα, τα οποία γνωρίζουμε πλέον ως κριτήρια, δηλαδή μια σειρά από προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί ώστε να μπορέσει να πουλήσει τα προϊόντα της και να συνεργαστεί με διεθνείς εταιρείες με μεγάλο οικονομικό αποτύπωμα.
Επομένως έχουμε ξεκινήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια να αξιολογούμε όλα αυτά τα κριτήρια και να κοιτάζουμε να βελτιώσουμε την επίδοσή μας.
Πόσο σημαντική είναι η ESG ατζέντα για εύκολη πρόσβαση σε πιστωτικές γραμμές από τις τράπεζες και καλύτερους όρους χρηματοδότησης;
Είναι εξαιρετικά σημαντική για όλους τους χρηματοοικονομικούς -χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, δεδομένου ότι λαμβάνεται υπόψη η πτυχή του ρίσκου. Επομένως, με αυτή τη λογική, μια εταιρεία η οποία διασφαλίζει ότι έχει μια ικανοποιητική επίδοση σε όλα αυτά τα θέματα, έχει μικρότερο ρίσκο και ως εκ τούτου οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί είναι διατεθειμένοι να την δανείσουν χωρίς την ανησυχία της πτώχευσης.
Στην Ελλάδα, τα κριτήρια αυτά έχουν αρχίσει και έχουν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία. Παραμένει όμως νομίζω ακόμα μια ωρίμανση που χρειάζεται ώστε να εστιάσουν στα ουσιαστικά θέματα της κάθε εταιρείας, γιατί αυτά διαφέρουν από εταιρεία σε εταιρεία.
Η ενσωμάτωση ESG κριτηρίων στους πιστωτικούς κινδύνους βοηθά ή αποθαρρύνει την πιστωτική επέκταση που είναι μεγάλο ζητούμενο σήμερα για την χώρα μας;
Σίγουρα βοηθάει. Απλώς θεωρώ πως πρέπει να πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις και αυτές πρέπει να είναι: πολύ καλή κατανόηση των ουσιαστικών θεμάτων αλλά και μια δυνατότητα σύγκρισης. Η μεγάλη πρόκληση αυτή τη στιγμή που έχουμε και σαν βιομηχανίες, αλλά θεωρώ και από την πλευρά του τραπεζικού τομέα, είναι να μπορεί να συγκρίνει δεδομένα και γι' αυτό χρειάζεται ένα καθορισμένο και πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο, έτσι ώστε να μπορεί να πει ότι η τάδε βιομηχανία έχει μικρότερο ρίσκο από μια άλλη. Πρέπει όμως να μπορεί να συγκρίνει τα μήλα με τα μήλα και όχι τα μήλα με τα πορτοκάλια. Δηλαδή έχει εξαιρετικά μεγάλη σημασία να συγκρίνουμε επί της ίδιας βάσης.
Η εταιρεία σας έχει επενδύσει σημαντικά κεφάλαια για να καταφέρει να ενσωματώσει τα κριτήρια;
Οι εταιρείες της Βιοχάλκο γενικότερα είναι βιομηχανίες οι οποίες έχουν εκ των πραγμάτων ένα μεγάλο ενεργειακό αποτύπωμα, έχουν ένα αποτύπωμα άνθρακα, έχουν ένα αποτύπωμα νερού, έχουν ένα αποτύπωμα αποβλήτων, προσλαμβάνουν κόσμο, λειτουργούν κοντά σε τοπικές κοινωνίες. Επομένως, αυτά όλα αυτά τα θέματα ήταν ανέκαθεν πολύ ψηλά στην ατζέντα.
Η σημερινή συγκυρία, όπου τα θέματα έχουν αναδειχθεί ως πολύ σημαντικά, μας έχουν βρει θεωρώ καλύτερα προετοιμασμένους, δεδομένου ότι η ενέργεια πάντοτε ήταν ένα σημαντικό κομμάτι του κόστους μας, ήταν ένα σημαντικό κομμάτι των ανησυχιών μας. Άρα, ναι, έχουμε επενδύσει. Ναι, έχουμε λάβει πολύ μα πολύ σοβαρά τα θέματα αυτά.
Η παγκόσμια κοινότητα ανταγωνίζεται για την επόμενη μέρα της πράσινης μετάβασης. Οι μεγάλοι παίκτες Κίνα, ΗΠΑ και Ευρώπη επιχειρούν να στηθούν όσο καλύτερα γίνεται, καθώς οι αγορές αλλάζουν. Η εκλογή Τραμπ πως επηρεάζει τις νέες ισορροπίες και τι μπορεί να σημαίνει για την Ευρώπη;
Καταρχήν θα σας πω ότι στην Ευρώπη είναι μακράν η μεγαλύτερη αγορά όπου αυτά τα κριτήρια παίζουν κάποιο σημαντικό ρόλο. Με δεύτερη θα έλεγα τις ΗΠΑ.
Προφανώς και υπάρχει ένα ενδιαφέρον, αλλά δεν βλέπουμε να υπάρχει η ίδια επιθετική προσέγγιση και η ίδια επιτυχημένη προσέγγιση στο πώς, παραδείγματος χάριν, θα αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή. Αφορά δύο διαφορετικές αγορές την ευρωπαϊκή αγορά, όπου ο καταναλωτής ενδιαφέρεται να πάρει προϊόντα χαμηλού άνθρακα και τις εξωτερικές αγορές όπου δεν είναι στην προτεραιότητα.
Αυτό γιατί συμβαίνει;
Η Ευρώπη είναι μια ήπειρος η οποία ουσιαστικά πεινά για φυσικούς πόρους, δεν έχει τους φυσικούς πόρους που έχουν ΗΠΑ, η Αφρική, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Κίνα. Αποτέλεσμα να είμαστε αν θέλετε μια ήπειρος η οποία δυστυχώς γερνάει, δεν έχει δηλαδή τη δυνατότητα του όγκου των φτηνών εργατικών χεριών.
Μπορεί να αντιμετωπίσει τις άλλες βιομηχανικές υπερδυνάμεις μόνο με την ανταγωνιστικότητα στην παραγωγικότητα και στην καινοτομία και επομένως πρέπει να κοιτάξουμε πώς θα μπορέσουμε να παράξουμε με λιγότερους φυσικούς πόρους. Αυτό εκ των πραγμάτων μάς κάνει να θέλουμε να είμαστε πρωτοπόροι στην κλιματική αλλαγή, πρωτοπόροι στην κυκλική οικονομία και ούτω καθεξής.
Δεν θεωρώ ότι όλος ο υπόλοιπος κόσμος προσπαθεί να ακολουθήσει τα βήματα της Ευρώπης στην καινοτομία, στα θέματα κλιματικής αλλαγής και στα θέματα κυκλικής και κυκλικής οικονομίας. Δεν έχει στον ίδιο βαθμό την ανησυχίας και αυτό το βλέπουμε στις επιδόσεις π.χ. της παραγωγής χάλυβα, της παραγωγής αλουμινίου υπολείπονται πάρα πολύ της της Ευρώπης.
Απλώς υπάρχει τίμημα του να ανεβούμε στο επόμενο σκαλί, τις καλές επιδόσεις. Υπάρχει ένα πρόσθετο κόστος το οποίο μας κάνει λιγότερο ανταγωνιστικούς σε σχέση με την κινεζική βιομηχανική παραγωγή. Αυτό είναι και η μεγαλύτερη πρόκληση που ξέρετε. Αντιμετωπίζουμε ήδη και θα αντιμετωπίζουμε τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία. Είναι μια μεγάλη ανησυχία δική μας για το πώς θα μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε τις βιομηχανικές δυνάμεις του εξωτερικού που δεν έχουν αυτό το κόστος.
Ποιες λύσεις έχετε βρει για να τους ανταγωνιστείτε;
Νομίζω η νούμερο ένα λύση είναι να προχωρήσουμε με πιο αργό ρυθμό στην απανθρακοποίηση και στην μεταμόρφωση του παραγωγικού μοντέλου. Οι πολύ γρήγοροι ρυθμοί θα φέρουν την ευρωπαϊκή βιομηχανία σε μια δυσάρεστη θέση ανταγωνιστικότητας. Το βλέπουμε ήδη με το ενεργειακό κόστος, επομένως θα χρειαστεί μια στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη στη βιομηχανία, έτσι ώστε να παραμείνει ανταγωνιστική για την επόμενη δεκαετία, όπου θεωρούμε πως θα έχουμε καταφέρει να απόνθρακοποιηθούμε, θα επιλύσουμε το ενεργειακό μείγμα και δεν θα υπάρχει αυτή η επιβάρυνση. Όπως κάθε αλλαγή έχει τα καλά και τα κακά της και αυτή τη στιγμή εμείς δυστυχώς βιώνουμε την την αρνητική πτυχή της ενεργειακής μετάβασης.
Σε ότι αφορά αυτό που είπατε για για την εκλογή Τραμπ. Θα πρέπει να δούμε ποιες θα είναι οι πολιτικές που θα ακολουθήσει και πώς μπορεί να επηρεάσει την ενεργειακή μετάβαση των ΗΠΑ και την ανταγωνιστικότητα της αμερικανικής βιομηχανίας. Νομίζω πως είναι πολύ νωρίς αυτή τη στιγμή να δούμε. Θεωρώ πως το ένα στίγμα που έχει δοθεί είναι ότι θα υπάρχει ένας προστατευτισμός των αμερικανικών βιομηχανιών έτσι ώστε να μπορέσουν να ανταγωνιστούν τις φθηνότερες ξένες βιομηχανίες. Δεν σας κρύβω ότι το μοντέλο αυτό που πρέπει και εμείς στην Ευρώπη να το δούμε πάρα πολύ σοβαρά.
Ωστόσο δεν είναι υπέρμαχος της πράσινης μετάβασης και έχει πει ότι θα αποχωρήσει από διάφορες συμφωνίες που αφορούν τη χρηματοδότηση για την κλιματική κρίση. Στο παρελθόν σαφώς έχει δείξει τέτοια δείγματα. Η περιβαλλοντική προστασία δεν ήταν στις προτεραιότητές μου. Όμως αυτή τη στιγμή έχουμε προχωρήσει ήδη τέσσερα χρόνια μετά από την τελευταία του θητεία. Ξέρετε και η αμερικανική οικονομία έχει ωριμάσει κατά τέσσερα χρόνια, έχει αρχίσει να βλέπει τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής. Επομένως, δεν σας κρύω ότι αναμένουμε με αγωνία τις μελλοντικές πολιτικές και αν θα διαφοροποιηθούν από το παρελθόν.
Πάντως ήδη έχει χαραχτεί ένας δρόμος για το πώς θα γίνει αυτή η μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλού άνθρακα και στις ΗΠΑ, το οποίο νομίζω είναι λίγο δύσκολο να αντιστρέψει. Θα το δούμε όμως μέσα σε επόμενες εβδομάδες.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
