Η έλλειψη ταλέντων είναι πλέον ένα από τα πιο επίμονα και διαρθρωτικά προβλήματα της αγοράς εργασίας, που μειώνει την παραγωγικότητα, υπονομεύει την καινοτομία, την εξωστρέφεια και τελικά την ανταγωνιστικότητα επιχειρήσεων και οικονομίας, επισημαίνει η Διευθύνουσα Σύμβουλος του Kariera Group, Μαντώ Πατσαούρα, σε συνέντευξή της στην «Η», στο πλαίσιο του 10ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών.
«Υπάρχει ανάπτυξη σε συγκεκριμένους τομείς. Το ερώτημα, όμως, είναι: πόσο ρεαλιστικό είναι να περιμένουμε ότι η ανάπτυξη αυτή θα είναι διατηρήσιμη, αν δεν διαθέτουμε το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό για να τη στηρίξει;», αναρωτιέται η κ. Πατσαούρα, επικεφαλής του Kariera.gr που σφυγμομετρεί την ελληνική αγορά εργασίας εδώ και πάνω από 25 χρόνια, με πάνω από 7.000 αγγελίες εργασίας το μήνα.
Οι λύσεις
Όπως αναφέρει η ίδια, το φαινόμενο της έλλειψης εξειδικευμένων εργαζομένων πλήττει πολλούς τομείς, όπως οι κατασκευές, η τεχνολογία, η εστίαση, αλλά και ο τομέας της υγείας.
Το κρίσιμο ζήτημα εντοπίζεται στις κενές θέσεις εργασίας και την απόσταση ανάμεσα στις προσδοκίες των εργαζομένων και τις απαιτήσεις των εργοδοτών. Υπάρχει λύση; Η κ. Πατσαούρα απαντά καταφατικά και δείχνει 4 τρόπους:
- Ανασχεδιασμός των job descriptions, ώστε οι περιγραφές των θέσεων εργασίας να είναι ρεαλιστικές
- «On the job training», όταν πρέπει να «χτίσεις» το ταλέντο
- Δομημένα προγράμματα reskilling και upskilling και
- Κουλτούρα συνεχούς μάθησης
Πόσο ρεαλιστικό είναι να περιμένουμε ότι η ανάπτυξη θα είναι διατηρήσιμη, αν δεν διαθέτουμε το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό για να τη στηρίξει;
Ολόκληρη η συνέντευξη
Το πρόβλημα της έλλειψης ταλέντων τείνει να γίνει διαρθρωτικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Βλέπουμε χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας σε πάρα πολλούς κλάδους. Εσείς πως έχει μετρήσει αυτό το πρόβλημα και που το αποδίδεται;
Είναι από τα πιο επίμονα και διαρθρωτικά προβλήματα της αγοράς εργασίας, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Εμείς είμαστε στην αγορά ως Kariera.gr πάνω από 25 χρόνια τώρα. Η πλατφόρμα μας απαριθμεί πάνω από 7.000 ενεργές αγγελίες εργασίας το μήνα.
Συνομιλούμε με χιλιάδες εργοδότες, πραγματοποιούμε έρευνες και μάλιστα πρόσφατα πραγματοποιήσαμε μια σχετική έρευνα με το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, διαπιστώνοντας ότι υπάρχει μια απόσταση μεταξύ των δεξιοτήτων που αναζητούν οι εργοδότες και αυτών που διαθέτει το ανθρώπινο δυναμικό.
Το φαινόμενο εκδηλώνεται, θα έλεγα, με τρεις τρόπους:
- Πρώτον, σε κλάδους όπως οι κατασκευές, η τεχνολογία, ο τουρισμός, η εστίαση, ο κλάδος υγείας, τα τεχνικά επαγγέλματα, υπάρχουν απλά θέσεις που δεν καλύπτονται.
- Δεύτερον, ακόμη και για ρόλους για τους οποίους οι εργοδότες λαμβάνουν πληθώρα βιογραφικών, μας αναφέρουν ότι συχνά απουσιάζει από τους υποψηφίους το κρίσιμο mindset της προσαρμοστικότητας και της ευελιξίας. Συνεπώς τα soft skills αναδεικνύονται ως κρίσιμο στοιχείο σε αυτή τη συζήτηση.
- Τρίτον, παρατηρείται μία απόσταση ανάμεσα στις προσδοκίες εργοδοτών και υποψηφίων, σε θέματα όπως οι αμοιβές και παροχές, τα μοντέλα και οι συνθήκες εργασίας, καθώς και τα προγράμματα ανάπτυξης.
Αυτό το χάσμα οδηγεί τελικά σε ένα πρόβλημα που έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή οι προσλήψεις καθυστερούν, αυξάνεται σημαντικά το κόστος του recruitment αλλά και το κόστος της διακράτησης εργαζομένων - δεν θέλουμε να χάσουμε ανθρώπους που έχουμε - μειώνεται η παραγωγικότητα κρίσιμων ομάδων μέσα στις επιχειρήσεις και τελικά υπονομεύεται η καινοτομία, η εξωστρέφεια και τελικά η ανταγωνιστικότητα τόσο των επιχειρήσεων όσο και της ελληνικής οικονομίας.
Υπάρχει ανάπτυξη σε συγκεκριμένους τομείς. Το ερώτημα, όμως, είναι: πόσο ρεαλιστικό είναι να περιμένουμε ότι η ανάπτυξη αυτή θα είναι διατηρήσιμη, αν δεν διαθέτουμε το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό για να τη στηρίξει;
Θέλουμε οι περιγραφές των θέσεων εργασίας να είναι ρεαλιστικές, να αποτυπώνουν αυτά που χρειάζονται οι εργοδότες, αλλά και τις προοπτικές ανάπτυξης και εξέλιξης που προσφέρουν
Αυτό είναι πολύ κρίσιμο, διότι το παράθυρο ευκαιρίας που έχει η ελληνική οικονομία δεν είναι ανεξάντλητο. Πιστεύετε ότι θα μπορούσε με κάποιον τρόπο η ελληνική αγορά εργασίας να ξεπεράσει αυτό το σκόπελο του talent gap και πώς μπορούν τελικά να γεφυρωθούν οι προσδοκίες των εργαζόμενων με τις απαιτήσεις των εργοδοτών;
Το talent gap δεν αφορά μόνο δεξιότητες, συζητάμε για προσδοκίες και για ανάγκη ευθυγράμμισης αυτών των προσδοκιών.
- Από τη μία έχουμε υποψηφίους οι οποίοι αναζητούν ευελιξία, ανάπτυξη, νόημα σε αυτό που κάνουν και
- από την άλλη οι εργοδότες οι οποίοι αναζητούν δέσμευση και προσαρμοστικότητα.
Mπορούμε να φροντίσουμε και τα δύο να συναντηθούν κάπου στη μέση. Και οι δύο πλευρές έχουν δίκιο. Τώρα, από τη δική μας εμπειρία μπορούμε να προτείνουμε κάποια σημεία προς την κατεύθυνση της γεφύρωση του χάσματος.
Ξεκινώντας από τον ανασχεδιασμό των job descriptions, θέλουμε οι περιγραφές των θέσεων εργασίας να είναι ρεαλιστικές, να αποτυπώνουν αυτά που χρειάζονται οι εργοδότες, αλλά και τις προοπτικές ανάπτυξης και εξέλιξης που προσφέρουν.
Χρειάζεται το «On the job training». Όταν το ταλέντο από μόνο του δεν είναι αρκετό, φροντίζουμε να το χτίσουμε, επενδύοντας τόσο στους ανθρώπους που έχουμε, όσο και στους νέους που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην αγορά εργασίας.
Δομημένα προγράμματα reskilling και upskilling σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς φορείς, όχι απλά για να πούμε, ως εργοδότες, ότι προσφέρουμε κάτι παραπάνω, ένα επιπλέον benefit στους ανθρώπους μας, αλλά ως στρατηγικό εργαλείο για τη γεφύρωση των αναγκών, των πραγματικών αναγκών των επιχειρήσεων του σήμερα, αλλά κυρίως του αύριο.
Και έρχομαι σε ένα ζήτημα που αναφέρουμε συνεχώς: μια κουλτούρα συνεχούς μάθησης. Γιατί, τελικά, πιστεύω ότι οι πιο αποτελεσματικές ομάδες δεν είναι αυτές που έχουν τους πιο έτοιμους, τους πιο έμπειρους ανθρώπους, αλλά αυτές που έχουν τους ανθρώπους που θέλουν να μαθαίνουν συνεχώς και να συνεργάζονται ουσιαστικά.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
