Δυο διαφορετικές προοπτικές αναμένεται να συγκρουστούν την ερχόμενη Κυριακή, στο δεύτερο και οριστικό γύρο των εκλογών για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος πρόβαλε σε όλη την προεκλογική περίοδο τις άοκνες προσπάθειές του για την κατοχύρωση της πολιτικής αυτονομίας του ΠΑΣΟΚ.

Επειδή πρέπει να αποσαφηνίζουμε τους όρους, έτσι ώστε να γίνεται αντιληπτό τι πρεσβεύει κάθε υποψήφιος, για τον κ. Ανδρουλάκη πολιτική αυτονομία σημαίνει άρνηση συνεργασίας και πολιτικής συμπόρευσης τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και με τη Νέα Δημοκρατία.

Αντίθετα, για τον Χάρη Δούκα ο ίδιος όρος, πολιτική αυτονομία, σημαίνει συνένωση της κεντροαριστεράς στη βάση και ενιαία έκφρασή της μέσα από το ΠΑΣΟΚ.

Δύο εντελώς διαφορετικές στρατηγικές

Είναι δυο τελείως διαφορετικές στρατηγικές, γιατί είναι προφανές πως ο κ. Δούκας, σε περίπτωση εκλογής του στην ηγεσία του κόμματός του, θα πρέπει να εντάξει στην πολιτική φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ και στοιχεία που θα του επιτρέψουν να απευθυνθεί πειστικά σε πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται ως «αριστεροί», έχουν απογοητευτεί από τον ΣΥΡΙΖΑ και περιμένουν να δουν αν και σε ποιο βαθμό το ΠΑΣΟΚ μπορεί να τους εκφράσει.

Βέβαια η Χαριλάου Τρικούπη δεν «ψαρεύει» μόνη της στις δεξαμενές της κεντροαριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σπαράσσεται, αλλά τόσο ο Στέφανος Κασσελάκης, όσο και οι «87», που προεξοφλείται ότι μετά τις εκλογές για ανάδειξη ηγεσίας στην Κουμουνδούρου δεν είναι δυνατό να παραμείνουν κάτω από την ίδια κομματική στέγη, θα επιδιώξουν κι εκείνοι να «επαναφέρουν» όσους πολίτες απομακρύνθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ λόγω τα πολύμηνης και οξείας εσωκομματικής κρίσης.

Παράθυρο Φάμελλου για διάλογο με ΠΑΣΟΚ

Χθες ο υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος, Σωκράτης Φάμελλος, ρωτήθηκε σε τηλεοπτική του συνέντευξη για τις διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ κι απάντησε ότι κατά τη γνώμη του αυτό το κόμμα δεν μπορεί να δώσει τις απαντήσεις τις οποίες χρειάζεται η ελληνική κοινωνία, πρόσθεσε όμως ότι «είναι ένα κόμμα με το οποίο μπορούμε να συζητήσουμε την επόμενη μέρα». Ανοίγει, δηλαδή, κι από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ -τουλάχιστον από τον ένα πόλο του- ένα παράθυρο ευκαιρίας για πολιτικό διάλογο με το ΠΑΣΟΚ.

Το σκηνικό αυτό απέχει πολύ από τις παράλληλες, άρα ουδέποτε συμπίπτουσες πορείες των Στέφανου Κασσελάκη και Νίκου Ανδρουλάκη, τις οποίες παρακολουθούσαμε τους προηγούμενους μήνες, καθώς και οι δυο ήθελαν την ανασύνθεση και την ενιαία πολιτική έκφραση του κεντροαριστερού χώρου, αλλά ο καθένας με τον εαυτό του στην ηγεσία του δικού του κόμματος, όπερ αδύνατο.

Όπως είναι ευνόητο, μένει να «τρέξει πολύ νερό ακόμα» στο μύλο των πολιτικών εξελίξεων, έως ότου διαμορφωθεί μια συγκεκριμένη εικόνα για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και την απήχησή της, καθώς και για τον τρόπο που θα επιλυθεί η οξεία εσωκομματική σύγκρουση στον ΣΥΡΙΖΑ.

Διάλογος υπό προϋποθέσεις

Είναι πάντως βέβαιο από τώρα ότι, υπό προϋποθέσεις, μπορούν και τα δυο κόμματα να ξεκινήσουν έναν πολιτικό διάλογο μεταξύ τους, που κανείς δεν ξέρει πόσο μακριά μπορεί να πάει και πόσο μπορεί να αλλάξει τον σημερινό συσχετισμό δυνάμεων στη Βουλή και στην κοινωνία.

Ο πρώτος καθοριστικός παράγοντας είναι το πρόσωπο που θα νικήσει την επόμενη Κυριακή και θα καθίσει στην καρέκλα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Ο δεύτερος είναι το ποιος θα επικρατήσει στην αντίστοιχη διαδικασία του ΣΥΡΙΖΑ και τι πολιτικές συνέπειες θα έχει αυτή η επικράτηση.

Αυτά τα δυο δεδομένα, θα δείξουν πόσο πιθανή είναι μια ενιαία Κεντροαριστερά που θα μπορέσει να αποτελέσει στο μέλλον αξιόμαχη εναλλακτική λύση στη σημερινή κυβερνητική παράταξη.