Η απόφαση της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, Γεωργία Αδειλίνη να θέσει την υπόθεση των παρακολουθήσεων το αρχείο ως προς τα πολιτικά πρόσωπα, πυροδότησε πολιτικές εξελίξεις όπως ήταν αναμενόμενο, καθώς όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης έσπευσαν να μιλήσουν για συγκάλυψη, ενώ αμέσως άρχισαν να σχεδιάζουν τις επόμενες κινήσεις τους.
Πρώτη αντίδραση ήταν το κοινό αίτημα έξι κομμάτων για κλήση της κυρίας Αδειλίνη στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, κάτι που απέρριψε η κυβερνητική πλειοψηφία. Για να επιτευχθεί, όμως, το κοινό αίτημα, «άναψαν τα τηλέφωνα» μεταξύ των προέδρων και των κεντρικών στελεχών των έξι κομμάτων τα οποία, καλό είναι να θυμόμαστε ότι έχουν βαθιές πολιτικές -και όχι μόνο- διαφορές μεταξύ τους και τα τελευταία πέντε χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία η Νέα δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ποτέ δεν είχαν οριζόντια επικοινωνία και προσπάθεια συντονισμού των κινήσεών τους.
►Διαβάστε επίσης: Ανέβηκε και πάλι η ένταση της πολιτικής αντιπαράθεσης με επίκεντρο τις υποκλοπές
Αν και είναι νωρίς για να αποτιμηθεί η πολιτική αξία αυτής της εξέλιξης, ωστόσο οι περισσότεροι εντός των κομμάτων της αντιπολίτευσης κάνουν λόγο μόνο για μια «καλή αρχή» χωρίς να παραγνωρίζουν ότι η όποια συμπόρευση και συνεργασία των κομμάτων της αντιπολίτευσης μπορεί να φαίνεται αυτονόητη και σχετικά εύκολη στο μείζον θέμα των παρακολουθήσεων, ωστόσο είναι ακόμα πολύ δύσκολο να μιλήσει κανείς για μια γενικότερη συμπόρευση στην αντιπολιτευτική τους δράση εναντίον της κυβέρνησης.
Βέβαια, στην πολιτική όλα γίνονται βήμα- βήμα. Κι ο συντονισμός των ενεργειών μετά την τελευταία εξέλιξη στο θέμα των παρακολουθήσεων είναι ένα πρώτο βήμα. Σε πολλές περιπτώσεις ο πάγος «έσπασε», οι πολιτικές -ακόμα και προσωπικές- διαφορές έστω προσωρινά έμειναν στην άκρη και προκρίθηκε η κοινή δράση, κάτι που ευνοείται και από τους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς, καθώς έπρεπε να συγκεντρωθούν τα 2/5 των μελών της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, προκειμένου να διατυπωθεί το αίτημα κλήσης της κ. Αδειλίνη, το οποίο απέρριψε η πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι μόνοι αρχηγοί που δεν μίλησαν μεταξύ τους ήταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης και ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης, κάτι που θεωρείται αναμενόμενο καθώς η αποχώρηση των στελεχών της Νέας Αριστεράς από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σχετικά πρόσφατη και οι πληγές παραμένουν ανοικτές. Αυτό όμως δεν συνέβη στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ και της Πλεύσης Ελευθερίας, παρά το ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου επίσης διαχώρισε τη θέση της από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε προηγούμενο χρονικό διάστημα.
►Διαβάστε επίσης: Χατζηδάκης για υποκλοπές: Έχει αναληφθεί η πολιτική ευθύνη με τις αντίστοιχες παραιτήσεις
Επίσης η διακηρυγμένη κοινή τους θέση ότι ο καθένας θέλει να ηγηθεί της προσπάθειας ανασύνθεσης της Κεντροαριστεράς, δεν εμπόδισαν τον Στέφανο Κασσελάκη και τον Νίκο Ανδρουλάκη να μετάσχουν ενεργά στις διεργασίες κοινής συμπεριφοράς της αντιπολίτευσης. Τη δική του πολιτική υπέρβαση έκανε και το ΚΚΕ, που «χρεώνει» όλα τα άλλα κόμματα στις «αστικές δυνάμεις» και τους φορτώνει όλα τα δεινά της εποχής μας. Παρ’ όλα αυτά, μετείχε στη συνεννόηση της αντιπολίτευσης για κοινές πρωτοβουλίες στο ζήτημα των παρακολουθήσεων.
Πού μπορεί να φτάσει αυτή η συνεργασία, που ξεκίνησε τόσο άμεσα και τόσο πρόθυμα, αμέσως μετά την απόφαση της κυρίας Αδειλίνη; Στελέχη των μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης κρατούν «μικρό καλάθι». Παρά το γεγονός ότι ήδη από τώρα προγραμματίζονται νέες πρωτοβουλίες μετά τις 20 Αυγούστου, ωστόσο είναι πρόωρο να μιλήσει κανείς για γενικότερη συνεργασία. Από την άλλη μεριά, κανείς δεν ξεχνά ότι για να διανυθεί ακόμα και η πιο δύσκολη κι επικίνδυνη διαδρομή, πρέπει απαραίτητα να γίνει το πρώτο βήμα. Και το πρώτο βήμα, ήδη έγινε…
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
