Ο εντελώς διαφορετικός χειρισμός εκ μέρους της κυβέρνησης των τριών πιο σοβαρών ζητημάτων που απασχόλησαν την επικαιρότητα τις τελευταίες εβδομάδες, δείχνει ότι το Μέγαρο Μαξίμου και η οδός Πειραιώς έχουν μελετήσει την πραγματική απήχηση κοινωνικών διεκδικήσεων και ζητημάτων που είτε άνοιξε η ίδια η κυβέρνηση, είτε προέκυψαν από διεκδικήσεις κοινωνικών ομάδων.
Με βάση αυτή τη διαφορετική αξιολόγηση των θεμάτων, η κυβέρνηση συμπεριφέρεται αναλόγως.
Χθες στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης υπεραμύνθηκε καθαρά του νομοσχεδίου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, ενώ δεν δίστασε να επιτεθεί στις δυνάμεις που επιβάλλουν να συζητείται ένα θέμα επί τόσα χρόνια, χωρίς να γίνεται καμία προσπάθεια να λυθεί.
«Συζητάμε ένα θέμα 50 χρόνια, άλλο χρόνο για χάσιμο δεν έχουμε» ήταν η χαρακτηριστική του φράση, ενώ παράλληλα προανήγγειλε χωρίς υποσημειώσεις την αναθεώρηση του άρθρου 16, έτσι ώστε «να δούμε και την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, όχι μόνο την εγκατάσταση» στην Ελλάδα κάποιων μη κρατικών ανώτατων ιδρυμάτων.
►Διαβάστε επίσης: Πύργος της Βαβέλ ο ΣΥΡΙΖΑ: Διαφορετικές ερμηνείες των αποφάσεων του Συνεδρίου παρατείνουν το αδιέξοδο
Ο κ. Πιερρακάκης επανέλαβε τα γνωστά κυβερνητικά επιχειρήματα, ότι δηλαδή υπάρχουν 40.000 Έλληνες φοιτητές που σήμερα σπουδάζουν σε μη κρατικά ΑΕΙ στο εξωτερικό, πληρώνοντας πολύ περισσότερα χρήματα από όσα θα πλήρωναν για τέτοια ιδρύματα στην Ελλάδα, ενώ απαντώντας στην κριτική της αντιπολίτευσης περί «διευθέτησης συμφερόντων» αντέτεινε ότι «διευθέτηση συμφερόντων γίνεται με την διατήρηση του υφιστάμενου στάτους κβο».
Παράλληλα συνεχίζονται οι επιχειρήσεις της αστυνομίας σε πανεπιστημιακούς χώρους που έχουν καταληφθεί, παρά τις αντιδράσεις μερίδας του φοιτητικού κινήματος.
Αλλη στάση με τους αγρότες
Εντελώς διαφορετική ήταν η κυβερνητική τακτική απέναντι στις αγροτικές κινητοποιήσεις.
Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραδέχθηκε ότι οι εργαζόμενοι στον πρωτογενή τομέα έχουν πολλά δίκαια αιτήματα, τους συνάντησε, συζήτησε μαζί τους, έκανε ό,τι μπορούσε κι ό,τι του επέτρεπε ο δημοσιονομικός χώρος που υπήρχε, παρά τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες για διευκόλυνση των αγροτών, έγινε δεκτό το συλλαλητήριο στο σύνταγμα χωρίς να δημιουργηθούν προβλήματα κι έτσι, από σήμερα οι αγρότες εγκαταλείπουν τα μπλόκα κι επιστρέφουν στα χωράφια τους.
Και άλλη στα ομόφυλα
Τέλος, στο πολύ ευαίσθητο θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, η κυβέρνηση δεν υπήρξε ούτε επιθετική, όπως στα μη κρατικά ΑΕΙ, ούτε αμυντική, όπως στους αγρότες.
Περιέγραψε το πρόβλημα «αρχών», όπως είπε, διέβλεψε εξαρχής ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα όσα βρίσκονταν στα αριστερά της, θα υπερψήφιζαν σε μεγάλο ποσοστό το επίμαχο νομοσχέδιο, κι έτσι άφησε ελεύθερους τους βουλευτές της να ψηφίσουν κατά συνείδηση.
Απομόνωσε τον Α. Σαμαρά και κατάφερε να μεταστρέψει ένα ικανό αριθμό βουλευτών που αρχικά κινούνταν προς την απόρριψη του νομοσχεδίου, τελικά όμως ή το ψήφισαν ή προτίμησαν την αποχή.
►Διαβάστε επίσης: Μέγαρο Μαξίμου: Το ειδικό βάρος των σχέσεων με την Ινδία και οι business με τον ασιατικό γίγαντα
Η διαφορετική ανάγνωση
Αυτή η διαφορετική διαχείριση δύσκολων θεμάτων, υποκρύπτει την διαφορετική αξιολόγηση που κάνουν τα κυβερνητικά επιτελεία στο ειδικό βάρος κάθε θέματος.
Στα μη κρατικά πανεπιστήμια, για παράδειγμα, οι κυβερνώντες έχουν καταλήξει στο ότι η μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης, και σχεδόν το σύνολο του τμήματος που αποτελεί προνομιακή εκλογική πελατεία της ΝΔ, επιθυμεί να τελειώνει αυτή η εκκρεμότητα δεκαετιών και η χώρα μας να εναρμονιστεί με όσα ισχύουν στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες της δημοκρατικής Δύσης.
Στο ζήτημα των αγροτών, αντίθετα, η κυβέρνηση αντελήφθη ότι η κοινή γνώμη ήταν με το μέρος όσων κινητοποιήθηκαν στα μπλόκα, ακριβώς διότι η πρωτογενής παραγωγή έχει πάρα πολλά περιθώρια βελτίωση μετά τις χαμένες ευκαιρίες των περασμένων δεκαετιών.
Η επένδυση
Τέλος, στο πιο δύσκολο ζήτημα από τα τρία, αυτό του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, η κυβέρνηση επέλεξε να επενδύσει στο δημοκρατικό Κέντρο αντί της παραδοσιακής Δεξιάς, γνωρίζοντας ότι αυτή η τελευταία δεν αποτελεί απειλή για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αφού όχι μόνο δεν έχει βρει το πρόσωπο που θα ενώσει και θα εμπνεύσει αυτό το χώρο, αλλά ο πρωθυπουργός έχει στερήσει κρίσιμα ζητήματα από μια κλασικά «δεξιά ατζέντα», αφού η σημερινή κυβέρνηση έχει επενδύσει στη θωράκιση της χώρας μέσω των εξοπλισμών και της στρατηγικής σχέσης με τη Γαλλία και το Ισραήλ, αλλά και τις ΗΠΑ.
Αυτό το πλέγμα στερεί τη Δεξιά, ακόμα κι αν είχε βρει το πρόσωπο που θα την ενώσει, από μια ολοκληρωμένη ατζέντα στα μέτρα της.
Με βάση τα παραπάνω, εύλογα θα αναμένουμε συνέχιση κι ένταση της «επιθετικής γραμμής» της κυβέρνησης απέναντι σε όσους διαφωνούν με το νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
