Διαφορετικούς στρατηγικούς προσανατολισμούς προτείνουν οι τέσσερις υποψήφιοι για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και τη διαδοχή του Αλέξη Τσίπρα, κάτι που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την διάρρηξη των τάσεων και των συνιστωσών, οι οποίες παρέμεναν ενεργές και μετά το 2012, όταν ο τότε πρόεδρος του κόμματος αποφάσισε να δημιουργήσει ενιαίο πολιτικό φορέα.
Οι νέες προσεγγίσεις και το ενδιαφέρον που προσελκύουν
Το ενδιαφέρον σε αυτές τις διαφορετικές προσεγγίσεις, είναι ότι καμιά τους δεν αρνείται την ανάγκη διεύρυνσης του πολιτικού ακροατηρίου του ΣΥΡΙΖΑ προς το Κέντρο. Δηλαδή όλα τα πρόσωπα που διεκδικούν την ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμμέσως παραδέχονται ότι ένα αμιγώς αριστερό κόμμα δεν μπορεί υπό τις σημερινές συνθήκες να (ξανα)γίνει κόμμα εξουσίας, συνεπώς χρειάζεται να διευρυνθεί όχι προς τα αριστερά, αλλά προς το Κέντρο. Αυτή είναι η μοναδική, ίσως, κοινή αντίληψη που αποτελεί παρακαταθήκη της περιόδου Τσίπρα και φαίνεται ότι θα συνεχιστεί. Με ποιους όρους, όμως, είναι το ζητούμενο και το σημείο διαφοροποίησης των υποψηφίων.
►Διαβάστε επίσης: Η επιλογή Ζαχαριάδη για τον Δήμο της Αθήνας δείχνει ότι αλλάζουν όλα στον ΣΥΡΙΖΑ
Τι προσφέρει η κάθε υποψηφιότητα
Η πρώην υπουργός Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου, που ήταν από την αρχή της κούρσας και παραμένει ως σήμερα φαβορί για την τελική επικράτηση, προκρίνει μια διεύρυνση συντεταγμένα και πίσω από τα «λάβαρα» και τις πολιτικές θέσεις που θα επεξεργαστούν τα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και τις οποίες θα κληθούν να υπηρετήσουν όσοι ενταχθούν -ή επιστρέψουν- στο κόμμα. Αυτή την «διεύρυνση με συγκεκριμένη ταυτότητα» εξυπηρέτησε και η στήριξη που παρείχε στον Κώστα Ζαχαριάδη, ο οποίος τελικά κέρδισε την εσωκομματική μάχη για τη Δημαρχία της Αθήνας, απέναντι κυρίως στον μπασκετμπολίστα Νίκο Παππά, ο οποίος ενσάρκωνε μια «διεύρυνση χωρίς όρους και προϋποθέσεις», μια αντίληψη «μπαίνουμε όλοι μέσα στο κόμμα και μετά βρίσκουμε τα ενοποιητικά μας στοιχεία», αλλά και σε μια καθαρά αριστερή υποψηφιότητα όπως αυτή του Νίκου Φίλη.
«Διεύρυνση με συγκεκριμένη ταυτότητα» υποστηρίζει ότι είναι το καλύτερο μέλλον για τον ΣΥΡΙΖΑ και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, με τη διαφορά ότι η δική του εκδοχή προβλέπει αυτή η ταυτότητα να είναι καθαρά αριστερή. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών των κυβερνήσεων Τσίπρα εμφανίζεται πεπεισμένος ότι μια καθαρή αριστερή ταυτότητα, με καθαρές και τεκμηριωμένες θέσεις και με ένα αξιόπιστο κι εφαρμόσιμο πρόγραμμα μπορεί να προσελκύσει συνειδητά μεγάλο τμήμα της ελληνικής κεντροαριστεράς, και μάλιστα πάνω σε μια πλατφόρμα εκ των προτέρων γνωστή, άρα η διεύρυνση να έχει σταθερές βάσεις. Επίσης ο κ. Τσακαλώτος υποστηρίζει ότι για να υπάρξει αποτελεσματική καθοδήγηση αυτού του «Νέου ΣΥΡΙΖΑ» και ο ίδιος προτείνει, θεωρεί ως καταλληλότερη λύση την συλλογική ηγεσία.
Ένα περισσότερο αστικό κόμμα στη δομή και τη λειτουργία του, αλλά με ευρύτητα αριστερών θέσεων στον προγραμματικό του λόγο προτείνει ο Νίκος Παππάς. Ο πρώην υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να περάσει σε μια εποχή που τα μέλη του θα έχουν απευθείας αναφορά στο κόμμα (όπως συμβαίνει με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ) αντί να εκπροσωπούνται μέσα από τάσεις και ομάδες, τις οποίες έτσι κι αλλιώς αυτός ο προεκλογικός αγώνας για τη διαδοχή του Αλέξη Τσίπρα έχει αποδομήσει, ενώ κι εκείνος αντιλαμβάνεται το αύριο του ΣΥΡΙΖΑ ως ένα κόμμα που θα καλύπτει όλο το εύρος που προσήλθαν σε αυτόν έως το 2015, δηλαδή από το κέντρο έως την Αριστερά.
Τέλος, ο Στέφανος Τζουμάκας προτείνει έναν ΣΥΡΙΖΑ με όρους παράταξης, στα όρια που και οι συνυποψήφιοί του κινούνται (από την Αριστερά έως το Κέντρο). Απτελεί τον μοναδικό υποψήφιο που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ του οποίου υπήρξε στέλεχος με υπουργικές θητείες και κομματικά αξιώματα, και συνεπώς φιλοδοξεί να εκφράσει το σύνολο των πολιτών που εγκατέλειψαν το κόμμα επί Γιώργου Παπανδρέου κι άρχισαν να πυκνώνουν τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Τζουμάκας θεωρεί ότι αυτοί οι πολίτες, που στην πορεία ένα μέρος τους είτε εγκατέλειψε το κόμμα είτε επέλεξε την αποχή, μπορούν και πρέπει να γυρίσουν ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει και πάλι χαρακτηριστικά πολιτικής κυριαρχίας.
Διαφορετικές στρατηγικές, για κάποιους ουσιώδεις, για κάποιους άλλους παραπλήσιες μεταξύ τους, κάνουν κάθε υποψηφιότητα για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ διαφορετική και δίνουν νόημα στην τελική επιλογή των πολιτών, στις εσωκομματικές κάλπες του Σεπτεμβρίου.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
