Η πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου μετά τις ολιγοήμερες διακοπές των κυβερνώντων έγινε χθες, με παρουσιάσεις νομοσχεδίων από πέντε υπουργούς, στο πλαίσιο της επιτάχυνσης του κυβερνητικού έργου που είχε ζητήσει ήδη από τον Ιούλιο ο πρωθυπουργός.

Ωστόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρήκε την ευκαιρία στην εισαγωγική του ομιλία να στείλει έξι μηνύματα εντός κι εκτός Ελλάδας, άλλα φανερά και άλλα καλυμμένα. Έθεσε με αυτό τον τρόπο σε έναν μεγάλο βαθμό τις προτεραιότητες και τα κρίσιμα ορόσημα του επόμενου διαστήματος. Τα έξι μηνύματα Μητσοτάκη είναι τα εξής:

1. Δίπλα στο επιτελικό κράτος, η κυβέρνηση ως πολιτικό όργανο: Η παράλληλη λειτουργία της κυβέρνησης ως πολιτικού οργάνου σημαίνει ουσιαστικά την έναρξη της μακράς προεκλογικής περιόδου. Κάθε υπουργός θα πρέπει εντός της κυβέρνησης, παράλληλα με το χαρτοφυλάκιό του, να λειτουργεί και ως «πολιτικό όν», να συμπεραίνει πολιτικά με βάση τις προσλαμβάνουσες που έχει είτε από την άσκηση των καθηκόντων του είτε από τη βουλευτική του ιδιότητα και την επαφή του με τους πολίτες της εκλογικής του περιφέρειας. Έτσι το υπουργικό συμβούλιο μετατρέπεται σε ένα ανώτατο πολιτικό καθοδηγητικό όργανο, όπου θα σωρεύονται εμπειρίες, πολιτικές ιδέες και προτάσεις των 50 κατά τεκμήριο πιο έμπειρων και περισσότερο εξοικειωμένων με το κυβερνητικό έργο στελεχών του κυβερνώντος κόμματος.
2. Επίθεση Μητσοτάκη σε Ρωσία και Τουρκία: Οι πληροφορίες από το κυβερνητικό στρατόπεδο αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός κάθε άλλο παρά τυχαία έκανε την επικριτική αναφορά του στη Ρωσία και την παραλλήλισε με τις επιδιώξεις της Τουρκίας: «Ας δούμε πόσο οργανωμένοι είναι οι ρωσικοί εκβιασμοί στην ενέργεια και πώς η ακρίβεια επιχειρείται να γίνει καταλύτης, ώστε να μεγεθύνονται επιμέρους ζητήματα και να αμφισβητούνται, ενίοτε συνολικά, εθνικές κυβερνήσεις. Πού; Στα κράτη εκείνα που στο όνομα της Ουκρανίας υπερασπίστηκαν και υπερασπίζονται την ειρήνη, το απαραβίαστο των συνόρων και τη δημοκρατική ομαλότητα στην ήπειρό μας. Ο κ. Πούτιν δεν το κρύβει, ούτε όμως το κρύβει και ο κ. Ερντογάν, που δημοσίως έχει δηλώσει ότι θα ήθελε άλλη κυβέρνηση στην Αθήνα». Η πρωθυπουργική φράση «να μεγεθύνονται επιμέρους ζητήματα και να αμφισβητούνται, ενίοτε, συνολικά εθνικές κυβερνήσεις» εκτιμάται ότι αναφέρεται και στην υπόθεση των υποκλοπών.
3. Ενεργειακό: Η Ευρώπη υιοθετεί καθυστερημένα τις ελληνικές θέσεις: Ο πρωθυπουργός δεν έχασε την ευκαιρία να στείλει μήνυμα μέσα κι έξω από τη χώρα, όταν υπογράμμισε προς τους υπουργούς του ότι είχε εξαρχής προτείνει να τεθεί πανευρωπαϊκά ένα πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου, να υπάρξει αποσύνδεση των τιμών του φυσικού αερίου από αυτές του ρεύματος, και με αυτόν τον τρόπο να δοθεί μια κοινή ευρωπαϊκή απάντηση στην ενεργειακή κρίση, περίπου όπως έγινε και με την προμήθεια των εμβολίων εναντίον του κορονοϊού. Ο κ. Μητσοτάκης υπενθύμισε επίσης ότι τότε είχε κάνει λόγο για το δυσκίνητο υπερωκεάνιο της Ευρώπης που αργεί να αλλάξει γραμμή πλεύσης. Τώρα, όμως, για να μην είναι μονοδιάστατα καταγγελτικός, υιοθέτησε το «κάλλιο αργά παρά ποτέ» αναφερόμενος στην έκτακτη κοινή συνεδρίαση των υπουργών Ενέργειας στις 9 Σεπτεμβρίου στην Πράγα και στις δηλώσεις φον ντερ Λάιεν για κοινή πολιτική των 27.
4. Ευρωπαϊκή απόφαση για την ενέργεια σημαίνει έμμεσο «όχι» στην πρόταση Σολτς: Σταθερή είναι η θέση της Ελλάδας εναντίον της κατάργησης της ομοφωνίας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι, η αναλυτική αναφορά του πρωθυπουργού στην ανάγκη η Ευρωπαϊκή Ένωση να βρει τρόπο αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης που πυροδότησε ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία, αποτελεί έμμεση, πλην όμως σαφή απάντηση στην πρόταση που έκανε ο Γερμανός καγκελάριος περί κατάργησης της ομοφωνίας. Όπως είπε ο κ. Σολτς, «οι διαφορές μεταξύ των κρατών-μελών, σε ό,τι αφορά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα και κοινωνικά συστήματα, θα μεγαλώσουν και, όπου σήμερα απαιτείται ομοφωνία, με κάθε κράτος-μέλος θα αυξάνεται και ο κίνδυνος μια χώρα να χρησιμοποιήσει το βέτο της, εμποδίζοντας και τις υπόλοιπες να προχωρήσουν… Έχω, για αυτόν τον λόγο, προτείνει μια σταδιακή μετάβαση στη λήψη αποφάσεων με πλειοψηφία στην κοινή εξωτερική πολιτική, αλλά και σε άλλους τομείς, όπως η φορολογία -γνωρίζοντας καλά ότι αυτό θα είχε συνέπειες και για τη Γερμανία…».
5. Πρόγραμμα και όραμα στη ΔΕΘ: Ο κ. Μητσοτάκης τόνισε προς τους υπουργούς του ότι στη φετινή, τελευταία αυτής της τετραετίας, Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο ίδιος στην ομιλία του δεν θα κάνει μια κλασική προεκλογική ομιλία, αλλά αντίθετα θα αναφερθεί στις πολιτικές που θέλει να εφαρμόσει ως το τέλος της θητείας αυτής της Βουλής. Σε αυτό το πλαίσιο επιχείρησε να «βάλει φρένο» στη δημιουργία «πληθωριστικών» προσδοκιών για παροχές, σε μια περίοδο που είναι εξ αντικειμένου δύσκολη. Γι' αυτό, άλλωστε, επικαλέστηκε τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν, ο οποίος μίλησε για τη μεγάλη ανατροπή, το τέλος των βεβαιοτήτων και βέβαια το τέλος της περιόδου της αφθονίας. Επίσης όμως θα παρουσιάσει και τους κεντρικούς άξονες του πολιτικού του οράματος για την επόμενη τετραετία, καθώς -υπογραμμίζουν όλες οι κυβερνητικές πηγές- η επίτευξη της αυτοδυναμίας συνεχίζει να αποτελεί τον κεντρικό στόχο του πρωθυπουργού. Παρεμπιπτόντως, οι ίδιες πηγές προσθέτουν ότι αυτή την εποχή δεν υπάρχει σκέψη για αλλαγή του εκλογικού νόμου που θα ισχύσει μετά την απλή αναλογική.
6. Στροφή στην καθημερινότητα: Τέλος, το περιεχόμενο της πρωθυπουργικής ομιλίας στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο σηματοδότησε το πέρασμα της κυβέρνησης από το δύσβατο τοπίο των υποκλοπών, όπου υποχρεωτικά κινήθηκε κατά το προηγούμενο διάστημα, σε εκείνο της προώθησης του κυβερνητικού έργου, ώστε αυτό να μεγιστοποιηθεί ενόψει εκλογών. Το θεσμικό υπόβαθρο στο οποίο στηρίχθηκε ο κ. Μητσοτάκης είναι ότι «το θέμα των επισυνδέσεων βρίσκεται ήδη στην ευθύνη της Βουλής και της Δικαιοσύνης. Απόλυτη προτεραιότητά μας, κατά συνέπεια, γίνεται η ενεργειακή κρίση και η αντιμετώπισή της, που φαίνεται ότι θα σφραγίσει τους επόμενους μήνες», είπε, δείχνοντας την αλλαγή προτεραιοτήτων και κατεύθυνσης της κυβέρνησής του.

Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!