Καθώς η κλιμάκωση της έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, με αποκλειστική ευθύνη της δεύτερης, δείχνει να μην έχει τέλος, είναι φανερό ότι επηρεάζει, πλέον, και τις πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό των δύο χωρών.
Μετά και το χθεσινό επεισόδιο στην Κωνσταντινούπολη, όταν Ελληνες βουλευτές πολλών κομμάτων (Σπήλιος Λιβανός, Θεοδώρα Τζάκρη, Ανδρέας Λοβέρδος κ.λπ.) αντιμετώπισαν με παρεμβάσεις τους τούς νέους απαράδεκτους ισχυρισμούς του Τούρκου υπουργού Αμυνας Χουλουσί Ακάρ, η ένταση έχει «χτυπήσει κόκκινο».
Η Αθήνα μελετά προσεκτικά όλα τα δεδομένα που περιέρχονται στην αντίληψή της, σχετικά με τις τουρκικές κινήσεις και πρωτοβουλίες, αναλύει σενάρια, συνομιλεί με τους συμμάχους της που έχουν αυξηθεί τον τελευταίο καιρό, ωστόσο είναι προφανές ότι σταθερά δεν υπάρχει, όλες οι παράμετροι είναι μεταβλητές, κάτι που κάνει τον σχεδιασμό εξαιρετικά δύσκολο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι ήδη η χώρα έχει μπει σε εκλογική χρονιά, συνεπώς κάθε στιγμή μπορεί η κυβέρνηση να προσφύγει σε εκλογές.
Δεδομένες οι διπλές εκλογές
Επειδή, όμως, υπάρχει η ιδιαιτερότητα της απλής αναλογικής, οι κυβερνητικοί (και όχι μόνο) σχεδιασμοί έχουν σε όλα τους τα σενάρια τις διπλές εκλογές, δηλαδή προεξοφλούν ότι με τις πρώτες δεν θα υπάρξει ούτε αυτοδυναμία, αλλά ούτε και δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης (την οποία δεν θα ευνοήσει ως πρώτο κόμμα η Νέα Δημοκρατία), συνεπώς και η σύγκληση των πολιτικών αρχηγών δεν θα οδηγήσει σε κυβέρνηση συνεργασίας, οπότε σύμφωνα με το Σύνταγμα η χώρα θα οδηγηθεί σε δεύτερες εκλογές με υπηρεσιακή κυβέρνηση υπό τεχνοκράτη πρωθυπουργό.
Το ίδιο είχε γίνει με την κυβέρνηση Πικραμμένου στα μέσα του 2012, μεταξύ των εκλογών του Μαΐου που δεν έδωσαν κυβέρνηση και του Ιουνίου που οδήγησαν σε ένα κυβερνητικό σχήμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.
Οι περισσότεροι από τους στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού εισηγούνται στον Κυριάκο Μητσοτάκη εκλογές το φθινόπωρο, αμέσως μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, επικαλούμενοι πολλά επιχειρήματα, όπως τις εκθέσεις του ΔΝΤ και της ΕΚΤ για καταπολέμηση του πληθωρισμού μέσω μείωσης της ζήτησης, τη συνεχή άνοδο των επιτοκίων, την παρατεταμένη ακρίβεια, την κόπωση των Ελλήνων από τις αλλεπάλληλες κρίσεις, αλλά και την «τοξική» αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ που «δηλητηριάζει το πολιτικό κλίμα».
«Επικίνδυνο» το μεσοδιάστημα
Εάν όμως αυτό συμβεί, η χώρα θα παραμείνει χωρίς πολιτική κυβέρνηση επί περίπου έναν μήνα, μεταξύ των πρώτων και των δεύτερων εκλογών, κάτι που είναι εξαιρετικά επικίνδυνο σε μια περίοδο συνεχούς κλιμάκωσης της έντασης από την πλευρά της Τουρκίας.
Κάποιοι, μάλιστα, θυμίζουν την επιλογή της χρονικής στιγμής για την τουρκική επιχείρηση στα Ιμια, στα τέλη Ιανουαρίου 1996, όταν η κυβέρνηση Σημίτη είχε μόλις λίγες ημέρες αναλάβει τα καθήκοντά της και ακόμα δεν ήταν σε πλήρη συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους.
Από την άλλη πλευρά, η Αγκυρα μπορεί επίσης να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές, αλλά ο Ταγίπ Ερντογάν εκτιμάται βάσιμα ότι δεν θα τις προκηρύξει πριν από τον Απρίλιο του 2023, καθώς μετά από αυτό το χρονικό ορόσημο η είσοδος ενός κόμματος στη Βουλή επιτυγχάνεται με 7% κι όχι με 10%, κάτι που κάνει πιο εύκολη την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση για τον τωρινό του συνεταίρο, τον ακροδεξιό ηγέτη Ντεβλέτ Μπαχτσελί.
Γενικότερα οι ημερομηνίες «θέλουν» τις ελληνικές βουλευτικές εκλογές πριν από τις τουρκικές προεδρικές, κάτι που αποτελεί σημαντικό αγκάθι στην επιθυμία του κ. Μητσοτάκη να έχει όσο το δυνατόν περισσότερες επιλογές ανοικτές στο τραπέζι.
Παράλληλα, ακόμα και στη λήξη της τετραετίας να γίνουν οι εκλογές, μπορεί οι τουρκικές να γίνουν αργότερα, οπότε το πρόβλημα παραμένει…
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
