Μπορεί να κάνει ανασχηματισμό η κυβέρνηση και να είναι ικανοποιημένη η αντιπολίτευση; Αυτό συνέβη χθες στον ΣΥΡΙΖΑ, μόλις ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Ταραντίλης ανακοίνωσε το νέο κυβερνητικό σχήμα. Παράγοντες της Κουμουνδούρου εξέφραζαν την άποψη ότι ο πρωθυπουργός έκανε μια πιο «κομματική» κυβέρνηση από την πρώτη του, γεμίζοντας το κυβερνητικό σχήμα με βουλευτές της ΝΔ, ενώ απομάκρυνε τους περισσότερους τεχνοκράτες που είχε καλέσει το καλοκαίρι του 2021. «Πού είναι τα στελέχη της κοινωνίας που μας έλεγε ότι θα βοηθήσουν την προσπάθεια ως μέλη της κυβέρνησης; Πού είναι οι δήθεν επαφές του με τα παραγωγικά στρώματα της κοινωνίας; Αυτά δεν εκφράζονται με νέες εισόδους στην κυβέρνηση. Το μόνο που εκφράζεται είναι το "βαθύ" κόμμα της δεξιάς, όμηρος του οποίου είναι πλέον ο πρωθυπουργός» έλεγε σε κομματικά στελέχη ένας πρώην υπουργός της περιόδου 2015-2019.
Πέραν της αποξένωσης της κυβερνητικής σύνθεσης από την κοινωνία, την οποία επισημαίνουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, είναι προφανές ότι η αξιωματική αντιπολίτευση επιδιώκει να προσδώσει καθαρά δεξιό χαρακτήρα στη νέα κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να ενθαρρυνθούν προσωπικότητες του κεντρώου χώρου και της κεντροαριστεράς, κυρίως προερχόμενες από τις δεξαμενές του συνδικαλισμού και της αυτοδιοίκησης, να πυκνώσουν τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Η κυβερνητική περιχαράκωση στο χώρο της δεξιάς, ή τουλάχιστον η φιλοτέχνηση μιας τέτοιας εικόνας, θεωρείται ότι διευκολύνει την προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να κινηθεί προς την κεντροαριστερά και τη σοσιαλδημοκρατία ώστε να διευρύνει την κοινωνική και πολιτική βάση του κόμματός του.
Τέλος, τρία είναι τα μέτωπα που ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα αξιοποιήσει ώστε να δείξει ότι η μεν ΝΔ στριμώχνεται στο χώρο της δεξιάς, ενώ η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση αρχίζει την πορεία της διεύρυνσης:
- Πρώτον, η οικονομία και ο κόσμος της εργασίας, όπου κάθε επιχειρούμενη μεταρρύθμιση με δεξιάς απόκλισης νομοθετήματα θα χαρακτηρίζεται νεοφιλελεύθερη κι ανάλγητη.
- Δεύτερον, η μετανάστευση και ειδικότερα η ένταξη των μεταναστών και
- Τρίτον η ευνοιοκρατία, με προωθήσεις ημετέρων και συγγενών, αδιαφάνεια, απευθείας αναθέσεις και αδιαφορία για τις πραγματικές ανάγκες των κτυπημένων από την κρίση πολιτών.