Σε εξέλιξη βρίσκεται η εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με αφορμή το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα στην Βουλή. Κατά την ομιλία του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, παρουσίασε την εναλλακτική πρόταση του κόμματος για την εργασία, η οποία συνδέεται με την επανεκκίνηση της οικονομίας και την αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης.

►Live: Οι προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την εργασία

Στη συζήτηση συμμετέχουν οι Xoρέν Βοσκεριτσιάν, Λέκτορας εργασιακών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Birkbeck του Λονδίνου, Γιώργος Καββαθάς, Πρόεδρος ΓΣΕΒΕΕ, Μαρία Καραμεσίνη, Καθηγήτρια Οικονομικών της Εργασίας Πάντειο Πανεπιστήμιο, Άρις Καζάκος, Ομότιμος Καθηγητής Εργατικού Δικαίου Νομικής ΑΠΘ, Γρηγόρης Μισκεδάκης, Δικηγόρος- Εργατολόγος, Πέτρος Παπακωνσταντίνου, Δημοσιογράφος, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Ειδικότερα, ο κ. Τσίπρας δεσμεύτηκε για αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ και προσαύξηση του ωρομισθίου κατά 20% και παράλληλα δεσμεύτηκε για θέσπιση 35ωρου χωρίς μείωση της αμοιβής αρχικά σε πιλοτική εφαρμογή και αύξηση της αποζημίωσης των υπερωριών, οι οποίες όμως σχεδιάζει να μειωθούν. Ακολουθούν τα κύρια σημεία της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ:

Δικαιοσύνη: Προστασία της μόνιμης και σταθερής δουλειάς και ίσα δικαιώματα για όλους

• Ριζικές θεσμικές τομές ώστε να κατοχυρώνονται τόσο τα εργασιακά τους δικαιώματά όσο και η βασική αρχή της ίσης αμοιβής για ίσης αξίας εργασία. 
• Θέσπιση αυστηρού θεσμικού πλαισίου για τις εργολαβίες με στόχο την κατάργηση της εικονικής εργολαβίας με θέσπιση σαφών όρων και προϋποθέσεων. 
• Ένταξη όλων όσοι εργάζονται, με όποια σχέση και μορφή εργασίας σε έναν κλάδο στις πρόνοιες της οικείας κλαδικής σύμβασης. 
• Ρύθμιση και  προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων όσων εργάζονται σε αποσχίσεις κλάδων. 
• Μετατροπή σε αορίστου χρόνου των συμβάσεων όσων εργάζονται με μπλοκάκια και διαρκώς ανανεούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
• Αναγνώριση των εργαζομένων σε πλατφόρμες ως μισθωτών, με θέσπιση, μεταξύ άλλων, τεκμηρίου υπέρ του χαρακτήρα της εργασίας τους ως εξαρτημένης, για τη στοιχειώδη κατοχύρωση τους στα θέματα ωραρίου, μισθού και προστασίας της υγείας και ασφάλειάς τους. 
• Ρύθμιση της τηλεργασίας. Διασφάλιση και ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου που τη ρυθμίζει ως μισθωτή εργασία από απόσταση με σεβασμό στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Ασφάλεια: Ακύρωση του αντικοινωνικού νόμου Χατζηδάκη

• Ισχυρό σύστημα Συλλογικών Διαπραγματεύσεων
• Αποκατάσταση και διεύρυνση των  συλλογικών συμβάσεων εργασίας
• Υποχρεωτική επέκταση των ΣΣΕ και των διαιτητικών αποφάσεων
• Αποκατάσταση του συνταγματικού δικαιώματος μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία
• Επαναφορά του βάσιμου λόγου απόλυσης
• Αναθεώρηση του πλαισίου των ομαδικών απολύσεων
•  Ισχυρό και αξιόπιστο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας
•  Ριζικό ανασχεδιασμό του θεσμικού πλαισίου για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία
•  Καθιέρωση  Εθνικού Συστήματος Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία
•  Εφαρμογή των αρχών Υγείας και Ασφάλειας στο Δημόσιο και την τοπική αυτοδιοίκηση

Δημοκρατία: Η φωνή και η ισχύς του εργαζόμενου κόσμου, είναι απαραίτητο στοιχείο μιας υγιούς αγοράς εργασίας 

• Κατοχύρωση και ενίσχυση της συλλογικής αυτονομίας και της συνδικαλιστικής δράσης 
• Αποκατάσταση και θεσμική κατοχύρωση του δικαιώματος της απεργίας 
• Ενίσχυση της συμμετοχής των εργαζομένων και των εκπροσώπων τους

 Αξιοπρέπεια

• Αύξηση του κατώτατου μισθού
• Προσαύξηση 20% του νόμιμου ωρομισθίου για τη μερική απασχόληση
• Μείωση του ορίου των υπερωριών & κατάργηση της υπερεργασίας
• Μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας από το 40ωρο στο 35ωρο χωρίς μείωση μισθών.

Προοπτική

• Μαζικό πρόγραμμα επιδότησης της διατήρησης θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό και κοινωνικό τομέα
• Στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για να έχουν τη δυνατότητα να προσλάβουν προσωπικό
• Αναβάθμιση και αύξηση της κλίμακας των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας και δημιουργίας προσωρινών θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα
• Ενίσχυση του ΟΑΕΔ
• Ειδικά προγράμματα ενίσχυσης της απασχόλησης για 50.000 νέους επιστήμονες
• Πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας για 100.000 συμπολίτες μας, με έμφαση στις γυναίκες

Ακολουθούν κύρια σημεία από την εισήγηση του κ. Τσίπρα,

«Φίλες και φίλοι,

Η χώρα μας μετά το χτύπημα της πανδημίας έχει σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, την ανάγκη για μια νέα αρχή.
Μιας αρχής πάνω σε στέρεες βάσεις που θα της επιτρέψει να αφήσει πίσω της μια πολύ επώδυνη οικονομικά, κοινωνικά και ψυχικά περίοδο.

Το πρώτο βήμα, είναι μια κοινή συλλογική δέσμευση. Πολιτών και Πολιτείας.

Ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Που θα ορίζει  σαφώς το πώς θα χτίσουμε μια Ελλάδα σύγχρονη, ισχυρή και πάνω απ’ όλα, δίκαιη.

Σήμερα, λοιπόν, ο σκοπός μας είναι να μιλήσουμε για το πρώτο άρθρο αυτού του κοινωνικού συμβολαίου: Το παρόν και το μέλλον του εργαζόμενου κόσμου.

• Η επιστροφή στην ανάπτυξη για να είναι και επιστροφή στην ευημερία είναι απαραίτητο να συμπεριλαμβάνει όλους τους πολίτες.
• Η ανάπτυξη που θα αφορά μόνο για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους δεν θα φέρει ευημερία και κοινωνική ειρήνη.

Για αυτό δίπλα στους δείκτες της ανάπτυξης η έγνοια μας πρέπει να είναι ισχυρή και για τους δείκτες της κοινωνικής συνοχής. 
Και η κοινωνική συνοχή διασφαλίζεται μόνο από ένα σταθερό πλαίσιο που θα παρέχει δικαιοσύνη και ασφάλεια στην εργασία.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. 
Σήμερα, αντιμετωπίζουμε ένα κίνδυνο αλλά και μια ευκαιρία.

Η νέα κρίση, έχει παράξει μια νέα μεγάλη ύφεση και ένα ακόμα κύμα λουκέτων και ανεργίας. 
Σε αυτό το περιβάλλον, υπάρχει ο κίνδυνος της παγίωσης ενός κλίματος μειωμένων προσδοκιών. Μιας κοινωνίας η οποία δεν μπορεί να έχει καμία βάσιμη ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, τόσο για τις σημερινές όσο και τις επόμενες γενιές. 

Αυτός ο κίνδυνος όμως, των μειωμένων προσδοκιών, αποτελεί δυστυχώς, ευχή για τη σημερινή κυβέρνηση. 

Μια κυβέρνηση που επέλεξε πάνω στο σοκ της πανδημίας να ξηλώσει το 8ωρο, να νομιμοποιήσει την απλήρωτη εργασία και να ιδιωτικοποιήσει την επικουρική ασφάλιση εν μέσω κρίσης, με κόστος 56 δις ευρώ που θα κληθούν να καλύψουν οι φορολογούμενοι, οι συνταξιούχοι και οι ασφαλισμένοι.

Και μίλησα για ευχή, διότι η προϋπόθεση της υλοποίησης αυτού του σχεδίου είναι μια κοινωνία αποκαμωμένη που δεν έχει πια απαιτήσεις, αλλά παλεύει μονάχα για την επιβίωση. Με κάθε τρόπο. 

Μια κοινωνία που ο εργαζόμενος του 12ωρου θα πρέπει να νιώθει τυχερός απέναντι στον άνεργο και ο μισθωτός των 800 ευρώ, προνομιούχος έναντι αυτού των 400.

Υπάρχει όμως και η ευκαιρία δίπλα στον ορατό κίνδυνο. 

Και αυτή έγκειται στο γεγονός ότι ο κόσμος μας μετά τη πανδημία αλλάζει ριζικά. 
Και ολοένα και περισσότεροι, παντού σε όλο το πλανήτη, συνειδητοποιούν ότι την επόμενη μέρα δε πρέπει να επιστρέψουμε στην κανονικότητα της εκμετάλλευσης αλλά να οργανώσουμε την πραγματικότητα μιας καλύτερης ζωής.  

Ολοένα και περισσότεροι παραδέχονται πια, ότι ένα οικονομικό μοντέλο το οποίο εντείνει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, καταστρέφει το περιβάλλον και ανακυκλώνει τις κρίσεις του, έχει κλείσει τον κύκλο του. 

Ακόμη και στη καρδιά του Δυτικού καπιταλισμού, στις ΗΠΑ, ο Πρόεδρος Μπάιντεν μίλησε για το τέλος αυτού του μοντέλου και την ανάγκη αύξησης των μισθών. 

Ο ΠΟΥ και η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας κάνουν έκκληση για τη μείωση του χρόνου εργασίας. 

Ο ΟΗΕ στους Στόχους για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, μιλά για την ανάγκη άμεσης καταπολέμησης του κινδύνου της ακραίας φτώχειας που παράγουν οι ανισότητες.

Σημαντικές χώρες στην Ευρώπη, όπως η Ισπανία, θεσπίζουν πολιτικές μείωσης του εργάσιμου χρόνου. 

Ενώ μέσα στην πανδημία, από την αρχή του έτους ήδη 17 χώρες της ΕΕ έχουν αυξήσει τον κατώτατο μισθό. 

Ας μιλήσουμε λοιπόν γι΄ αυτή την ευκαιρία .

Ξεκινώντας, πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας στη γειτονιά μας, την Ευρώπη.

Παρότι η σχέση μας με την Ευρώπη δοκιμάστηκε, στα σκληρά χρόνια της οικονομικής κρίσης, το ζήτημα για την Ελλάδα δεν ήταν ποτέ στην πραγματικότητα αν «μένουμε Ευρώπη». 

Το ουσιώδες ζήτημα ήταν και παραμένει ακόμα : αν θα «γίνουμε Ευρώπη».
Αν θα πιάσουμε ή έστω θα πλησιάσουμε τα ευρωπαϊκά δεδομένα σε μια σειρά  κοινωνικών δεικτών, κριτηρίων και δικαιωμάτων, με πρώτο αυτό της εργασίας και του διαθέσιμου εισοδήματος.

Στην ΕΕ οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καλύπτουν πάνω από το 60% των εργαζόμενων. 
Στην Ελλάδα μόλις το 14,7%.

Ο μέσος όρος ανεργίας στην ΕΕ είναι 7,3%.
Στην Ελλάδα σήμερα είναι στο 17%.

Η μέση διάρκεια της εργασιακής εβδομάδας στην Ευρωζώνη είναι 37 ώρες.
Στην Ελλάδα είναι 42.

Πώς λοιπόν θα «γίνουμε Ευρώπη», όταν μια κοντόφθαλμη και αναχρονιστική πολιτική και οικονομική ελίτ προσπαθεί εδώ και χρόνια να μας κρατήσει παγιωμένους στο «Εδώ είναι Βαλκάνια»;

Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, βρίσκεται στις αρχές του νέου κοινωνικού συμβολαίου για την Ελλάδα της επόμενης μέρας. 
Αρχές που φιλοδοξούμε σήμερα να παρουσιάσουμε.

Πρώτη αρχή: Δικαιοσύνη 

Δικαιοσύνη σημαίνει πρώτα από όλα προστασία του δικαιώματος στην εργασία,  προστασία της μόνιμης και σταθερής δουλειάς και ίσα δικαιώματα για όλους και όλες. 
Τόσο θεσμικά, όσο και στην πράξη.

Εκκινώντας από τις αναγκαίες ριζικές τομές για το λεγόμενο σύγχρονο πρεκαριάτο.
Τους εργαζόμενους δηλαδή σε επισφαλείς μορφές απασχόλησης (εργολαβικούς, ενοικιαζόμενους, εργαζόμενους με καταχρηστικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου).
Σχεδιάζουμε :

-Ριζικές θεσμικές τομές ώστε να κατοχυρώνονται τόσο τα εργασιακά τους δικαιώματά όσο και η βασική αρχή της ίσης αμοιβής για ίσης αξίας εργασία. 

-Θέσπιση αυστηρού θεσμικού πλαισίου για τις εργολαβίες με στόχο την κατάργηση της εικονικής εργολαβίας με θέσπιση σαφών όρων και προϋποθέσεων. 

-Ένταξη όλων όσοι εργάζονται, με όποια σχέση και μορφή εργασίας σε έναν κλάδο στις πρόνοιες της οικείας κλαδικής σύμβασης. 

-Ρύθμιση και  προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων όσων εργάζονται σε αποσχίσεις κλάδων. 

-Μετατροπή σε αορίστου χρόνου των συμβάσεων όσων εργάζονται με μπλοκάκια και διαρκώς ανανεούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
-Αναγνώριση των εργαζομένων σε πλατφόρμες ως μισθωτών, με θέσπιση, μεταξύ άλλων, τεκμηρίου υπέρ του χαρακτήρα της εργασίας τους ως εξαρτημένης, για τη στοιχειώδη κατοχύρωση τους στα θέματα ωραρίου, μισθού και προστασίας της υγείας και ασφάλειάς τους. 

-Ρύθμιση της τηλεργασίας. Διασφάλιση και ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου που τη ρυθμίζει ως μισθωτή εργασία από απόσταση με σεβασμό στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Δεύτερη αρχή: Ασφάλεια 

Είναι ζωτικής σημασίας, κάθε πολίτης αυτής της χώρας να νιώσει ασφάλεια για να μπορέσει να σχεδιάσει τη ζωή του. 
Να μην ξυπνά κάθε πρωί με το φόβο της μείωσης μισθού, της απλήρωτης υπερωρίας, ακόμα και της απόλυσης. 

Το πρώτο βήμα εδώ είναι η ακύρωση  του πρωτοφανούς αντικοινωνικού νόμου Χατζηδάκη. 
Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό.
Χρειάζεται να σχεδιάσουμε την επαναρρύθμιση των σχέσεων εργασίας στο τόπο μας, ώστε να συγκλίνουμε στο ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Για το λόγο αυτό, σχεδιάζουμε : 

-Ένα Ισχυρό σύστημα Συλλογικών Διαπραγματεύσεων. 
Αποκατάσταση και διεύρυνση των  συλλογικών συμβάσεων εργασίας με πλήρη επαναφορά και θεσμική κατοχύρωση των αρχών της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της επεκτασιμότητας.
Υποχρεωτική επέκταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και των διαιτητικών αποφάσεων χωρίς το προαπαιτούμενο της κάλυψης ποσοστού πλέον του 50% των εργαζομένων.

Την Αποκατάσταση του συνταγματικού δικαιώματος της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία.

Την Επαναφορά του βάσιμου λόγου απόλυσης και την αναθεώρηση του πλαισίου περί ομαδικών απολύσεων με επαναφορά της διοικητικής έγκρισής τους, η οποία κρίθηκε από το Δικαστήριο της ΕΕ ότι είναι καθαυτή συμβατή με το δίκαιο της Ένωσης.

Την Προστασία των εργαζόμενων στην πράξη, με έναν ισχυρό και αξιόπιστο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, με σημαντικό αριθμό προσλήψεων ώστε να φτάσει τα 1.500 στελέχη, για πολλαπλάσιο αριθμό ενεργών επιθεωρητών εργασίας στο δρόμο διαρκώς και στους δυο κλάδους επιθεώρησης.

Τον Ριζικό ανασχεδιασμό του θεσμικού πλαισίου για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία με έμφαση στην πρόληψη και την ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων. Τους τελευταίους μήνες θρηνήσαμε, δυστυχώς, πέντε θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα. 
Την Καθιέρωση  Εθνικού Συστήματος Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία με τη δημιουργία ειδικού φορέα για την ασφάλιση του επαγγελματικού κινδύνου.

Και τέλος, την Εφαρμογή των αρχών Υγείας και Ασφάλειας στο Δημόσιο και την τοπική αυτοδιοίκηση. Με στόχο τη διεύρυνση και την ισοτιμία  δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.

Τρίτη αρχή: Δημοκρατία 

Η φωνή και η ισχύς του  εργαζόμενου κόσμου, είναι απαραίτητο στοιχείο μιας υγιούς αγοράς εργασίας. 
Το κράτος μπορεί να είναι ο βασικός πυλώνας προστασίας απέναντι στην αυθαιρεσία και οι εργαζόμενοι έχουν τον πλέον κρίσιμο ρόλο στη συλλογική υπεράσπιση αλλά και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων τους. 

Για να έχουν όμως αυτή τη δύναμη προϋποτίθεται:

-Η κατοχύρωση και  ενίσχυση της συλλογικής αυτονομίας και της συνδικαλιστικής δράσης 
-Η αποκατάσταση και θεσμική κατοχύρωση του δικαιώματος της απεργίας. 
-Η ενίσχυση της συμμετοχής των εργαζομένων και των εκπροσώπων τους στο σχεδιασμό της διαδικασίας της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της δίκαιης μετάβασης.

Τέταρτη αρχή: Αξιοπρέπεια 

Ο ένας άξονας εδώ είναι ο μισθός και ο άλλος ο χρόνος εργασίας.

Σε ότι αφορά το μισθό, στόχος μας είναι να αντιστοιχεί σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. 
Ως κυβέρνηση, αμέσως μόλις βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια, αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό από τα 586 στα 650 και καταργήσαμε τον υποκατώτατο για τους νέους.
Και αναγγείλαμε τη σταδιακή αύξησή του ανα έτος, το 20 και το 21, μέχρι τα 750, οπότε και θα παραδίδαμε τη διαπραγμάτευση στους κοινωνικούς εταίρους.
Η κυβέρνηση της ΝΔ έβαλε στη ναφθαλίνη κάθε σχέδιο αύξησης.
Και αν δεν είχαμε προχωρήσει με ταχύτητα στις αρχές του 19, ακόμη ο μισθός θα ήταν στα μνημονιακά επίπεδα. 

Σχέδιό μας και δέσμευσή μας,  η αύξηση  του κατώτατου μισθού την επόμενη κιόλας μέρα συγκρότησης προοδευτικής κυβέρνησης, στα 800 ευρώ. Και στη συνέχεια επαναφορά του προσδιορισμού του στη συλλογική διαπραγμάτευση, μέσω της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Τα 800 ευρώ, δεν είναι μια τυχαία προσέγγιση αλλά με βάση τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, αποτελούν το 60% του διάμεσου ακαθάριστου μισθού πλήρους απασχόλησης.

-Στην ίδια κατεύθυνση στήριξης του εισοδήματος αλλά και δημιουργίας αντικινήτρων για τον περιορισμό της υποδηλωμένης εργασίας και της μερικής απασχόλησης, σχεδιάζουμε την προσαύξηση  του νόμιμου ωρομίσθιου για την μερική απασχόληση κατά 20%. 

Η αύξηση του κατώτατου μισθού, η στήριξη του εισοδήματος και της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων δεν αποτελεί μόνο εργαλείο αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου και άρα μέτρο κοινωνικής δικαιοσύνης. 
Αλλά είναι ταυτόχρονα και ένα ισχυρό αναπτυξιακό εργαλείο.
Αφού θα τονώσει την εσωτερική ζήτηση και άρα θα συμβάλλει στην αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας. 

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις από ένα ολιστικό σχέδιο που θα περιλαμβάνει διαγραφή μέρους ιδιωτικού και ισχυρή στήριξη για την επανεκκίνησή τους, καθώς και μείωση του μη μισθολογικού κόστους, θα έχουν μόνο να κερδίσουν, αφού η αύξηση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών θα ενισχύσει σημαντικά τους τζίρους τους.  

Επιπλέον, σε αντίθεση με το μύθο που λέει ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού απειλεί τις θέσεις εργασίας, κάτι τέτοιο δεν επαληθεύεται ούτε από την εμπειρία της δικής μας χώρας, όταν αυξήσαμε τον κατώτατο και η ανεργία συνέχισε να μειώνεται, ούτε όμως και από άλλα παραδείγματα χωρών, με κυριότερο αυτό της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. 

Εξάλλου, και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην πρόταση Οδηγίας για τον κατώτατο μισθό αναφέρει ότι η αύξηση του δεν επηρεάζει την ανεργία, αλλά αντίθετα στηρίζει τη ζήτηση και αποτελεί προϋπόθεση για την επανεκκίνηση της οικονομίας και τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Αυτό που, αντιθέτως, έχει αποδεδειγμένα λειτουργήσει υφεσιακά στην ελληνική οικονομία ήταν οι πολιτικές της μείωσης των μισθών και συμπίεσης εργατικών δικαιωμάτων την περίοδο 2010- 2014. 

Τέλος στον άξονα που αφορά το χρόνο εργασίας:

Η πρώτη παρέμβαση αφορά την μείωση του ορίου των υπερωριών και τη κατάργηση τις υπερεργασίας. 
Η υπερεργασία αποτελεί και αυτή ελληνική ιδιαιτερότητα σε όλη την Ευρώπη. Η κατάργηση της θα μειώσει δραστικά τα νόμιμα χρονικά όρια εργασίας αυξάνοντας ταυτόχρονα την επιπλέον αμοιβή από 20% σε 40%.
Η δεύτερη και ακόμα πιο εμβληματική παρέμβαση που σχεδιάζουμε είναι η μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας από το 40ωρο στο 35ωρο, χωρίς μείωση μισθών.

Η διεθνής εμπειρία υπάρχει και φυσικά θα προχωρήσουμε και στην απαραίτητη μελέτη επιπτώσεων ανά κλάδο και φυσικά την κοινωνική διαβούλευση, έχοντας πάντα στο τραπέζι αντισταθμιστικά μέτρα μείωσης του μη μισθολογικού κόστους εργασίας. 
Της γενικευμένης εφαρμογής του 35άωρου, θα προηγηθεί προφανώς η πιλοτική εφαρμογή και η αποτίμηση του μέτρου σε ισχυρό δείγμα επιχειρήσεων. 

Πέμπτη αρχή: Προοπτική 

Όταν μιλάμε για προοπτική δεν μπορούμε παρά να θέτουμε ως πρώτη προτεραιότητα τη μείωση της ανεργίας τουλάχιστον στο μέσο όρο της ΕΕ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να μειώσει μέσα σε 4 χρόνια την ανεργία κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες.
Σε αυτό το διάστημα δημιουργήθηκαν 376.000 νέες θέσεις εργασίας, εκ των οποίων το 70% πλήρους απασχόλησης.
Η πολιτική μας λοιπόν για τη μείωση της ανεργίας, έχει ήδη δώσει διαπιστευτήρια.
Δυστυχώς όμως σήμερα, έχουμε στη κυβέρνηση μια παράταξη που όχι μόνο έχει πολύ βεβαρημένο παρελθόν, καθώς τη περίοδο 12-15 έφτασε την ανεργία στο 28% συνολικά και στο 60% για τους νέους, αλλά κυρίως δεν έχει ούτε σχέδιο ούτε στόχους ούτε τη βούληση για μείωση της ανεργίας.
Ενδεικτικό είναι ότι στο Εθνικό Σχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης η μείωση της ανεργίας δεν ετέθη ως κεντρικός στόχος που θα κατευθύνει όλο το σχεδιασμό.
Παρά μονάχα παρεμπιπτόντως μιλούν για έναν αριθμό νέων θέσεων εργασίας σε βάθος επταετίας, σχεδόν στο μισό των θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο χωρίς Ταμείο Ανάκαμψης αλλά και σε πολύ σκληρό δημοσιονομικό περιβάλλον. 

Ο μεγάλος κίνδυνος λοιπόν για τη χώρα, είναι μια νέα μεγάλη αύξηση της ανεργίας το επόμενο διάστημα αν εφαρμοστεί για πολύ ακόμη η πολιτική της ΝΔ τόσο στην οικονομία και την εργασία.
 Αυτό οφείλουμε να το αποτρέψουμε.
 Δεν μπορεί να χάσουμε ξανά το πιο ικανό παραγωγικό δυναμικό της χώρας, που είτε ετοιμάζει ξανά βαλίτσες για έξω, είτε προσπαθεί να κάνει δουλειές του ποδαριού για να βγάλει το μήνα.

Έχουμε και τη βούληση και το σχέδιο να το αποτρέψουμε, με συγκεκριμένες παρεμβάσεις, μεταξύ των οποίων είναι:

• Ένα Μαζικό πρόγραμμα  επιδότησης της διατήρησης θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό και κοινωνικό τομέα. 
• Η Στήριξη των  μικρομεσαίων επιχειρήσεων με ρύθμιση και μερική διαγραφή των χρεών της πανδημίας προς το δημόσιο και τις τράπεζες, οικονομικές ενισχύσεις και δάνεια με κρατική εγγύηση για να έχουν τη δυνατότητα να προσλάβουν προσωπικό.
• Η Αναβάθμιση και αύξηση  της κλίμακας των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας και δημιουργίας προσωρινών θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα.
• Η Ενίσχυση του ΟΑΕΔ,  ώστε να υπάρχει σύζευξη ανάμεσα στις ειδικότητες των ανέργων και την αγορά εργασίας ώστε να μπορούν οι άνεργοι συμπολίτες μας να βρίσκουν πιο εύκολα δουλειά. 
• Καταπολέμηση του brain drain  με ένα ειδικό προγράμμα ενίσχυσης της απασχόλησης για 50.000 νέους επιστήμονες διάρκειας 24 μηνών, με αυξημένες αμοιβές.
• Πρόγραμμα κοινωφελούς  εργασίας για 100.000 συμπολίτες μας, με έμφαση στις γυναίκες, διάρκειας 12 μηνών με παράλληλη κατάρτιση/επενακατάρτιση.

Η προοπτική συνολικά όμως μεταφράζεται στη συνολική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου.
Με την ουσιαστική ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.
Με τη χώρα να έχει καλά νοσοκομεία, καλά σχολεία, καλά πανεπιστήμια.
Σύγχρονες δημόσιες υπηρεσίες, εναρμονισμένες στην ψηφιακή εποχή.
Σύγχρονες υποδομές και δίκτυα.
Και φυσικά, στη βάση αυτών, ένα νέο σύγχρονο και δίκαιο παραγωγικό μοντέλο, για το οποίο έχουμε ήδη καταθέσει συνολική επεξεργασμένη πρόταση.

Φίλες και φίλοι,

Το μεταρρυθμιστικό μας  σχέδιο μας για την εργασία είναι μία συνολική πρόταση για μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα του 21ου αιώνα.
Είναι ένα πλέγμα εγγυήσεων για κάθε εργαζόμενο, για κάθε οικογένεια, για κάθε νέο και νέα, ώστε να μπορούν να έχουν βάσιμες προσδοκίες για μια καλύτερη ζωή.

Οι κοινωνίες δεν προχωρούν προσπαθώντας να αποφύγουν τα χειρότερα. Αλλά προοδεύουν προσδοκώντας τα καλύτερα.
Οι επόμενες γενιές, είναι οι πρώτες που έχουν δικαίωμα να ζήσουν καλύτερα. 
Δε μπορούμε να δεχτούμε ότι θα ζήσουν μια ζωή ανάμεσα στην ανεργία, την εργασιακή ανασφάλεια και τη κακοπληρωμένη υπερεργασία. 
Δεν μπορεί ο πιο σκληρά εργαζόμενος λαός στην Ευρώπη, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, να μη μπορεί να μεταφράζει αυτή του την εργατικότητα του σε μια καλύτερη ζωή.

«H πρόοδος μας δεν είναι το αν προσθέτουμε περισσότερα στην αφθονία αυτών που έχουν πολλά, αλλά αν δίνουμε αρκετά σε εκείνους που έχουν λίγα».

Φανταστείτε, αυτό δεν το είχε πει ο Μαρξ αλλά ο Ρούζβελτ.

Και είναι ακριβώς η διαφορά ανάμεσα στο σχέδιο της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.

Η δική μας πεποίθηση είναι ότι η Ελλάδα μπορεί να προοδεύσει.
Να γίνει μια πραγματικά σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα.
Μια χώρα που παράγει νέο πλούτο προστατεύοντας παράλληλα αυτούς που τον παράγουν.

Είναι στο χέρι  μας να χτίσουμε ξανά μια χώρα που:
Θα σέβεται την εργασία.
Θα επιβραβεύει τη σκληρή δουλειά.
Θα δίνει χώρο στη δημιουργικότητα και την καινοτομία.
Θα γεννά στους ανθρώπους της την προσδοκία για το μέλλον.

Μια καλύτερη χώρα, για μια καλύτερη ζωή».

Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!