Στο χειρότερο σημείο των τελευταίων μηνών βρίσκονται οι ελληνογερμανικές σχέσεις, μετά την απόφαση του Βερολίνου να αποκλείσει εκ νέου την Ελλάδα από τη νέα διάσκεψη για το μέλλον της Λιβύης. Πολιτικές πηγές εντός του Μεγάρου Μαξίμου εκμυστηρεύονταν σε απολύτως έμπιστους κύκλους τους ότι σπάνια έχουν δει τέτοια έκρηξη του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως αυτή όταν πληροφορήθηκε τα καθέκαστα.
Η Αθήνα είχε εκφράσει την έντονη δυσαρέσκειά της και στην πρώτη τέτοια πρωτοβουλία της γερμανικής κυβέρνησης και περίμενε από το Βερολίνο να διορθώσει εκείνη τη στάση του. Η επιμονή της Γερμανίας όμως να καλεί την Τουρκία, ακόμα και το… Κονγκό στη Διάσκεψη για το μέλλον της Λιβύης, όχι όμως και την Ελλάδα, έχει φέρει τα πράγματα σε οριακό σημείο.
Σύμφωνα με πολιτικές και διπλωματικές πηγές, η νέα προκλητική απόφαση της Γερμανίας, η οποία μάλιστα συνοδεύτηκε από «ασόβαρες» εξηγήσεις, σύμφωνα με τη διατύπωση παλαιού στελέχους της ελληνικής διπλωματίας, δημιουργεί ευρύτερα προβλήματα στην Ευρωπαϊκή ένωση: Δεν είναι τυχαίο, για παράδειγμα ότι η νέα αυτή εξέλιξη βρήκε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια στην Πρίστινα, καθώς η Ελλάδα έχει επιδοθεί σε μια πολυεπίπεδη προσπάθεια να στηρίξει την ευρωπαϊκή πολιτική των δυτικών Βαλκανίων, ώστε αυτά να έχουν μια πραγματική προοπτική ευημερίας, αλλά και να πάψουν να αποτελούν δυνητικό στόχο επιρροής της Άγκυρας.
«Όταν όμως η ατμομηχανή της Ευρώπης αποφασίζει σε ένα μείζον θέμα όπως αυτό της Λιβύης, να καλέσει για δεύτερη φορά την Άγκυρα και να αποκλείσει για δεύτερη φορά την Αθήνα, τότε τι μήνυμα στέλνει σε χώρες όπως αυτές των δυτικών Βαλκανίων;» αναρωτιόταν η ίδια διπλωματική πηγή.
Ηγετικός ξανά ο ρόλος των ΗΠΑ
Ωστόσο, σε δεύτερη ανάγνωση, η Αθήνα εξετάζει το πώς αυτή η εξέλιξη μπορεί να αποτελέσει ένα ακόμα βέλος στη διπλωματική της φαρέτρα. Συγκεκριμένα, πολλές από τις τεχνοκρατικές και επιστημονικές εισηγήσεις που φτάνουν σε κυβερνητικά γραφεία, αναφέρουν ότι στο αμέσως προσεχές διάστημα, ηγετικό ρόλο στην ομογενοποίηση της παρουσίας της Δύσης στις παγκόσμιες εξελίξεις θα παίξουν οι Ηνωμένες Πολιτείες του Τζο Μπάιντεν, και όχι η Ευρωπαϊκή Ένωση. «Η Ουάσιγκτον επιστρέφει δριμύτερη στο ρόλο της παγκόσμιας δύναμης, τον οποίο είχε αρνηθεί ο Τραμπ. Και επειδή ο Μπάιντεν έχει εκπλήξει τους πάντες με τις πρώτες 100 ημέρες της προεδρίας του, είναι βέβαιο ότι η επιστροφή των ΗΠΑ στην πρωτοκαθεδρία της παγκόσμιας σκηνής δεν θα είναι διακοσμητική, αλλά εξόχως ουσιαστική», λέει η ίδια διπλωματική πηγή.
Η μετά Μέρκελ εποχή
Επιπροσθέτως, η Αθήνα «διαβάζει» από κοντά τις εξελίξεις στο εσωτερικό της Γερμανίας. Το τέλος της περιόδου Μέρκελ θα φέρει αναπότρεπτα και μια περίοδο ενδοσκόπησης και επανεξέτασης του ρόλου της χώρας στα ευρωπαϊκά πράγματα. Όποιος και αν είναι ο διάδοχος της Μέρκελ (Σολτς, Μπέρμποκ ή Λάσετ) θα περάσει ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, προκειμένου να διεκδικήσει και εν τέλει να κερδίσει τη θέση του «ισχυρότερου πολιτικού στην Ευρώπη», την οποία έχει με το σπαθί της κερδίσει η Άγκελα Μέρκελ. Θα προηγηθεί, δηλαδή, μια πολιτική προσπάθεια στο εσωτερικό της χώρας προκειμένου ο νέος καγκελάριος να μην θεωρηθεί «αναλώσιμος» και, εάν περάσει αυτές τις «εξετάσεις», θα επιχειρήσει να διεκδικήσει το ρόλο της Μέρκελ στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή.
Αυτές οι δυο παράμετροι, η δυναμική επάνοδος των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή και η μείζων αλλαγή στα πολιτικά πράγματα της Γερμανίας, μειώνουν κάπως τις επιπτώσεις και το ειδικό βάρος πρωτοβουλιών του Βερολίνου, όπως αυτή της Διάσκεψης για το μέλλον της Λιβύης. Παρ’ όλα αυτά, η Αθήνα όχι μόνο είναι ενοχλημένη, αλλά φροντίζει να κάνει με κάθε τρόπο φανερή αυτή της την ενόχληση τόσο στις διμερείς σχέσεις, όσο και στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
