Η συνεδριακή συνάντηση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ το περασμένο Σάββατο δεν ήταν η πιο θορυβώδης κι έντονη που έχει ζήσει αυτό το κόμμα. Δεν είχε καμία σχέση με τις τοξικές συνεδριάσεις της περιόδου Κασσελάκη, ωστόσο ήταν ίσως περισσότερο κρίσιμη από εκείνες.

Ο λόγος είναι ότι σε αυτήν εκδηλώθηκε η διαφωνία του Παύλου Πολάκη με τους χειρισμούς του Σωκράτη Φάμελλου. Υπενθυμίζεται ότι ο Σφακιανός πολιτικός είχε θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, είχε λάβει περίπου 44% και μετά είχε ξεκαθαρίσει ότι «το μισό κόμμα στηρίζει τις επιλογές του».

Το Σάββατο, ο κ. Πολάκης εξέφρασε με το γνωστό, ανάγλυφο ύφος του τη διαφωνία του με την επιμονή Φάμελλου να απευθύνει προσκλήσεις στο ΠΑΣΟΚ για πολιτική συμπόρευση, αλλά και με την προοπτική επιστροφής στην Κουμουνδούρου, των στελεχών που έφυγαν την περίοδο Κασσελάκη και έφτιαξαν τη Νέα Αριστερά. Δηλαδή, ούτε με το ΠΑΣΟΚ, ούτε με τη Νέα Αριστερά θέλει ο κ. Πολάκης να συμπορευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Από την άλλη μεριά, εμφανής ήταν στην τοποθέτησή του η δυσφορία για τα χαμηλά ποσοστά που καταγράφει το κόμμα σε όλες τις μετρήσεις που έρχονται στη δημοσιότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σταθεροποιηθεί σε μονοψήφια ποσοστά κι εκλαμβάνεται από τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης ως «μικρό κόμμα», κάτι που κάνει εξαιρετικά δύσκολη την προσπάθεια της ηγεσίας να μιλήσει για μια «αυριανή συγκυβέρνηση προοδευτικών δυνάμεων».

Οι εσωκομματικές συγκρούσεις και ο άξονας Πολάκη-Παππά

Ο κ. Πολάκης έχει συγκρουστεί με τα στελέχη που σήμερα βρίσκονται στη Νέα Αριστερά και τον χωρίζει χάος με το ΠΑΣΟΚ. Διαφώνησε ακόμα και με τη σύνθεση της Πολιτικής Γραμματείας, στο βαθμό που συμπεριλήφθηκαν σε αυτή στελέχη όπως ο Διονύσης Τεμπονέρας, με τον οποίο παλαιότερα έχει έλθει σε ρήξη ο Παύλος Πολάκης.

Έχει όμως καταφέρει να δημιουργήσει έναν πολιτικό άξονα με τον Νίκο Παππά, ο οποίος σε αυτή τη φάση προσφέρει στον κ. Πολάκη ενεργό στήριξη από την κομματική βάση, με την οποία ο Ν. Παππάς διατηρεί προνομιακές σχέσεις, σε αντίθεση με τον Π. Πολάκη, που δεν έχει ισχυρά ερείσματα στο επίπεδο των στελεχών.

Την αντίθεσή του στην τακτική Φάμελλου εξέφρασε στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής και ο Νίκος Παππάς, ο οποίος τάχθηκε μεν υπέρ των συνεργασιών, αλλά στη βάση μιας προγραμματικής συμφωνίας. Ως εδώ καλά, αλλά ο πρώην υπουργός φρόντισε να περιγράψει το πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, που είναι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ στο σύνολό του, οπότε στην πράξη κανένα κόμμα δεν μπορεί να συνυπογράψει το πρόγραμμα ενός άλλου, οπότε η συνεργασία γίνεται κενό γράμμα.

Το βαθύτερο πρόβλημα

Το πρόβλημα που προκαλεί ο περυσινός διεκδικητής της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, αναγκάστηκε να αναγνωρίσει δημόσια και ο εκπρόσωπος του κόμματος, Γιώργος Καραμέρος, που μίλησε για «λόγο και διαρροές που δημιουργούν έδαφος για να ανακουφίζεται η Νέα Δημοκρατία».

→ Διαβάστε επίσης: Παραπομπή Μπατζελή: Τα τιμάρια του ΠΑΣΟΚ συγκρούονται κατά μέτωπο

Το πραγματικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι, ασφαλώς, ότι δεν έχει καταφέρει να συνέλθει από τις στρατηγικές ήττες του 2019 και του 2023, ούτε από την επώδυνη περίοδο των οξύτατων δημόσιων αντιπαραθέσεων μεταξύ των στελεχών του κατά την περίοδο Κασσελάκη. Αυτό δημιουργεί τα ανυπέρβλητα προβλήματα στην προσπάθεια του Σωκράτη Φάμελλου να παίξει ενεργότερο ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής κατάστασης στη χώρα, κι ανοίγει την όρεξη δελφίνων για να δοκιμάσουν εκείνοι αυτό που δεν έχει κατορθώσει ως τώρα η σημερινή ηγεσία του κόμματος.

Με το βλέμμα στον Αλέξη Τσίπρα

Κι όλα αυτά, ενώ στο βάθος υπάρχει πάντα η βαριά σκιά του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος επαναδραστηριοποιείται κι απειλεί ηγέτες και δελφίνους μικρών κομμάτων της Αριστεράς με επανένωσή της, που θα σημάνει την δική τους πολιτική αποστρατεία. Οι διεργασίες στο χώρο είναι ενδιαφέρουσες κι έχουν μέλλον…

Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!