Προβλέψιμη ήταν η εκλογή του Κωνσταντίνου Τασούλα στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας και μάλιστα στην 4η ψηφοφορία. Προβλέψιμοι και οι ψήφοι που πήρε ο νεοεκλεγείς πρόεδρος, όπως και αυτοί του Τάσου Γιαννίτση και του Κωνσταντίνου Κυριακού.
Μόνο η Λούκα Κατσέλη είδε στην κρισιμότερη ψηφοφορία τις ψήφους της να μειώνονται: Ενώ στις τρεις πρώτες είχε λάβει 40 ψήφους κι είχε καταταγεί δεύτερη, πίσω από τον κ. Τασούλα (ενώ ήταν και η μόνη πραγματικά υπερκομματική υποψηφιότητα, με την έννοια ότι ψηφιζόταν από δυο κόμματα, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά), στην κρίσιμη 4η ψηφοφορία ξαφνικά έγινε κι εκείνη μονοκομματική, καθώς ψηφίστηκε μόνο από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αφού λίγες ώρες πριν, η Νέα Αριστερά είχε αποφασίσει να απόσχει από την συγκεκριμένη ψηφοφορία, με επίσημη εξήγηση ότι αυτή η αποχή ήταν μια «πράξη αποδοκιμασίας» του κ. Τασούλα.
Το παρασκήνιο
Είχαν προηγηθεί εξελίξεις, που μπορεί να μην έφτασαν στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων, ωστόσο ενεργοποίησαν «σεισμογενή ρήγματα» στο χώρο της Αριστεράς, ακόμα και μεταξύ δυο κομμάτων που εκ των πραγμάτων, μετά την αποχώρηση Κασσελάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ, έπρεπε να είναι και πάλι ένα. Τέτοιες εξελίξεις ήταν η απροθυμία της Κουμουνδούρου να στηρίξει ενεργά την υποψηφιότητα του Χρήστου Ράμμου που είχε καταθέσει για λογαριασμό της Νέας Αριστεράς ο Αλέξης Χαρίτσης, αλλά και η μόνιμη «αντιπολίτευση» στο εσωτερικό αυτού του κόμματος από όσους δεν ήθελαν να «συρθούν», όπως λένε, πίσω από την υποψηφιότητα που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Έχει, λοιπόν, τόσο μεγάλη σημασία, ποιο κόμμα θα προτείνει και ποιο θα ακολουθήσει μια υποψηφιότητα για την Προεδρία της Δημοκρατίας που εξαρχής είχε μηδενικές πιθανότητες εκλογής; Η λογική απαντά αρνητικά, γι αυτό πίσω από αυτές τις εξελίξεις πρέπει να αναζητήσουμε τα βαθύτερα αίτιά τους. Πράγματι, στους κόλπους της Νέας Αριστεράς υπάρχει διχογνωμία για την στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσει το κόμμα: Οι περισσότεροι θεωρούν ότι η απουσία Κασσελάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ και οι δικές τους χαμηλές «δημοσκοπικές πτήσεις», που δίνουν στη Νέα Αριστερά ποσοστά κάτω του 3% και άρα δεν βλέπουν δυνατότητα εισόδου της στη Βουλή, κάνουν την επιστροφή στον ΣΥΡΙΖΑ μονόδρομο. Η τακτική μπορεί να συζητείται -αν θα είναι εξαρχής συγχώνευση των δυο κομμάτων ή πρέπει να προηγηθεί μιας μορφής συνεργασία που θα μετεξελιχθεί σε πολιτική ώσμωση- αλλά ο στρατηγικός προσανατολισμός είναι η επανασυγκόλληση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Υπάρχει, όμως και μια ικανή μερίδα στελεχών, που επιμένουν ότι οι λόγοι οι οποίοι τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν την Κουμουνδούρου ήταν ευρύτεροι από την παρουσία ενός προσώπου (Κασσελάκης) στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και, συνεπώς, η αποχώρηση του πρώην προέδρου από αυτό το κόμμα δεν αναιρεί τα βασικά αίτια της αποχώρησης όσων μετέπειτα συνέπηξαν τη Νέα Αριστερά.
Ανήμπορη
Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, όμως, η Αριστερά αποδεικνύεται ανήμπορη να εκφράσει πολιτικά την αδιαμφισβήτητη κοινωνική αντιπολίτευση που πρόσφατα εκδηλώθηκε με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών. Φαίνεται ότι αρκείται στις διασπάσεις κι όχι στις προσπάθειες ενοποίησης. Τα ηγετικά επιτελεία των αριστερών κομμάτων, αντί να ακούν και να εναρμονίζονται με τα πολιτικά αιτήματα της κοινωνικής τους βάσης, αναλώνονται σε έναν κομματικό συντεχνιασμό, και εν τέλει ικανοποιούν τις φιλοδοξίες του στελεχιακού τους δυναμικού κι όχι τις προσδοκίες της κοινωνίας.
→ Διαβάστε επίσης: Ελληνοτουρκικά: Επόμενη εστία έντασης τα F-35
Εδώ και πολλά χρόνια σε όλες τις μετρήσεις η Αριστερά, ως πολιτικός χώρος, αποτελεί μειοψηφία στην κοινωνία, κι ωστόσο τα κόμματα στους κόλπους της αυξάνονται και πληθύνονται: ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Πλεύση Ελευθερίας, ΛΑΕ, Μέρα25, για να μην προσμετρήσουμε σε αυτό το άθροισμα και το ΚΚΕ. Όλα αυτά τα κόμματα καταγράφουν πλέον μονοψήφια ποσοστά σε όλες τις μετρήσεις, κι όμως αντί να γίνονται προσπάθειες επανένωσης, τελικά επικρατούν όσοι προκρίνουν τους χωριστούς δρόμους.
Ακόμα και στις ελάχιστες προσπάθειες συμπόρευσης που ξεκινούν, όπως η κοινή στάση στη Βουλή του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, τελικά επικρατεί η λογική του «καθαρού, χωριστού δρόμου» όπως φάνηκε στην προχθεσινή ψηφοφορία, στην οποία εξελέγη ο Κωνσταντίνος Τασούλας και πυροδοτήθηκε άλλο ένα «σεισμογενές ρήγμα» στο κομματικό αρχιπέλαγος της Αριστεράς, με την αποχή της Νέας Αριστεράς και συνεπώς την άρνηση υπερψήφισης της υποψήφιας που είχε προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ…
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
