Η ευφορία κυριαρχεί στον ΣΥΡΙΖΑ, μετά την εκλογή του Σωκράτη Φάμελλου και τους άνω των 70.000 πολίτες που προσήλθαν για να (τον) εκλέξουν, αλλά επίσης κυριαρχεί και στο Κίνημα Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη, μετά την επιτυχημένη, όπως τη χαρακτηρίζουν, παρουσίαση του νέου πολιτικού φορέα το Σάββατο. Εν ολίγοις, νέα κινητικότητα στην ευρύτερη Κεντροαριστερά.
Ο κ. Φάμελλος περιγράφεται από αρκετούς ως ένας μετριοπαθής, σοβαρός πολιτικός της «παραδοσιακής» Αριστεράς. Αυτό, ωστόσο, δεν οδήγησε -όπως πολλοί ανέμεναν- τους παλαιούς συντρόφους του που συγκρότησαν τη «Νέα Αριστερά» μετά την επικράτηση του Στέφανου Κασσελάκη επί της Έφης Αχτσιόγλου στις εκλογές πριν από περίπου ένα χρόνο.
→ Διαβάστε επίσης: ΣΥΡΙΖΑ: Νέες αναταράξεις - Ποιοι βουλευτές είναι κοντά στην έξοδο
Δηλαδή η αποκατάσταση της «αριστερής τάξης» στην ηγεσία του κόμματος, δεν φέρνει πίσω όσους έφυγαν ακριβώς διότι αυτή διασαλεύτηκε. Στα δικά τους κομματικά οχυρά -ως τώρα, τουλάχιστον- παραμένουν η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, το ΜέΡΑ 25 του Γιάνη Βαρουφάκη, η Λαϊκή Ενότητα του Π. Λαφαζάνη…
Με το βλέμμα στις δημοσκοπήσεις
Η απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ μένει να φανεί στις επόμενες πολλές δημοσκοπήσεις- καθώς δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα μόνο από μια ή δυο- και το ίδιο αναμένεται να συμβεί με το Κίνημα Δημοκρατίας. Ο Σωκράτης Φάμελλος πρέπει να έχει την απαραίτητη περίοδο χάριτος, έως ότου δημιουργήσει τη δική του ηγετική ομάδα και προσδώσει στο κόμμα τη φυσιογνωμία που σήμερα του λείπει, ομοίως χρειάζεται χρόνο για να κριθεί και το εγχείρημα του Στέφανου Κασσελάκη, μια και δεν είναι καθόλου εύκολο να στήσεις εκ του μηδενός ένα βιώσιμο κόμμα…
Στο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ζητούμενο η εσωτερική συνοχή, παρά τις προχθεσινές διαβεβαιώσεις περί τούτου, ενώ το Κίνημα Δημοκρατίας που περίμενε έως και δέκα βουλευτές για να κάνει τη δική του Κοινοβουλευτική Ομάδα, έως σήμερα μόλις και μετά βίας διαθέτει πέντε…
Η παραίτηση Πολάκη από το δεύτερο γύρο δείχνει αναμφίβολα πολιτική ωριμότητα, ωστόσο ο Κρητικός πολιτικός μας έχει συνηθίσει σε οβιδιακές μεταμορφώσεις, οπότε μένει να φανεί αν θα συνθέσει την άποψή του με εκείνη του Σ. Φάμελλου, ή προοδευτικά οι δυο θα οδηγηθούν σε διαφορετικές πορείες, κάτι που μάς έχει συνηθίσει ο ΣΥΡΙΖΑ… Η ερμηνεία που δίνουν παράγοντες του χώρου στα αποτελέσματα της Κυριακής είναι ότι στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ -μετά τις αλλεπάλληλες διασπάσεις- συνυπάρχουν διαφορετικά ρεύματα, ένα εξόχως ριζοσπαστικό που στήριξε τον Παύλο Πολάκη και καταμετρήθηκε σε ποσοστό άνω του 43%, κι ένα άλλο που προτάσσει τη συνέπεια και την αμετάθετη αριστερή πολιτική, που στήριξε τον εκλεγέντα πρόεδρο, Σωκράτη Φάμελλο κι άγγιξε το 50% στις εκλογές της Κυριακής. Παντρεύονται στρατηγικά αυτές οι δυο προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ; Ουδείς μπορεί σήμερα να πει με βεβαιότητα ένα ναι ή ένα όχι…
Η εξίσωση
Σε αυτή την ήδη πολυπαραγοντική εξίσωση στο χώρο της Κεντροαριστεράς, πρέπει να προστεθούν άλλοι δυο παράγοντες: Πρώτον, η κινητικότητα που επιδεικνύει ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, που για πολλούς θα μπορούσε να λειτουργήσει ενοποιητικά -αν όχι για όλη την Κεντροαριστερά, τουλάχιστον για ένα μεγάλο μέρος της που τώρα κάθε κομμάτι του ακολουθεί το δικό του δρόμο. Και δεύτερον, η πορεία του ΠΑΣΟΚ που είναι, μεν, δημοσκοπικά ανοδική, ωστόσο αυτό έχει καταγραφεί σε μια περίοδο έντονων αναταράξεων στο χώρο που ως πριν λίγο καιρό κάλυπτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα που -ως φαίνεται- τα πάθη του κόμματος αυτού βρίσκονται σε ύφεση, το ΠΑΣΟΚ πρέπει σε άλλο περιβάλλον να επιβεβαιώσει την ανοδική του πορεία.
Συνεπώς η Κεντροαριστερά παραμένει ένα μωσαϊκό κομμάτων, τάσεων και προοπτικών, η τελική ισορροπία των οποίων θα αποκρυσταλλωθεί έως τα τέλη του 2026, οπότε οι εκλογές του 2027 θα είναι προ των πυλών. Μένει να δούμε ποια θα είναι αυτή η αποκρυστάλλωση και πόσο θα διαρκέσει.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
