Τον οδικό χάρτη των νέων μειώσεων στους φόρους για την 2ετία 2026-2027, ορισμένες εκ των οποίων θα εξαγγελθούν εντός του 2025, καταρτίζει η κυβέρνηση, ώστε να επαναφέρει στο κάδρο, στον δρόμο προς τις κάλπες του 2027, το αφήγημα ότι η ΝΔ είναι το κόμμα που κρατά ψηλά στην πολιτική της ατζέντα τις μειώσεις φόρων και την ελάφρυνση της μεσαίας τάξης.
Την ιεράρχηση έκανε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, λέγοντας σε τηλεοπτική του συνέντευξη (στον ΣΚΑΙ και στην Φαίη Μαυραγάνη) χθες, Σάββατο, πως «μπορώ να σας πω τι με απασχολεί εμένα περισσότερο και πού θα ήθελα να στρέψουμε την προσοχή μας: μεσαία τάξη και η επιβάρυνση στη μισθωτή εργασία. Τεκμήρια. Υπάρχουν στρεβλώσεις τις οποίες πρέπει να δούμε. Τελευταίο θα έβαζα τον ΦΠΑ στη λίστα των παρεμβάσεων. Έχουμε ακόμα δύο χρονιές»...
Και σήμερα, στο κυριακάτικο μήνυμα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο πρωθυπουργός επανέρχεται λέγοντας πως «οι σταδιακές, αλλά δημοσιονομικά βιώσιμες μειώσεις των φόρων παραμένουν κεντρική μας επιλογή. Αυτές γίνονται εφικτές χάρη στα αυξημένα έσοδα του κράτους, που επιτυγχάνουμε τόσο με την ανάπτυξη της οικονομίας -μέσα από την αύξηση του ΑΕΠ και τη μείωση του χρέους, δύο τομείς στους οποίους η χώρα μας πρωταγωνιστεί σήμερα στην Ευρώπη- όσο και με τη μείωση της φοροδιαφυγής».
►Διαβάστε επίσης: Κ. Μητσοτάκης: Προτεραιότητα μας η μείωση των φόρων για τη μεσαία τάξη και οι στρεβλώσεις στα τεκμήρια
Δυσκολότερο τώρα η μείωση φόρων
Το εγχείρημα δεν είναι καθόλου εύκολο και σίγουρα είναι πολύ δυσκολότερο από την προηγούμενη 4ετία, όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη μείωσε τον εισαγωγικό φορολογικό συντελεστή στο 9% για εισοδήματα έως 10.000 ευρώ, κατάργησε την ειδική εισφορά αλληλεγγύης και μείωσε τις ασφαλιστικές εισφορές κατά 4,4 ποσοστιαίες μονάδες.
Οι δημοσιονομικοί κανόνες έχουν πλέον επιστρέψει και οι οροφές των δαπανών δεν επιτρέπουν πολύ μεγάλους ελιγμούς. Υπάρχει ωστόσο το «παράθυρο» της πάταξης της φοροδιαφυγής, που μπορεί να δώσει έξτρα δημοσιονομικό αέρα για πρόσθετες φοροαπαλλαγές. Εφόσον όμως δεχτούν και οι ευρωπαίοι εταίροι μας, ότι υπάρχουν συγκεκριμένες περιοχές εσόδων, επαναλαμβανόμενες κάθε χρόνο, που αυξάνουν τα κρατικά έσοδα και προέρχονται από διαρθρωτικά μέτρα της κυβέρνησης (π.χ. διασύνδεση ταμειακώς μηχανών με POS) τα οποία αντιμετωπίζουν την φοροδιαφυγή.
Με τα σημερινά δεδομένα, ο «κουμπαράς» που υπάρχει για νέες ελαφρύνσεις είναι 500 εκατομμύρια το 2026 (για νέα μέτρα στήριξης) και άλλα 500 εκατομμύρια το 2027, σωρευτικά 1 δισ. Επιπλέον αυτών είναι ότι προκύψει από την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Διαβάστε επίσης: Κ. Μητσοτάκης: Μπορούμε να συνεχίσουμε τις μειώσεις φόρων έως το 2027
Ασφαλιστικές εισφορές
Στον οδικό χάρτη των φοροελαφρύνσεων υπάρχουν μέτρα που είναι κλειδωμένα και άλλα που δεν έχουν μπει ακόμη στο... χαρτί αλλά βρίσκονται στη σκέψη παραγόντων του οικονομικού επιτελείου.
Κλειδωμένη είναι για παράδειγμα, η περαιτέρω μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. «Μεσαία τάξη και η επιβάρυνση στη μισθωτή εργασία» είναι η πρώτη προτεραιότητα στις φοροελαφρύνσεις, είπε ο πρωθυπουργός στην τηλεοπτική του συνέντευξη το Σάββατο, δείχνοντας προς τη νέα μείωση των ασφαλιστικών εισφορών.
Μισή ποσοστιαία μονάδα έχει υποσχεθεί ο Κ. Μητσοτάκης το 2027, αλλά δεν αποκλείεται να δούμε τις εισφορές να μειώνονται άλλη μια ολόκληρη ποσοστιαία μονάδα το 2027, όπως συνέβη και φέτος. Σε αυτή την περίπτωση το συνολικό πακέτο επιβαρύνσεων λόγω ασφαλιστικών εισφορών θα πέσει από 35,16% (όπως θα διαμορφωθεί από 1/1/2025) στο 34,16% και η συνολική απομείωση θα φτάσει στις 6,5 ποσοστιαίες μονάδες σωρευτικά από το 2020.
Λίφτινγκ στα τεκμήρια
Κλειδωμένο είναι και το «λίφτινγκ» στα τεκμήρια με τα οποία φορολογούνται χιλιάδες φορολογούμενοι που δηλώνουν μικρά εισοδήματα. «Τεκμήρια.
Υπάρχουν στρεβλώσεις τις οποίες πρέπει να δούμε», είπε ο πρωθυπουργός στην ίδια συνέντευξη, με τις πληροφορίες να αναφέρουν πως τις αλλαγές δεν αποκλείεται να τις δούμε ήδη από το 2026, όταν και θα φορολογούνται τα εισοδήματα του 2025. Το σχέδιο προβλέπει διορθώσεις μεγάλης κλίμακας στα τεκμήρια διαβίωσης που αφορούν αυτοκίνητα (κυβικά κλπ), ακίνητα (π.χ. μέγεθος σπιτιού) κ.α.
Φόρος εισοδήματος
Δυσκολότερες φαίνεται πως είναι οι παρεμβάσεις στους συντελεστές φορολογίας εισοδήματος, που πάντως αφορούν οριζόντια την μεσαία τάξη, την οποία έβαλε στην κορυφή των προτεραιοτήτων ο πρωθυπουργός («Μεσαία τάξη και επιβάρυνση στη μισθωτή εργασία») για τις επικείμενες φοροελαφρύνσεις.
Οποιαδήποτε επέμβαση στους συντελεστές θα πρέπει αναγκαστικά να εστιάζει σε εισοδήματα από 10.000 - 40.000 ευρώ, καθώς εκεί βρίσκονται οι μεγαλύτερες στρεβλώσεις και εκεί συγκεντρώνεται το εισόδημα της μεσαίας τάξης.
Η μετάβαση από τον συντελεστή 9% στο 22% για τα εισοδήματα που υπερβαίνουν τα 10.000 ευρώ κρίνεται ως ιδιαίτερα «απότομος». Θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας ενδιάμεσος συντελεστής για να ανακουφίσει όλους όσοι κερδίζουν κοντά στα 15.000 ή στα 20.000 ευρώ ετησίως και ταυτόχρονα θα μπορούσε να αλλάξει ο βηματισμός προς τα 30.000 ή ακόμη και τα 40.000 ευρώ.
Με μια τέτοια μεταρρύθμιση, η ΝΔ θα μπορούσε να χτίσει το αφήγημα πώς ανακούφισε φορολογικά τους πλέον αδύναμους στην πρώτη 4ετία (εισοδήματα μέχρι 10.000 ευρώ), ελαφρύνοντας ταυτόχρονα τα μεσαία εισοδήματα (αφού οι συντελεστές επιβάλλονται κλιμακωτά) ενώ στην δεύτερη 4ετία εστιάζει πλέον στα μεσαία εισοδήματα για την καρδιά των φοροελαφρύνσεών της.
Τα «αγκάθια»
Ωστόσο, μια τέτοια μεταρρύθμιση τελεί υπό την απαραίτητη προϋπόθεση της διασφάλισης πως δεν θα διαταραχθεί η δημοσιονομική ισορροπία, ειδικά σε μια στιγμή κατά την οποία η Γαλλία έχει μπει σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος, η Γερμανία φλερτάρει με την ύφεση και η Μεγάλη Βρετανία αυξάνει τους φόρους.
Η Ελλάδα δεν θα διακινδυνεύσει την καλή πορεία της οικονομίας και το θετικό βλέμμα των αγορών, ενώ βρίσκονται πλέον σε ισχύ και οι δημοσιονομικοί κορσέδες του νέου Μεσοπρόθεσμου, που δεν επιτρέπουν σημαντικά περιθώρια ελιγμών.
Στο περιβάλλον αυτό κι ενώ η αβεβαιότητα εντείνεται διεθνώς, υπάρχουν τεχνοκράτες μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης που απορρίπτουν τέτοια σενάρια ως πολύ ακριβά, ως σενάρια που δεν χωράνε στο δημοσιονομικό μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα έως το 2027, όπως υποστηρίζουν.
Σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως τέτοιες μεγάλες και ριζικές παρεμβάσεις φοροελαφρύνσεων - εφόσον προχωρήσουν - θα πρέπει να «χωρέσουν» στο καλάθι της φοροδιαφυγής. Να χρηματοδοτηθούν δηλαδή από έσοδα τα οποία θα κλειδώσουν από διαρθρωτικά μέτρα κατά της φοροδιαφυγής κι επιπλέον να συμφωνηθεί με τους ευρωπαίους εταίρους πως πρόκειται για τέτοια έσοδα, που προέρχονται από την πηγή της φοροδιαφυγής ώστε να μπορούν να δαπανηθούν ως «καπέλο» στο ήδη υπάρχον πλαφόν δαπανών.
Μια διαδικασία όχι εύκολη αλλά όχι και αδύνατη. Ιδωμεν...
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
