Στην ακρίβεια, τους μισθούς και στο πρόβλημα της στέγης επικεντρώθηκε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος μιλώντας στη συνέντευξη τύπου της συνομοσπονδίας στο πλαίσιο της ΔΕΘ.
«Μπορεί ο κατώτατος μισθός να αυξήθηκε κατά 27% αλλά σε μονάδες αγοραστικής δύναμης μειώθηκε κατά 8% σε σχέση με το 2019», τόνισε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ.
«Είμαστε προτελευταίοι στη συμμετοχή των μισθών στο εθνικό εισόδημα και πρώτοι στη συμμετοχή των κερδών στο εθνικό εισόδημα. Απέναντι στην ακρίβεια τα μέτρα είναι ελάχιστα. Κεντρικό ζήτημα η στέγη που απορροφά το 18,1% των μισθών. Η κυβερνητική πολιτική αντί να ενισχύει την προσφορά κατοικιών ενισχύει τη ζήτηση με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα ενοίκια. Η κοινωνική κατοικία είναι ένα μοντέλο που θα μπορούσε να εξομαλύνει τα προβλήματα της αγοράς κατοικίας», πρόσθεσε.
Οι συλλογικές συμβάσεις καλύπτουν μόνο το 24% των μισθωτών
Εν όψει της κατάθεσης του προϋπολογισμού αλλά και στο πλαίσιο της ενσωμάτωσης της οδηγίας για αξιοπρεπείς κατώτατους μισθούς στο εθνικό δίκαιο το Νοέμβριο, ο κ. Παναγόπουλος πρότεινε αναπτυξιακή συμφωνία κυβέρνησης – κοινωνικών φορέων με στόχο την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων ώστε να καλύπτονται από αυτές όλοι οι μισθωτοί.
Η παρότρυνση- οδηγία της ΕΕ είναι οι συλλογικές συμβάσεις να καλύπτουν το 80% των μισθωτών ενώ σήμερα στην Ελλάδα καλύπτεται μόνο το 24%.
Απεργία τον Νοέμβριο
Το θέμα των συλλογικών συμβάσεων θα είναι κεντρικό και στην απεργιακή κινητοποίηση που αναμένεται να εξαγγελθεί το Νοέμβριο. Υπενθυμίζουμε ότι αύριο Σάββατο στις 6μμ η ΓΣΕΕ και τα συνδικάτα καλούν σε συλλαλητήριο τους πολίτες στο άγαλμα του Βενιζέλου εν όψει της ΔΕΘ.
Παίρνοντας το λόγο , ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ Γιώργος Αργείτης ανέφερε ότι το 2023 υπεγράφησαν 23 νέες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις , από τις οποίες οι 17 προέβλεπαν μισθολογικές αυξήσεις ενώ σήμερα σε ισχύ βρίσκονται 43 συμβάσεις.
Από την άλλη πλευρά υπογράφησαν 209 επιχειρησιακές συμβάσεις που καλύπτουν 137.000 μισθωτούς από τις οποίες μόνο οι 59 προέβλεπαν μισθολογικές αυξήσεις.
Στη συνέχεια ο κ. Αργείτης παρουσίασε τη θεματική έρευνα κοινής γνώμης, που υλοποιήθηκε σε συνεργασία με την εταιρεία Alco, ανάμεσα σε 1500 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα η οποία έδειξε ότι το 85% των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι οι συλλογικές συμβάσεις είναι απαραίτητες για καλύτερες συνθήκες εργασίας
Ποιο συγκεκριμένα:
• Οι ερωτηθέντες εργαζόμενοι στη συντριπτική τους πλειονότητα (85%) θεωρούν ότι οι συλλογικές συμβάσεις είναι απαραίτητή προϋπόθεση για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Πιο συγκεκριμένα, το 83% αναγνωρίζει την επίδρασή τους στη ρύθμιση του χρόνου εργασίας, το 80% στην διασφάλιση συνθηκών υγείας, το 73% στην αύξηση των αμοιβών και το 71% στην επίλυση διαφορών μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών.
• Ωστόσο, μεταξύ των εργαζομένων που καλύπτονται ήδη από συλλογικές συμβάσεις εργασίας, το 65% δηλώνει ότι δεν έχει υπάρξει βελτίωση στην εργασία του από τις αρχές το 2023, μέχρι και σήμερα, αποτυπώνοντας με σαφήνεια τα αποτελέσματα της χρόνιας υπονόμευσης του θεσμού.
• Από τους εργαζόμενους που δηλώνουν ότι έχει βελτιωθεί κάποιος εργασιακός όρος με βάση την σύναψη συλλογικής σύμβασης, το 83% αναφέρουν την αύξηση του μισθού, το 24% την ευνοϊκότερη ρύθμιση του ωραρίου εργασίας και το 14% τη σύναψη πρόσθετου ασφαλιστικού συμβολαίου
• Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, παρά την πολυετή υποχώρηση των εθνικών ποσοστών κάλυψης εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις που έφεραν την Ελλάδα στις τελευταίες θέσεις του σχετικού Ευρωπαϊκού δείκτη, συνεχίζουν να έχουν εμπιστοσύνη στην θεσμική τους λειτουργία και αποτελεσματικότητα: Για το 74% οι συλλογικές συμβάσεις αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την προστασία των εργαζόμενων και την επίτευξη ισότιμων συνθηκών εργασίας, ενώ ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό (76%) θεωρεί ότι εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας έχει αρνητική επίπτωση στην εργασιακή εξέλιξη και τα δικαιώματα του.
• Τέλος, οι εργαζόμενοι τάσσονται σε ποσοστό 82% υπέρ της καθολικότητας ισχύος των εργασιακών συμβάσεων για όλους τους εργαζόμενους και της επεκτασιμότητας για όλες τις επιχειρήσεις ενός κλάδου. Το συγκεκριμένο εύρημα αξιολογείται ως ιδιαίτερα σημαντικό και ερμηνεύεται ως ένδειξη βαθιάς επίγνωσης των εργαζομένων του ρόλου των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων στην κλαδική συγκρότηση και λειτουργιά του παραγωγικού συστήματος.
Από το σύνολο των απαντήσεων της έρευνας προκύπτει η υψηλή εμπιστοσύνη των εργαζομένων στον θεσμικό ρόλο των συλλογικών συμβάσεων, αλλά και η έκφραση της απόλυτης πεποίθησης ότι αυτές αποτελούν τόσο το κατεξοχήν εργαλείο διασφάλισης ποιοτικών εργασιακών όρων και συνθηκών, όσο προνομιακό θεσμικό μέσο προώθησης μιας δίκαιης παραγωγικής ανάπτυξης.
Τα συνδικάτα προτείνουν και απαιτούν:
την επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) και του προσδιορισμού του κατώτατου μισθού από τις τριτοβάθμιες οργανώσεις των εργαζομένων και των εργοδοτών∙
την αποκατάσταση όλων των προτεραιοτήτων του συλλογικού εργατικού δικαίου με έμφαση στην επέκταση και καθολική ισχύ των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, την συρροή, την μετενέργεια κ.λπ.∙
την αύξηση μισθών, πέραν του κατώτατου μισθού∙
τον αυστηρό έλεγχο και διαφάνεια του τρόπου διαμόρφωσης των τιμών και των περιθωρίων κέρδους σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα∙
πάταξη της κερδοσκοπίας σε όλες τις επιχειρήσεις βασικών κλάδων παραγωγής και εμπορίας βασικών αγαθών διατροφής και έκτακτη φορολογία επί των κερδών σε αλυσίδες σουπερμάρκετ, επιχειρήσεις ενέργειας και μεταφορών, τράπεζες∙
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
