«Φουλ» τις μηχανές για την απόκτηση κορβετών έβαλε χθες η κυβέρνηση, καθώς μετά την συμφωνία για τις φρεγάτες Belharra ανοίγει ο δρόμος για την περαιτέρω ενίσχυση του Πολεμικού Ναυτικού.
Σε χρόνους-ρεκόρ όπως φαίνεται κι ενόσω όλα είχαν παγώσει στα εξοπλιστικά του ΠΝ η κυβέρνηση αναζητεί οικονομικές λύσεις και επιταχύνει ξαφνικά τις διαδικασίες ώστε μέχρι τέλος του χρόνου να έχει ολοκληρωθεί και να έχει κλείσει ο όλος ο προγραμματισμός.
Στα πλαίσια αυτά χθες το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο συνεδρίασε και αποφάσισε την εκ νέου ενεργοποίηση του προγράμματος των κορβετών ώστε να αιτηθεί να αποδεσμευτούν και οι αντίστοιχες οικονομικές πιστώσεις και -όπως λένε οι πληροφορίες- μέχρι τέλος του χρόνου να έχουν καταλήξει και στην επιλογή.
Το ζήτημα όμως έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό το καθαρά ναυτικό τεχνικό κομμάτι και βρίσκεται στο οικονομικό-δημοσιονομικό, αλλά και στο πολιτικό επίπεδο.
Αυτή τη στιγμή ουσιαστικά δύο μεγάλοι ναυτικοί αμυντικοί κολοσσοί «κονταροχτυπιούνται» για το πρόγραμμα το οποίο σύμφωνα με τα δημοσιονομικά της κυβέρνησης δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ: Η γαλλική NAVAL Group με την κορβέτα Gowind και η ιταλική Fincantieri με την Doha, με την κάθε μία να έχει τα δικά της πλεονεκτήματα.
Για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και οι δύο φάκελοι που έχει παραδώσει στο Μέγαρο Μαξίμου και στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη σε επιχειρησιακό επίπεδο καλύπτουν και οι δύο τις επιχειρησιακές απαιτήσεις του.
Στη διεκδίκηση για τις κόρβετες παραμένουν και οι Ολλανδοί (Damen) χωρίς όμως ιδιαίτερες πιθανότητες, κυρίως για επιχειρηματικούς αλλά και για πολιτικούς λόγους. Αντίθετα αρκέτα μεγάλες πιθανότητες έχουν να μπουν στο πρόγραμμα αναβάθμισης των ΜΕΚΟ καθώς πρόκειται για Ολλανδικά πλοία που τα γνωρίζουν πολύ καλα
Κουμάντο με 2,5 δισ. ευρώ
Η κυβέρνηση πλέον πρέπει να επιλύσει το δύσκολο πρόβλημα της επιλογής με δημοσιονομική λογική, καθώς τα χρήματα είναι μετρημένα εκτός φυσικά κι αν προεκλογικά ανοίξει κι άλλο το πουγκί της! Το ποσό που έχει δεσμευτεί από την κυβέρνηση όπως είναι γνωστό δεν ξεπερνάει τα 2,5 δισ. ευρώ με τα οποία πρέπει να καλυφθεί πρώτα και κύρια η αναγκαία αναβάθμιση των φρεγατών ΜΕΚΟ που υπολογίζεται σε πρώτη φάση σε 500 με 700 εκατ. ευρώ.
Με τα υπόλοιπα χρήματα πρέπει να καλυφθεί η απόκτηση κορβετών που υπολογίζονται περίπου στα 2 δισ. ευρώ αλλά και πιθανή ενεργοποίηση απόκτησης και της 4ης φρεγάτας μέχρι τον Ιούνιο κόστους περίπου 1 δισ. ευρώ. Να σημειωθεί ότι αυτή η τιμή είναι κλειδωμένη μέχρι τον Ιούνιο και δεν επηρεάζεται από τις ενεργειακές, πληθωριστικές και άλλες εξελίξεις στις οικονομίες των χωρών.
Και κάπου εδώ ξεκινούν οι αγωνιώδεις λογιστικές διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης, ώστε να μπορούν να βγουν τα «κουκιά» πρώτα και κύρια, αλλά και να υπάρχουν πολιτικά οφέλη.
Πολιτικές διαπραγματεύσεις
Όλες τις προηγούμενες ημέρες οι διαπραγματεύσεις σε πολιτικό επίπεδο «οργίασαν» με τους Γάλλους να έχουν το πάνω χέρι καθώς η συνεργασία έχει προχωρήσει επίπεδο λόγω Belharra και Rafale ενώ οι Ιταλοί βασίζονται στην εμπλοκή τους στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και τη διάσωσή τους μέσω της ONEX.
Δεν είναι κρυφό ότι οι αξιωματικοί του ΠΝ προτιμούν τεχνικά τις γαλλικές λύσεις λόγω ομοιοτυπίας φρεγατών και κορβετών. Στο επιχειρηματικό πεδίο προχώρησαν οι συνεργασίες ανάμεσα σε γαλλικές και ελληνικές αμυντικές εταιρείες οι οποίες πρόσφατα σύναψαν αρκετές συμφωνίες και συνεργασίες στην έκθεση Euronaval ενώ και η σύνδεση των δύο συνδέσμων επιχειρήσεων ΣΕΚΠΥ και GICAN είναι σε προχωρημένο επίπεδο.
Συνεργασία υπάρχει όμως και ανάμεσα στον ΣΕΚΠΥ και Ιταλικές επιχειρήσεις με τις πρώτες επαφές να έχουν ήδη γίνει με φόντο την πιθανότητα επιλογής των φρεγατών της Fincantieri. Η ιταλική πλευρά όμως υστερεί πολιτικά μετά τις αλλαγές που έγιναν και τη νέα κυβέρνηση να προσπαθεί ακόμα να προσαρμοστεί πόσο μάλλον να προχωρήσει σε διπλωματικές συνεργασίες τέτοιου τύπου.
Η πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ν. Παναγιωτόπουλου στα ναυπηγεία της Lorien και οι συνομιλίες του εκεί αλλά και η θερμή συνάντηση του υφυπουργού Ν. Χαρδαλιά με τον Γάλλο υπουργό Άμυνας στο Ελληνικό Περίπτερο στη Euronaval δείχνουν τις άκρως φιλικές σχέσεις των πολιτικών των δύο χωρών.
- Διαβάστε και: Αμυντική Βιομηχανία: Ερχονται νέα deals για τις φρεγάτες belharra με ελληνικές εταιρείες
Το «αγκάθι» των ελληνικών ναυπηγείων
Το μεγάλο πρόβλημα όμως - πλέον των οικονομικών - έχει όνομα και λέγεται ελληνικά Ναυπηγεία τα οποία είναι προς το παρόν ανύπαρκτα. Η κυβέρνηση μετά την «αποτυχία» να κατασκευαστούν οι φρεγάτες Belharra σε ελληνικά Ναυπηγεία έχει θέσει ως απαράβατο όρο για τις κορβέτες την κατασκευή τους σε ελληνικά ναυπηγεία.
Εδώ αρχίζουν τα ακόμα πιο δύσκολα: Οι μεν Γάλλοι έχουν έρθει σε προχωρημένες συζητήσεις με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά τα οποία έχουν επισκεφθεί αρκετές φορές και τον νέο ιδιοκτήτη Γιώργο Προκοπίου ο οποίος επίσης επισκέφθηκε τα γαλλικά ναυπηγεία της Naval και έχουν καταλήξει σε προφορικές συμφωνίες. Να σημειωθεί ότι τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά βρίσκονται πολύ πιο κοντά στην κανονική επαναλειτουργία τους με τις νομικές διαδικασίες να ολοκληρώνονται πολύ σύντομα.
Από την άλλη οι Ιταλοί έχουν συμφωνήσει να ενταχθούν στο πρόγραμμα εξυγίανσης των ναυπηγείων Ελευσίνας αναλαμβάνοντας το αμυντικό τους τμήμα. Εμπόδιο είναι ότι η εξυγίανση καθυστερεί και θα διαρκέσει αν όλα πάνε καλά τουλάχιστον ένα χρόνο για να μπορεί να ξαναμπεί σε λειτουργία το ναυπηγείο.
Οι γρίφοι λοιπόν που έχει να επιλύσει η κυβέρνηση είναι πολλοί για να μπορέσει να ανακοινώσει κάποια συμφωνία για τα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού και μένει να δούμε τις αμέσως επόμενες ημέρες πως θα τα καταφέρει.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
