Η ρύθμιση αφορά στους κανόνες ίδρυσης και λειτουργίας συνολικά 20 δραστηριοτήτων αρμοδιότητας του ΥΠΑΝΕ και των υπουργείων Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και Υποδομών και Μεταφορών.
Οι οικονομικές δραστηριότητες, η αδειοδότηση των οποίων, επιχειρείται να απλοποιηθεί είναι οι εξής:
- Ψυχαγωγικές δραστηριότητες (Λούνα παρκ, τσίρκο και παγοδρόμια)
- Κολλέγια, Ιδιωτικά Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης, Κέντρα δια βίου μάθησης, φροντιστήρια και κέντρα ξένων γλωσσών
- Κέντρα ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων και κέντρα διημέρευσης – ημερήσιας φροντίδας για ΑμΕΑ
- Σχολές ναυαγοσωστικής εκπαίδευσης
- Εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής
- Σχολές επαγγελματικής κατάρτισης μεταφορέων
- Σχολές επαγγελματικής κατάρτισης οδηγών οχημάτων μεταφοράς επικίνδυνων εμπορευμάτων
- Συνεργεία αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων
- Χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων και μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων
- Πλυντήρια και λιπαντήρια οχημάτων
- Σταθμοί υπεραστικών λεωφορείων
- Χώροι στάθμευσης βαρέων οχημάτων
Η νομοθετική ρύθμιση στοχεύει στην υποστήριξη του επιχειρείν μέσω της απλούστευσης ή και της εξάλειψης γραφειοκρατικών εμποδίων καθώς σύμφωνα με τους δείκτες κατάταξης της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα κατατάσσεται, μέσω κυρίως των πρακτικών που εφαρμόζονται, σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο ως προς τη φιλικότητα έναντι των επενδύσεων και την επιχειρηματικότητα.
Λόγω του μη ενιαίου πλαισίου ως προς τις αδειοδοτήσεις των επιμέρους οικονομικών δραστηριοτήτων:
- Επικρατούν δυσανάλογου βάρους αδειοδοτικές διαδικασίες σε σχέση με την προστασία του δημοσίου συμφέροντος που επιδιώκεται και με βάση τα αποτελέσματα που τελικά επιτυγχάνονται.
- Η γραφειοκρατία επιβαρύνει τις επιχειρήσεις και τη δημόσια διοίκηση, εξαντλώντας τους περιορισμένους πόρους της χώρας στον εκ των προτέρων έλεγχο σε αντιδιαστολή με τον έλεγχο εκ των υστέρων -κατά τη διάρκεια της λειτουργίας των επιχειρήσεων -που είναι και πιο ουσιαστικός.
- Εξαιτίας της γραφειοκρατίας έχει γιγαντωθεί και συντηρείται ένα καθεστώς πολυνομίας και κακοδιοίκησης, από το οποίο πλήττονται άμεσα οι επιχειρήσεις αλλά και έμμεσα η δημόσια διοίκηση και εν τέλει το σύνολο της οικονομίας και της κοινωνίας.
Με βάση την ανάλυση συνεπειών της συγκεκριμένης ρύθμισης, το νομοθετικό πλαίσιο που αναμορφώνεται διαρθρώνεται στη βάση της αξιολόγησης του κινδύνου που δύναται να επέλθει σε πτυχές του δημοσίου συμφέροντος, όπως η δημόσια υγεία και το περιβάλλον, από την άσκηση των οικονομικών δραστηριοτήτων. Εισάγεται ένα σύγχρονο εργαλείο δημόσιας διοίκησης, η γνωστοποίηση, για την απλοποίηση των διαδικασιών άσκησης των οικονομικών δραστηριοτήτων, για τις περιπτώσεις που αξιολογείται εμπεριστατωμένα ότι ενέχουν χαμηλό κίνδυνο προσβολής του δημοσίου συμφέροντος.
Η απλούστευση που επιτυγχάνεται, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση του πληροφοριακού συστήματος που την υποστηρίζει, θεωρείται ότι θα επιφέρουν μια σειρά άμεσων και έμμεσων οφελών, κυρίως μείωση του χρόνου που απαιτείται για την ολοκλήρωση των διαδικασιών, καλύτερη προσβασιμότητα και μεγαλύτερη διαθεσιμότητα σε ό,τι φορά τις ψηφιακές διαδικασίες και υπηρεσίες, ορθότερη αξιοποίηση των πόρων με τη χρήση σύγχρονων διοικητικών εργαλείων και ενισχυμένη διαφάνεια στις συναλλαγές.
Επιπλέον, η χρήση της αξιολόγησης κινδύνου για την εκτίμηση των κατάλληλων διοικητικών εργαλείων αναμένεται να προσδώσει στις ρυθμίσεις μέτρο και αναλογικότητα για την επίτευξη του σκοπού προστασίας του δημοσίου συμφέροντος και να εδραιώσει μια νέα κουλτούρα διοίκησης φιλικότερη προς το επιχειρείν.
Αν και όπως αναφέρεται, κατά τα αρχικά στάδια εφαρμογής των νέων, περισσότερο ευέλικτων, αδειοδοτικών διαδικασιών υπάρχει ο κίνδυνος να εμφανιστούν φαινόμενα εκμετάλλευσης της εμπιστοσύνης και κατάχρησης των ελευθεριών που παρέχονται, «εντούτοις, έχει παρατηρηθεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων επιθυμούν τη συμμόρφωση και την εφαρμογή καλών πρακτικών, στόχοι που επιτυγχάνονται μόνο μέσω ενός σαφούς και λογικού θεσμικού πλαισίου».
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
