Ως νέο εργαλείο για την υλοποίηση νέων έργων στη χώρα έρχονται οι «Πρότυπες Προτάσεις». Το σχετικό νομοσχέδιο έχει ήδη τεθεί σε διαβούλευση από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Πρόκειται για μια διαφορετική προσέγγιση όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο ένας ιδιώτης επενδυτής θα θελήσει να υλοποιήσει νέα έργα. Το πρώτο που ξεχωρίζει είναι πως οι προτάσεις που θα κατατίθενται θα πρέπει να είναι ύψους άνω των 200 εκατ. ευρώ.
Οι προτάσεις θα μπορεί να είναι για υλοποίηση δημόσιου έργου, παραχώρησης ή ΣΔΙΤ. Οι προτάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν επέκταση δικτύων υποδομών ή νέα έργα. Τα έργα αυτά υπάγονται στα υπουργεία Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Υποδομών και Μεταφορών.
Επίσης θα πρέπει να μην αντιτίθενται στον υφιστάμενο σχεδιασμό, αλλά να έχουν καινοτομικά χαρακτηριστικά. Στα προτεινόμενα έργα μπορούν να είναι και σχεδιαζόμενα που για διάφορους λόγους δεν έχουν ωριμάσει.
Ποια είναι τα βήματα
Ο ιδιώτης επενδυτής θα πρέπει να έχει μελετήσει ένα έργο με: αναλυτική περιγραφή του αντικειμένου, τεκμηρίωση της καινοτομίας ή πολυπλοκότητας, τρόπο υλοποίησης, τεκμηρίωση της σκοπιμότητας.
Επιπρόσθετα θα πρέπει να περιλαμβάνουν αναλυτική τεκμηρίωση της αξίας της προτεινόμενης επένδυσης, πρόγραμμα εκπόνησης μελετών, τεχνική περιγραφή, προμελέτη, μελέτη κόστους – οφέλους, πρόταση για πηγές χρηματοδότησης, έκθεση για τις απαιτούμενες αδειοδοτήσεις και απαλλοτριώσεις, μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, χρονοδιάγραμμα, επιστολή από χρηματοπιστωτικό ίδρυμα.
Η πρόταση θα κατατίθεται στην Επιτροπή Αξιολόγησης Πρότυπων Προτάσεων, στην οποία θα προεδρεύει ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών. Εντός 90 ημερών θα αξιολογείται η πρόταση και η επιτροπή θα εισηγείται ανάλογα με την κρίση της.
Εφόσον κριθεί θετικά, τότε η πρόταση ανεβαίνει επίπεδο και πρέπει να εγκριθεί από την Κυβερνητική Επιτροπή Συμβάσεων Στρατηγικής Σημασίας. Αν και από εκεί πάρει το «πράσινο φως», τότε ουσιαστικά το έργο μπαίνει στην πρίζα.
Η αρμόδια αναθέτουσα αρχή ολοκληρώνει την ωρίμανση και συντάσσει τα τεύχη δημοπράτησης έχοντας την ελευθερία τροποποιήσεων.
Στη συνέχεια κηρύσσεται ο διαγωνισμός. Εδώ είναι και το πιο δύσκολο σημείο. Αν δεν αναλάβει ο προτείνων το έργο, τότε του αποδίδονται τα έξοδα φακέλου. Ωστόσο διατηρεί το λεγόμενο «δικαίωμα διεκδίκησης» που του επιτρέπει να δώσει -αν το επιθυμεί- βελτιωμένη προσφορά εντός 20 ημερών.
Αν είναι ο μόνος υποψήφιος, τότε θα πρέπει να περάσει από την κρίση ανεξάρτητου εκτιμητή για τον αν κινείται στα πλαίσια του δημόσιου συμφέροντος.
Εδώ φαίνεται πως εμφανίζεται ένα νέο παράθυρο ευκαιρίας για την υλοποίηση έργων που μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά στην κατασκευή έργων υποδομής που έχει ανάγκη η χώρα. Ωστόσο, ως ένα νέο μοντέλο θα χρειαστεί να περάσει τις δικές του παιδικές ασθένειες για να φανεί πόσο εύκολα θα ενσωματωθεί στο ελληνικό κατασκευαστικό γίγνεσθαι.