Ο στόχος που είχε τεθεί για τον τερματισμό της ακραίας φτώχειας παγκοσμίως μέχρι το 2030 δεν πρόκειται να επιτευχθεί. Αυτό αναφέρει η Παγκόσμια Τράπεζα στη νέα έκθεση της «Poverty and Shared Prosperity 2022» σκιαγραφώντας μια μελανή εικόνα σαν αποτέλεσμα των πολλαπλών σοκ που έχει δεχτεί η παγκόσμια οικονομία από την πανδημία του κορονοϊού και τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ουσιαστικά η πρόοδος που είχε επιτευχθεί για τη μείωση της ακραίας φτώχειας έχει «παγώσει», καθώς η πανδημία σηματοδότησε τη μεγαλύτερη ανάσχεση που έχει καταγραφεί στο μέτωπο της παγκόσμιας φτώχειας εδώ και δεκαετίες.
Δραματική επιδείνωση
Συνολικά μέσα στις τρεις δεκαετίες που προηγήθηκαν της πανδημίας, πάνω από 1 δισ. άνθρωποι κατάφεραν να ξεφύγουν από τα δίχτυα της ακραίας φτώχειας. Και μέχρι το 2015, ο δείκτης ακραίας φτώχειας είχε υποχωρήσει κάτω από το μισό. Ωστόσο, η πανδημία άλλαξε τα πάντα…
Σύμφωνα με την έκθεση, 71 εκατ. περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη υποχώρησαν σε επίπεδα ακραίας φτώχειας μόνο το 2020. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ετήσιο άλμα για το δείκτη από τότε που ξεκίνησε η καταγραφή του το 1990.
Αυτό σημαίνει πως συνολικά 719 εκατ. άνθρωποι, περίπου το 9,3% του παγκόσμιου πληθυσμού, έπρεπε να επιβιώσουν με μόλις 2,15 δολάρια την ημέρα. Μάλιστα, μέχρι και το 2030, περίπου 574 εκατ. άνθρωποι, ήτοι το 7% του πληθυσμού της Γης και δη, στην Αφρική, θα ζουν με ανάλογο χαμηλό εισόδημα μέχρι το 2030.
Οι φτωχοί έγιναν... φτωχότεροι
Μεγαλύτεροι χαμένοι ήταν βεβαίως οι ήδη φτωχοί. Η απώλεια εισοδημάτων για το φτωχότερο 40% του πληθυσμού του πλανήτη ήταν τουλάχιστον διπλάσιο από τις απώλειες εισοδημάτων που κατέγραψε το πλουσιότερο 20%. Το μέσο εισόδημα παγκοσμίως μειώθηκε κατά 4%, που ήταν η πρώτη πτώση του δείκτη από το 1990. Ειδικά στην υποσαχάρια Αφρική το ποσοστό της φτώχειας έχει ανέβει στο 35% με περίπου το 60% να ζουν σε καθεστώς ακραίας φτώχειας.
Οι περισσότερες κυβερνήσεις δρομολόγησαν σημαντικά δημοσιονομικά μέτρα στήριξης για να βοηθήσουν τους πληθυσμούς τους να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας. Τα μέτρα αυτά πράγματι βοήθησαν, όμως υπάρχει σαφής ανισορροπία μεταξύ πλουσιότερων και φτωχότερων κρατών, καθώς τα μέτρα βοήθησαν κυρίως τους λαούς του ανεπτυγμένου κόσμου.
Βεβαίως, η πανδημία αν και έπαιξε κομβικό ρόλο για την αλλαγή των ισορροπιών, δεν ήταν ο μόνος παράγοντας ανάσχεσης. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η εκτίναξη των τιμών των καυσίμων και των τροφίμων, τα σοκ των ακραίων καιρικών φαινομένων, αλλά και η μείωση της ανάπτυξης στην Κίνα αποτέλεσαν επιπλέον εμπόδια για την επίτευξη του στόχου που είχε τεθεί για την εξάλειψη της ακραίας φτώχεια.
Για να γίνει αλλαγή πορείας, η Παγκόσμια Τράπεζα υποστηρίζει πως τα κράτη θα πρέπει να αυξήσουν την συνεργασία τους, να αποφύγουν οριζόντιες επιδοτήσεις και να επικεντρωθούν στην ώθηση της μακροχρόνιας ανάπτυξης υιοθετώντας μέτρα αύξησης των εσόδων τους, όπως με τους φόρους ακινήτων και τη φορολόγηση ρύπων.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
