Η ενέργεια υπήρξε ένας από τους τομείς στους οποίους ο εκλιπών πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του.
Έχοντας αναλάβει τα ηνία της Αμερικής εν μέσω αλλεπάλληλων ενεργειακών κρίσεων (στον απόηχο της πρώτης και λίγο πριν τη δεύτερη πετρελαϊκή κρίση), ο Κάρτερ επιχείρησε να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην ενεργειακή ιστορία των ΗΠΑ, ενισχύοντας τις εξορύξεις ορυκτών καυσίμων αλλά και κάνοντας τα πρώτα βήματα στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Υπό αυτό το πρίσμα, όπως τονίζουν αμερικανικά ΜΜΕ, η κληρονομιά του είναι διττή: Από τη μια πλευρά, ο Κάρτερ θεωρείται ήρωας για τους περιβαλλοντιστές, καθώς υπήρξε από τους πρώτους προέδρους που ασχολήθηκαν με την κλιματική αλλαγή. Προστατεύοντας μεγάλες εκτάσεις άγριας φύσης στην Αλάσκα και χρησιμοποιώντας τη δύναμη του κράτους για την ανάπτυξη του τομέα της ηλιακής ενέργειας, κατέγραψε σημαντική δράση υπέρ του περιβάλλοντος.
Από την άλλη, ο Δημοκρατικός πολιτικός υποστήριξε και τα ορυκτά καύσιμα, προωθώντας την απελευθέρωση της ενέργειας, την αύξηση της παραγωγής άνθρακα και πετρελαίου και δημιουργώντας το πλαίσιο για την ανάπτυξη της βιομηχανίας φυσικού αερίου.
Οι παρεμβάσεις
Ο Κάρτερ υπέγραψε τόσο τον Νόμο για την Ενέργεια του 1978 όσο και τον Νόμο Ενεργειακής Ασφάλειας του 1980, δύο σημαντικές παρεμβάσεις στην ενεργειακή ιστορία των ΗΠΑ. Οι νόμοι αυτοί αναπροσανατόλισαν τη σχέση της κυβέρνησης με τη βιομηχανία ενέργειας, με προβλέψεις για την απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου, την ενίσχυση της μεταφοράς ενέργειας και την προώθηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών.
Επέβαλε επίσης φόρο στα υπερκέρδη των πετρελαϊκών εταιρειών, κάτι που τον κατέστησε αντιπαθή σε πολλά στελέχη της βιομηχανίας. Ωστόσο, με τα έσοδα από τον φόρο αυτό χρηματοδότησε την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, όπως το fracking, ενώ ένα σημαντικό μέρος τους κατευθύνθηκε και στη στήριξη της ηλιακής ενέργειας.
Η πολιτική «όλων των επιλογών»
Από την αρχή της θητείας του δε, ο Κάρτερ κήρυξε την ενεργειακή κρίση ως «ηθικό ισοδύναμο του πολέμου» και έλαβε μέτρα για την ενίσχυση της καθαρής ενέργειας, όπως η εγκατάσταση ηλιακών πάνελ στον Λευκό Οίκο.
Κληθείς να διαχειριστεί τις πετρελαϊκές κρίσεις, υιοθέτησε μια πολιτική «όλων των επιλογών», προωθώντας την παραγωγή φυσικού αερίου και άνθρακα, ενώ παράλληλα μείωσε τις εισαγωγές πετρελαίου κατά 50% μεταξύ 1979 και 1983.
Στην τελευταία ομιλία του για την Κατάσταση του Έθνους, κάλεσε τις ΗΠΑ να βασιστούν σε «πολλαπλές μορφές ενέργειας», συμπεριλαμβανομένων του άνθρακα, του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, της ηλιακής ενέργειας και των συνθετικών καυσίμων.
Μικρότερη ήταν η επιτυχία της καμπάνιας για εξοικονόμηση ενέργειας, καθώς τα αμέσως επόμενα χρόνια υπήρξε μια στροφή στην αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!