Δυτικοί αξιωματούχοι των μυστικών υπηρεσιών είχαν προβλέψει τη νίκη της Ρωσίας σε λιγότερο από μία εβδομάδα μετά την εισβολή της στην Ουκρανία. Όμως 15 μέρες αργότερα, Μόσχα και Κίεβο παραμένουν εγκλωβισμένες σε έναν αιματηρό πόλεμο που δεν δείχνει σημάδια εκτόνωσης.
Η Ουκρανία αναπτύσσει μια ισχυρότερη από την αναμενόμενη άμυνα με τις δυτικές χώρες να την στηρίζουν με προμήθειες όπλων, την ώρα που η Ρωσία κατακλύζεται από στρατηγικά λάθη, υλικοτεχνικές ελλείψεις και σίγουρα μια πιο αδύναμη επικοινωνιακή πολιτική σε σχέση με αυτήν που προωθεί ο ίδιος ο Ζελένσκι.
Ο Πούτιν και οι στρατηγοί του, μπορεί να υποτίμησαν σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες της Ουκρανίας, όμως στο πεδίο του πολέμου σίγουρα υπερτερούν έχοντας κυκλώσει την Ουκρανία και αποκόπτοντας την από τη θάλασσα. Με αυτά τα δεδομένα οι διπλωματικές προσπάθειες για παύση του πολέμου έχουν όπως ήταν αναμενόμενο αποτύχει.
Κανείς δεν κερδίζει και κανείς δεν θέλει να φανεί ο ηττημένος.
Με τη Ρωσία να αποτυγχάνει να εξασφαλίσει μια γρήγορη νίκη και το τελικό παιχνίδι του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να είναι ασαφές, οι δυτικές πρωτεύουσες συζητούν μια σειρά από σενάρια για το πώς θα μπορούσε να τελειώσει επιτέλους αυτός ο πόλεμος.
Ρωσική επικράτηση
Όπως αναφέρουν οι FT, παρά την αποτυχία της Μόσχας μέχρι σήμερα να κερδίσει τον πόλεμο γρήγορα, η πλειονότητα των δυτικών αξιωματούχων και αναλυτών εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Ρωσία θα κερδίσει μια συνολική νίκη λόγω της συντριπτικής στρατιωτικής της ισχύος.
Στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ωστόσο οτι ο Πούτιν θα πληρώσει πολύ υψηλότερο τίμημα από αυτό που υπολόγιζε αρχικά, τόσο σε ό,τι αφορά τις στρατιωτικές απώλειες, την οικονομία του και τη φήμη των ενόπλων δυνάμεών του.
Ο αριθμός των νεκρών αμάχων θα είναι επίσης πολύ μεγαλύτερος από ό,τι αναμενόταν, καθώς η Ρωσία στρέφεται, όπως φαίνεται, σε πιο αδιάκριτους βομβαρδισμούς και αναπτύσσει όπλα, όπως βόμβες διασποράς και θερμοβαρικά όπλα.
Οι περισσότεροι αναλυτές αναμένουν ότι μετά την ανάληψη του ελέγχου, η Ρωσία θα αντικαταστήσει την κυβέρνηση του προέδρου Volodymyr Zelensky με μια κυβέρνηση ελεγχόμενη από τη Μόσχα διαψεύδοντας τις τελευταίες πληροφορίες ότι δεν θέλει να ρίξει τον Ουκρανό πρόεδρο από την εξουσία.
Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάποια μορφή εξόριστης ουκρανικής κυβέρνησης που θα υποστηρίζεται από τη Δύση, με έδρα μια από τις χώρες της ΕΕ, η οποία θα διεξάγει ένα αντάρτικο εκτός Ουκρανίας.
«Αν ο στόχος του Πούτιν είναι να επιβάλει κάποιου είδους καθεστώς μαριονέτας είναι αρκετά προφανές από την απάντηση του ουκρανικού λαού ότι δεν θα το δεχτεί ποτέ αυτό», δήλωσε αυτή την εβδομάδα ο Άντονι Μπλίνκεν, υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.
«Αν προσπαθήσει να επιβάλει ένα τέτοιο καθεστώς μαριονέτα κρατώντας τις ρωσικές δυνάμεις στην Ουκρανία, θα είναι ένα μακρύ, αιματηρό, παρατεταμένο χάος μέσα από το οποίο η Ρωσία θα συνεχίσει να υποφέρει βαριά» υποστήριξε.
Μερική ρωσική νίκη
Τι γίνεται όμως εάν η Ρωσία δεν καταφέρει να επικρατήσει; Ο Ζελένσκι απέρριψε τις προτάσεις των δυτικών δυνάμεων να φύγει από το Κίεβο, απαντώντας σύμφωνα με πληροφορίες ότι χρειαζόταν «όπλα κι όχι βόλτα».
Ωστόσο, πολλοί ευρωπαίοι αξιωματούχοι των υπηρεσιών πληροφοριών λένε ότι ένα πιθανό σενάριο θα ήταν ο σχηματισμός μιας νέας Ουκρανικής κυβέρνησης στη δυτική Ουκρανία, όπου η Ρωσία μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει καμία προσπάθεια να καταλάβει εδάφη.
Η πόλη Λβιβ, κοντά στα πολωνικά σύνορα, θεωρείται ως η πιθανή νέα πρωτεύουσα για το ουκρανικό κράτος, όπως αυτό διαμορφωθεί μετά τον πόλεμο.
Η στρατηγική εισβολής της Ρωσίας, στην οποία η δύναμη πυρός έχει συγκεντρωθεί στο Κίεβο στα βόρεια και στις ανατολικές και νότιες περιοχές της Ουκρανίας, δείχνει οτι αυτό μπορεί να γίνει αποδεκτό ακόμη και από το Κρεμλίνο.
Το αφήγημα του Πούτιν για το ναζιστικό παρελθόν της Ουκρανίας αλλά και τις στενές σχέσεις της με τη Ρωσία λόγω ΕΣΣΔ, πάνω στο οποίο έχει «στήσει» την εισβολή στην Ουκρανία θεωρείται από πολλούς ως ιστορική δικαιολογία του Ρώσου προέδρου για έναν «αδερφικό» πόλεμο. Όμως η πρόθεσή του να διχοτομήσει τη χώρα αποκόπτοντας τη ρωσόφωνη Ανατολική Ουκρανία από την επιρροή της Δύσης είναι ξεκάθαρη.
Το να καταλάβει όμως το Κίεβο και να ανατρέψει την κυβέρνηση Ζελένσκι, με σκοπό την «αποστρατιωτικοποίηση» της χώρας ώστε να μην ενταχθεί σε ΕΕ και ΝΑΤΟ είναι μια δύσκολη διπλωματική εξίσωση με αβέβαια αποτελέσματα.
Επίλυση διαπραγματεύσεων, χωρίς συνολικό έλεγχο
Οι συνομιλίες μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας από την έναρξη της εισβολής επικεντρώθηκαν κυρίως σε συγκεκριμένα ανθρωπιστικά ζητήματα, όπως οι διάδρομοι εκκένωσης από πολιορκημένες πόλεις και οι βραχυπρόθεσμες εκεχειρίες. Η αποτυχία σχεδόν όλων αυτών των εκεχειριών να τηρηθούν - και οι αναφορές ότι τα ρωσικά στρατεύματα βομβαρδίζουν αυτούς τους διαδρόμους- δεν αφήνουν περιθώρια στη διπλωματία να βγει κερδισμένη.
Η Βικτόρια Νούλαντ, υφυπουργός Πολιτικών Υποθέσεων στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ για τη Ρωσία, υποστήριξε αυτή την εβδομάδα ότι «το κλειδί για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία είναι η οικονομική ασφυξία του Πούτιν και της Ρωσίας».
«Ο τρόπος με τον οποίο θα τελειώσει αυτή η σύγκρουση είναι όταν ο Πούτιν συνειδητοποιήσει ότι αυτή η περιπέτεια έχει θέσει τη δική του ηγεσία, τον δικό του στρατό και τους δικούς του ανθρώπους σε κίνδυνο για μια μάταιη φιλοδοξία».
Ωστόσο, η θέση του Πούτιν στην εξουσία είναι αναμφισβήτητα ισχυρότερη από ποτέ, χάρη στις νομοθετικές αλλαγές που έχει κάνει συγκεντρώνοντας μεγάλες εξουσίες στο πρόσωπό του και ελέγχοντας απόλυτα τα Ρωσικά ΜΜΕ καθιστώντας το Κρεμλίνο ως τη μοναδική πηγή πληροφοριών και ενημέρωσης.
Ευρύτερος πόλεμος ΝΑΤΟ-Ρωσίας
Το ενδεχόμενο κλιμάκωσης του πολέμου και πέρα από τα σύνορα της Ουκρανίας, αν και ήταν πολύ ορατό την πρώτη εβδομάδα του πολέμου, δεν έχει φύγει εντελώς από τη σφαίρα των πιθανοτήτων.
Ένα λάθος, μια απρόσεκτη κίνηση και θα μπορούσε να πυροδοτήσει τον εφιάλτη ενός παγκόσμιου πολέμου που θα είχε σκληρότερες επιπτώσεις ίσως και από τους προηγούμενους. Άλλωστε η αποστολή όπλων στην Ουκρανία, από χώρες του ΝΑΤΟ, έχει ήδη εξοργίσει τη Μόσχα που απειλεί ακόμη και με σοβαρά αντίποινα.
Κάτι τέτοιο θα προκαλούσε μια ευθεία σύγκρουση του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας αν και πολλοί ευρωπαίοι ηγέτες προσπαθούν να αποφύγουν.
Η συμμαχία προσπάθησε να αποδείξει ότι δεν εμπλέκεται άμεσα στη σύγκρουση αρνούμενη να δημιουργήσει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στην Ουκρανία, όπως πιεστικά ζητά ο Ζελένσκι. Το ερώτημα ωστόσο είναι, εάν αυτό είναι αρκετό.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
