Την ώρα που τα βλέμματα είναι στραμμένα στην ενδεχόμενη επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Ρωσική Δούμα ψήφισε υπερ της αναγνώρισης των δύο ρωσόφωνων αυτόνομων περιοχών της Ουκρανίας ως ανεξάρτητες, καλώντας τον Βλαντιμίρ Πούτιν να προχωρήσει και στην επίσημη αναγνώρισή τους.
Μια κίνηση που στη διπλωματική σκακιέρα θεωρείται «ματ», καθώς είναι ένας πλάγιος ελιγμός για να αποκτήσει η Ρωσία τα Ουκρανικά εδάφη που θέλει, χωρίς να «ανοίξει μύτη».
Σύμφωνα με τον Guardian, ο Πούτιν έχει δηλώσει ότι δεν θα αναγνωρίσει αμέσως τις λεγόμενες δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ, αλλά είναι πιθανό να χρησιμοποιήσει αυτή την επιλογή ως διαπραγματευτικό χαρτί, καθώς συνεχίζει να απαιτεί εγγυήσεις ασφαλείας από τη Δύση.
Το 2014, η Ρωσία χρησιμοποίησε τις συγκρούσεις στο Ντονμπάς για να αποσπάσει την προσοχή από την προσάρτηση της Κριμαίας ως μέρος της στρατηγικής της να διατηρήσει τον έλεγχο στο γεωπολιτικό μέλλον της Ουκρανίας.
Η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός του Μινσκ, που υπογράφηκε το 2015, έδινε στην Ουκρανία το δικαίωμα να διατηρήσει τα εδάφη της στην Ανατολική Ουκρανία είχε όμως μια σημαντική υποσημείωση. Έδινε το δικαίωμα στις ρωσόφωνες περιοχές να ασκήσουν βέτο στις επιλογές εξωτερικής πολιτικής του Κιέβου, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ.
Η συμφωνία του Μινσκ ωστόσο έχει σταματήσει να εφαρμόζεται, λόγω παραβιάσεων της κατάπαυσης του πυρός, και της ουκρανικής θέσης ότι «η συμφωνία υπογράφηκε με το όπλο στον κρόταφο» και δεν είναι πλέον πολιτικά βιώσιμη.
Μάλιστα, ο εκπρόσωπος του ουκρανικού υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε την Τρίτη ότι «η αναγνώριση των LPR και DPR [λαϊκών δημοκρατιών του Λουχάνσκ και του Ντόνετσκ] από τη Ρωσία, θα σήμαινε τη σκόπιμη απόσυρσή της από τις συμφωνίες του Μινσκ».
Κι ενώ ο Πούτιν εμφανίζεται να «πιέζεται» από τη Δούμα (που ελέγχεται από το Κρεμλίνο) για την αναγνώριση των περιοχών, η Μόσχα έχει ξεκινήσει ήδη από το 2014 να «ελέγχει» τις περιοχές αυτές δίνοντας χιλιάδες ρωσικά διαβατήρια στους πολίτες της Αν. Ουκρανίας και εξοπλίζοντας τις οργανώσεις της.
Η επίσημη αναγνώριση της ανεξαρτησίας των περιοχών αυτών, που τώρα απολαμβάνουν μια μορφή αυτονομίας, από τη Ρωσία και τους ισχυρούς συμμάχους της όπως η Κίνα, θα τους έδινε τη δυνατότητα να επιλέξουν στρατόπεδο χωρίς να μεσολαβήσει ένας πόλεμος μεταξύ Μόσχας και Κιέβου.
Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, αναφερόμενος σε αυτό το ενδεχόμενο δήλωσε ότι «η αναγνώριση των περιοχών αυτών θα ήταν κατάφωρη παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας της Ουκρανίας».
Αναλυτές εκτιμούν, ότι όσο η Δύση καθυστερεί να δώσει τις περίφημες εγγυήσεις ασφάλειας που ζητά ο Πούτιν, τόσο ο Ρώσος πρόεδρος θα βγάζει νέους άσους από το μανίκι του.
Και σίγουρα μια στρατιωτική επίθεση στην Ουκρανία, με όλη την Ευρώπη απέναντι του και τη δαμόκλειο σπάθη των οικονομικών κυρώσεων, δεν ήταν ποτέ στα πραγματικά του σχέδια. Σε αντίθεση, με μια «ειρηνική» νίκη σε έναν πόλεμο που δεν σταμάτησε ποτέ από το 2014.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
