Αύριο η Γερμανία ψηφίζει. Τα δύο κόμματα που συγκυβερνούν απέχουν ελάχιστα μεταξύ τους, στο όριο του στατιστικού λάθους, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Για την Ευρώπη, ειδικότερα για την Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι μια κρίσιμη μέρα. Το αποτέλεσμα στις γερμανικές εκλογές μας αφορά όλους, ολόκληρη την ΕΕ που έχει μπροστά της να συζητήσει και να επιλύσει κρίσιμα θέματα.
Και αυτά δεν συζητούνται και δεν λύνονται χωρίς τη συμμετοχή της χώρας με τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πού, καλώς ή κακώς, παίζει έναν καίριο και σημαντικό ρόλο στην κατεύθυνση των αποφάσεων της ΕΕ.
Αλλη Γερμανία θα είναι αν γίνει κυβέρνηση με επικεφαλής τον νέο Χριστιανοδημοκράτη ηγέτη, Αρμιν Λάσετ και άλλη Γερμανία αν γίνει κυβέρνηση με καγκελάριο τον ηγέτη του SPD Ολαφ Σολτς και τη συμμετοχή κυρίως των Πράσινων που παραμένουν μία πολύ σημαντική δύναμη και σε πολλούς τομείς, ιδίως θέματα κοινωνικά και Περιβάλλοντος, έχουν παρεμφερείς ή συγκλίνουσες πολιτικές θέσεις.
►Economist: Το «χάλι» που αφήνει πίσω της η Μέρκελ σε Γερμανία και Ευρώπη
►Γερμανικές εκλογές: Σε στάση αναμονής η Ευρώπη για τον διάδοχο της Μέρκελ
Τρία είναι τα μείζονα θέματα που πρέπει να ρυθμιστούν και η κατάληξή τους, αφορά άμεσα το μέλλον, την ασφάλεια και την προοπτική τόσο της ΕΕ, όσο και της Ελλάδας.
Η σημασία της νέας γερμανικής ηγεσίας θα φανεί στο γεγονός ότι θα παίξει εκ των πραγμάτων έναν κεντρικό ρόλο στη διαπραγμάτευση που θα ξεκινήσει στις αρχές 2022, για μία νέα ευρωπαϊκή δημοσιονομική αρχιτεκτονική. Ο νέος καγκελάριος και ο νέος Υπουργός Οικονομικών θα υπακούν στους Χριστιανοδημοκράτες ή στους Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας, ή θα είναι Σοσιαλδημοκράτες ή Πράσινοι; Θα έχει τεράστια σημασία για το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας. Πόσο δηλ. το νέο “κοστούμι” θα ραφτεί ασφυκτικά στενό για τους ατακτούληδες του Νότου (κυρίως Ιταλία, δευτερευόντως Ελλάδα και λοιπές χώρες) ή θα είναι πιο άνετο, χαλαρό και ευρύχωρο...
Επίσης μένει ορθάνοικτο το πώς θα συγκροτηθεί στην ΕΕ μία συνεκτική πολιτική για την κλιματική κρίση. Και από αυτή τη συζήτηση βεβαίως όχι μόνο δεν μπορεί να λείπει η μεγαλύτερη βιομηχανική χώρα της ηπείρου, αλλά τυχόν συμμετοχή των Πρασίνων στη νέα γερμανική κυβέρνηση, καταλαβαίνουμε όλοι ότι θα έχει μία ισχυρή επιρροή προς μία θετικότερη και δυναμικότερη πολιτική αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης.
Και επιπλέον η ΕΕ πρέπει να αποφασίσει αν θα παρακολουθεί σαν “χάνος” τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Μεγάλη Βρετανία στο διεθνές παιχνίδι που κάνουν ή θα εκπροσωπήσει δυναμικά στη διεθνή σκακιέρα τα 450 περίπου εκατομμύρια των κατοίκων της, στις 27 χώρες - μέλη.
Μια τεράστια δύναμη. Που τώρα στέκεται στη «γωνία της τάξης» σαν τον αδιάβαστο μικρό μαθητή...
Η κομβική για τη διεθνή πολιτική, Συμφωνία ΗΠΑ - Μεγάλης Βρετανίας - Αυστραλίας για τον παραμερισμό της Κίνας στη νοτιοανατολική Ασία, πρέπει να γίνει το εφαλτήριο, ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να ξανανοίξει μία παλιά και δυστυχώς γρήγορα κλεισμένη συζήτηση για τη στρατηγική αυτονομία της. Να εκπονήσει σχέδιο για μία κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική Αμυνας.
Αυτό, όσο τίποτε άλλο βοηθά την Ελλάδα, που είναι μία χώρα στην άκρη της Ευρώπης, έχει σύνορα με μια συχνά επιθετική Τουρκία...
Αυτή η συζήτηση στην ΕΕ, είναι αδύνατον να ευοδωθεί χωρίς μία Γερμανία που θα θέλει να προχωρήσει προς αυτήν την κατεύθυνση. Άρα και εδώ έχει μεγάλη σημασία τι χρώμα θα έχει η κυβέρνηση, της οποίας ο σχηματισμός θα αρχίσει να συζητείται από το βράδυ της ερχόμενης Κυριακής στο Βερολίνο.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
