Στην Ήπειρο, στον ορεινό όγκο του Νομού Ιωαννίνων, και συγκεκριμένα στα Αθαμανικά Όρη, γνωστά και ως Τζουμέρκα, συναντούμε οικισμούς φωλιασμένους στις πλαγιές τους. Περιοχή περιτριγυρισμένη από βουνά και κορυφές, με ιστορικά πετρόχτιστα χωριά, λιθόστρωτα μονοπάτια και πλατείες με πλατάνια, μονοπάτια και τρεχούμενα νερά. Μέσα από το σημερινό μας οδοιπορικό θα ταξιδέψουμε σε δυο ιστορικά αρχοντοχώρια, δυο ιστορικά βλαχοχώρια, το Συρράκο και τους Καλαρρύτες, τα οποία χωρίζει η απόκρημνη χαράδρα του Καλαρρύτικου ποταμού.
Συρράκο: Πετρόχτιστες βρύσες και καλντερίμια
Το Συρράκο είναι χαρακτηρισμένο από το 1978 ως παραδοσιακός οικισμός. Αρχοντοχώρι, βλαχοχώρι χτισμένο σε υψόμετρο 1.200 μ. στις πλαγιές του Λάκμου και πάνω από τη χαράδρα του ποταμού Χρούσια, παραπόταμου του Καλαρρύτικου, ξεχωρίζει με την αρχιτεκτονική του, τα λιθόστρωτα καλντερίμια, τις πετρόχτιστες βρύσες από τις οποίες τρέχει γάργαρο νερό, την ιστορία του.
Το χωριό είναι η γενέτειρα επιφανών Ελλήνων όπως ο ποιητής Κώστας Κρυστάλλης, ο Ιωάννης Κωλέττης, πρωτοστάτης της Επανάστασης του 1821, ο ποιητής και συγγραφέας και αγωνιστής του 1821 Γεώργιος Ζαλοκώστας κ.ά.
Από το Συρράκο κατάγεται η χρυσή ολυμπιονίκης Αθανασία Τσουμελέκα, η οποία κατέκτησε την πρώτη θέση στο αγώνισμα του βάδην στα 20 χλμ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004.
Μεταξύ άλλων, στο Συρράκο υπάρχει το λαογραφικό μουσείο-βιβλιοθήκη του Κώστα Κρυστάλλη, το παραδοσιακό σπίτι της Ερμηνείας Φωτιάδου, το λαογραφικό μουσείο του μεγαλέμπορου Κώστα Αυδίκου, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, πολιούχου του χωριού, στην κεντρική πλατεία, η βρύση Γκούρα στο κέντρο του χωριού με τη θολωτή στέγη, το Πνευματικό Κέντρο, το νεόκτιστο συνεδριακό κέντρο κ.ά. Στο χωριό τον χειμώνα μένουν ελάχιστοι κάτοικοι, ωστόσο το καλοκαίρι το σκηνικό αλλάζει και το χωριό σφύζει από ζωή.
Καλαρρύτες: Άριστοι τεχνίτες και γάργαρα νερά
Το δεύτερο αρχοντοχώρι της περιοχής, επίσης βλαχοχώρι, είναι οι Καλαρρύτες χτισμένοι σε υψόμετρο 1.200 μ., ανάμεσα στους ορεινούς όγκους του Περιστερίου (2.285 μ.) και των Τζουμέρκων (2.429 μ.) και σφηνωμένοι στην άκρη του γκρεμού, πάνω από τη χαράδρα του Καλαρρύτικου.
«Αετοφωλιά της Πίνδου» το ονομάζουν το χωριό, χαρακτηριστικό του οποίου είναι η ύπαρξη πολλών βρυσών, καθεμία από τις οποίες φημίζεται για τα νερά της. Για την ιστορία, οι Καλαρρυτινοί αναδείχθηκαν άριστοι τεχνίτες στη ραπτική, την υφαντική, την κτηνοτροφία, τη γεωργία και την τέχνη κατεργασίας του ασημιού.
Οι πιο φημισμένοι Καλαρρυτινοί ασημουργοί ήταν ο Αθανάσιος Τζιμούρης, ο Γεώργιος Μπάφας, ο Ποντίκης, ο Παπαγεωργίου, οι Κοντοχρόνηδες, η οικογένεια Νέσση, εγκατεστημένη μέχρι σήμερα στη Ρώμη, η οικογένεια Βούλγαρη, της οποίας οι απόγονοι του πασίγνωστου οίκου κοσμημάτων Bvlgari συγκαταλέγονται στους επιφανέστερους δημιουργούς κοσμημάτων παγκοσμίως κ.ά.
Στην κεντρική πλατεία του χωριού βρίσκεται η ιδιωτική ιστορική και λαογραφική συλλογή της Αγγέλας Γκολφινοπούλου, με παραδοσιακά έπιπλα και υφαντά, τοπικές ενδυμασίες, παλιά γεωργικά εργαλεία, οικιακά σκεύη κ.ά. Από την επάνω πλευρά της πλατείας, στο σχολείο είναι το μουσείο Καλαρρυτινής Αργυροτεχνίας. Αναμφίβολα ξεχωριστή φυσιογνωμία στους Καλαρρύτες είναι ο Ναπολέοντας Ζάγκλης. Είναι ο ιδιοκτήτης του πολυφωτογραφημένου καφενείου-παντοπωλείου «Η Ακανθος», που λειτουργεί χειμώνα-καλοκαίρι και διαθέτει και ξενώνα.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
