Η Καστοριά, στο βορειοδυτικό τμήμα της Δυτικής Μακεδονίας, ανάμεσα στα όρη Γράμμος (2.520 μ.) και Βέρνο με ψηλότερη κορυφή το Βίτσι (2.128 μ.), αποτελεί ιδανικό προορισμό για όλες τις εποχές του χρόνου.
Στην περιοχή κατοικούσαν οι Ορέστες, οι «Μακεδνοί» όπως τους αποκαλεί ο Ηρόδοτος. Από εδώ ξεκίνησαν οι Μακεδόνες βασιλείς να συνενώνουν τα υπόλοιπα κρατίδια για να δημιουργήσουν το μεγάλο μακεδονικό κράτος.
Σήμερα, επισκεπτόμενοι την Καστοριά, θα «παρασυρθείτε» από την ομορφιά της και δη αυτή της λίμνης της! Θα απολαύσετε την παραλίμνια διαδρομή, τον γύρο της χερσονήσου, μήκους περίπου 8,5 χλμ. Θα συναντήσετε το σπήλαιο «Δράκου», στο οποίο αξίζει να αφιερώσετε λίγο από τον χρόνο σας. Παραδίπλα βρίσκεται το βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου και πιο κάτω η Mονή της Παναγίας Μαυριώτισσας με αξιόλογες εσωτερικές και εξωτερικές τοιχογραφίες.
Και αφού απολαύσετε την παραλίμνια διαδρομή, ώρα για βόλτα στην παραδοσιακή συνοικία Ντολτσό, με τα λιθόστρωτα δρομάκια της, τα σπίτια με τη μακεδονίτικη αρχιτεκτονική, τις εκκλησιές και τα μουσεία. Αφιερώστε χρόνο και επισκεφτείτε το Λαογραφικό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται στο αρχοντικό του Νεράντζη Αϊβάζη. Αλλα μουσεία στην ίδια περιοχή είναι το Ενδυματολογικό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται στο αρχοντικό των αδελφών Εμμανουήλ και λειτουργεί τις Κυριακές, καθώς και το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα στο Αρχοντικό Πηχιών.
Αλλη μια παραδοσιακή συνοικία της Καστοριάς με αρχοντικά είναι το Απόζαρι, που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της λίμνης.
Σε ό,τι αφορά την πανοραμική θέα της λίμνης και της πόλης, της βόρειας πλευράς, την έχετε από τα χωριά Απόσκεπος (6 χλμ.) και Σιδηροχώρι (10 χλμ.). Επίσης, από το ξωκλήσι του Αγίου Αθανασίου -το ψηλότερο σημείο της χερσονήσου σε υψόμετρο 880 μ.- με θέα και στις δύο πλευρές της λίμνης (νότια και βόρεια), καθώς και προς τον Γράμμο, το Βίτσι μέχρι και τον Σμόλικα όταν έχει καθαρή ατμόσφαιρα.
ΤΑ ΑΡΧΟΝΤΙΚΑ
Κτίστηκαν την εποχή που η Καστοριά παρουσίαζε μεγάλη οικονομική και εμπορική άνθηση, κατά τον 17ο-18ο αιώνα. Με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, τα περισσότερα είναι διώροφα, υπάρχουν όμως και παραδείγματα τριώροφων. Γνωστά είναι τα αρχοντικά των Τσιατσιαπά, (1754), τετραώροφο με ξυλόγλυπτα ταβάνια και τοιχογραφίες στη βόρεια πλευρά της λίμνης, του Νατζή (1753), του Μπασάρα (1750), του Νεράντζη Αϊβάζη, στο οποίο η οικογένεια έμενε εκεί μέχρι το 1970, των αδελφών Εμμανουήλ Παναγιώτη και Ιωάννη, οι οποίοι ήταν άμεσοι συνεργάτες του Ρήγα Φεραίου. Μεταγενέστερα αρχοντικά όπως τα Βεργουλέικα του 1857 ή του Παπατέρπου (1880) εμφανίζονται ψηλότερα και με έντονο φρουριακό χαρακτήρα επειδή είναι κτισμένα πάνω σε επικλινές έδαφος.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
