Τη φτώχεια στη χώρα μας που, όπως λέει, «χτυπάει κόκκινο» επικαλείται το Κίνημα Αλλαγής προκειμένου να ζητήσει αύξηση του κατώτατου μισθού. Τη σχετική εισήγηση ανέλαβε να κάνει ο βουλευτής Βοιωτίας και τομεάρχης Εργασίας του ΚΙΝΑΛ, Γιώργος Μουλκιώτης, στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή.
«Ένας "δίκαιος μισθός" που θα καλύπτει τις βασικές οικονομικές ανάγκες», επισημαίνει το στέλεχος του ΚΙΝΑΛ, «που θα λειτουργεί αναπτυξιακά, θα αποκλείει τους κινδύνους φτωχοποίησης ή αποκλεισμού και θα καλύπτει τις κοινωνικές ανάγκες του εργαζομένου, είναι μία κοινωνικά δίκαιη διεκδίκηση που θα εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες για όλους και κυρίως τους νέους, τις γυναίκες και τους μακροχρόνια ανέργους που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα απασχόλησης και φτωχοποίησης-περιθωριοποίησης».
Συγκεκριμένα ο κ. Μουλκιώτης παρατηρεί:
- Ο κατώτατος μισθός θα πρέπει να διαμορφώνεται από τους ίδιους τους μισθωτούς (δια των συλλογικών τους οργάνων) και τις επιχειρήσεις (δια των συνδέσμων τους), όπως προτάθηκε με σχετική τροπολογία από το Κίνημα Αλλαγής. Πιο συγκεκριμένα, πρέπει να επανέλθει η αρμοδιότητα στους Κοινωνικούς Εταίρους και μέσω των διαπραγματεύσεων να υπογράφουν Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας όπως καθορίζονται από το άρθρο 8 του ν.1876/1990. Επιπλέον, πρέπει να καταργηθεί η διάταξη του ν.4093/2012 που προβλέπει ότι το πεδίο εφαρμογής της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. περιορίζεται σε μη μισθολογικούς όρους.
- Μόνο όταν όλες οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας θα κηρύσσονται υποχρεωτικές και θα είναι καθολικές και δεσμευτικές, μόνο τότε θα υπάρξει ένα ελάχιστο δίχτυ προστασίας, αποκρούοντας φαινόμενα κοινωνικού ή μισθολογικού ντάμπινγκ και θέτοντας τις βάσεις για ισόρροπη ανάπτυξη.
- Οι μισθοί, όπως και η παραγωγικότητα, θα πρέπει να συγκλίνουν αντί να αποκλίνουν από τον μέσω ευρωπαϊκό όρο, ώστε να μην υπάρχουν στην Ελλάδα φτωχοί εργαζόμενοι, άνθρωποι που υποαπασχολούνται και υπο-αμείβονται και στερούνται των στοιχειωδών για να ζήσουν, να κάνουν οικογένεια, να επιμορφωθούν.
- Απαιτούνται ίσες ευκαιρίες για όλους και κυρίως τους νέους, τις γυναίκες και τους μακροχρόνια ανέργους που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα απασχόλησης και φτωχοποίησης-περιθωριοποίησης.