Αλλη μια περίοδο που μας θυμίζει πολύ το «θέατρο του παραλόγου» διέρχονται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, μετά τη σφοδρή αντίδραση της Άγκυρας στην ελληνική εξαγγελία δημιουργίας θαλάσσιων πάρκων στο Αιγαίο και το Ιόνιο. Ουσιαστικά η τουρκική πολιτική ηγεσία αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο και την ίδια ώρα, Αθήνα και Άγκυρα συμφωνούν ότι οι «διαφορετικές προσεγγίσεις» δεν πρέπει να δημιουργήσουν προσκόμματα στην προγραμματισμένη συνάντηση Μητσοτάκη Ερντογάν στις 13 Μαΐου στην τουρκική πρωτεύουσα. Παράλογο;
Ίσως, αλλά σίγουρα και επικίνδυνο, με δεδομένο ότι και οι δυο χώρες θέλουν πραγματικά όχι μόνο τη μόνιμη αποκλιμάκωση στις σχέσεις τους, αλλά και -αν αυτό καταστεί δυνατό- την επίλυση των προβλημάτων που δημιουργούν σύννεφα στην καλή γειτονία Ελλάδας- Τουρκίας, με άξονα τη μοναδική διαφορά που δέχονται ότι υπάρχει και οι δυο χώρες, δηλαδή την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ.
Αναθεωρητικές απόψεις
Γιατί είναι επικίνδυνο; Διότι γίνεται για μια ακόμα φορά εμφανές ότι η φράση «επίλυση των διμερών διαφορών» ερμηνεύεται διαφορετικά -ίσως εντελώς διαφορετικά- από τις δυο όχθες του Αιγαίου.
Η μεν Τουρκία έχει αναπτύξει μια σειρά αναθεωρητικών απόψεων που παραβλέπουν -και σαφώς παραβιάζουν- το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, με βάση την οποία επιδιώκει μιας μορφής «λύση» στα ελληνοτουρκικά, η δε Ελλάδα επιζητεί την οριστική εξομάλυνση των σχέσεων με τη γείτονα στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και μόνο.
►Διαβάστε επίσης: Με πολύ φιλόδοξη ατζέντα ετοιμάζεται το ραντεβού Μητσοτάκη - Ερντογάν
Η συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν
Στο ζήτημα των θαλασσίων πάρκων, για παράδειγμα, η Τουρκία παραδόξως βασίζεται σε διάταξη του Δικαίου της Θάλασσας -το οποίο δεν έχει αποδεχθεί ούτε επικυρώσει- σύμφωνα με την οποία απαιτείται συνεργασία των παράκτιων κρατών σε σειρά ζητημάτων που αφορούν κλειστές ή περίκλειστες θάλασσες (όπως είναι το Αιγαίο) συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών θεμάτων. Άλλες διατάξεις του Δικαίου της Θάλασσας, όμως, όπως και συνολικά τα όσα περιλαμβάνονται σε αυτό, η Τουρκία δεν τα δέχεται.
Υπό αυτό το πρίσμα, η συνάντηση Μητσοτάκη Ερντογάν στις 13 Μαΐου μπορεί να αποτελέσει αφετηρία εξαιρετικά σημαντικών εξελίξεων, εάν επαληθευτούν οι προβλέψεις των αισιόδοξων τι μπορεί να ξεκινήσει ενός είδους προσπάθεια επίλυσης της κύριας και βασικής διαφοράς μεταξύ των δυο χωρών, δηλαδή της οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ.
►Διαβάστε επίσης: Ευρωεκλογές: Οι πιο κρίσιμες κάλπες για την Κεντροαριστέρα - Το Game of Thrones και τα σενάρια της επόμενης ημέρας
Νέες γκρίζες ζώνες
Πώς θα γίνει αυτό δεν είναι σαφές έως τώρα, με δεδομένο πχ ότι η Άγκυρα θεωρεί μονομερώς ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα (σε αντίθεση με τα όσα ορίζει το Δίκαιο της Θάλασσας), ενώ ακόμα και για περιβαλλοντικά θέματα όπως πχ τα θαλάσσια πάρκα, θα πρέπει να υπάρχει ενημέρωση εκ μέρους της Ελλάδας, την οποία η Τουρκία διεκδικεί με βάση το… Δίκαιο της Θάλασσας!
Πώς μπορεί η χώρα μας να προχωρήσει τον διάλογο και να διερευνήσει δυνατότητες λύσεων μέσα σε ένα περιβάλλον τέτοιου παραλογισμού, είναι απορίας άξιο.
Η Αθήνα διαβλέπει στην τακτική της Άγκυρας μια νέα τουρκική προσπάθεια δημιουργίας «γκρίζων ζωνών» οι οποίες θα αποτελέσουν αντικείμενο διεκδίκησης από τους γείτονές μας σε περίπτωση ευόδωσης της προσπάθειας που δειλά επιχειρείται να ξεκινήσει τώρα, για οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας μεταξύ των δυο χωρών, μέσω ενός διεθνούς δικαιοδοτικού οργάνου.
Σημείο που μπορεί να απεμπλέξει -έως ένα βαθμό…- την κατάσταση είναι ότι οι χάρτες των θαλασσίων πάρκων που δημοσιεύτηκαν δεν είναι οριστικοί, χωρίς σε καμία περίπτωση αυτό να σημαίνει ότι η Ελλάδα προτίθεται έστω και στο ελάχιστο να σχετικοποιήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο, είτε προωθώντας τα θαλάσσια πάρκα, είτε ολοκληρώνοντας τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό.
Και τότε θα φανεί πόσο ρεαλιστική είναι η αντίληψη ότι ένα διεθνές δικαιοδοτικό όργανο μπορεί να τα λύσει όλα αυτά, μετά τη συνυπογραφή ενός σχετικού συνυποσχετικού από τις δυο κυβερνήσεις…
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
