Τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τον ενεργειακό κλάδο και ιδιαίτερα την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας παρουσιάζει το τμήμα Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Κουμουνδούρου. Με στόχο την ενεργειακή μετάβαση και την επίτευξη του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας το 2050 το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θέτει σε δημόσια διαβούλευση 9+1 Άξονες Παρέμβασης:

1. Η κατεύθυνση της αναθεώρησης του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ, και εν γένει το θέμα της χωροθέτησης τέτοιων δραστηριοτήτων. Αυτή η διαδικασία θα πρέπει να ιδωθεί υπό το πρίσμα μιας συνολικής πολιτικής με κατεύθυνση την σταδιακή και επιταχυνόμενη απαγκίστρωση από τα ορυκτά καύσιμα. Ποιοι είναι οι στόχοι μας, ποιες οι περιοχές αποκλεισμού χωροθέτησης ΑΠΕ και με βάση ποια κριτήρια, πώς αυτό μπορεί να αποτυπωθεί, πώς θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε εν γένει και τις δυνατότητες εντός του αστικού ιστού (π.χ. Φωτοβολταϊκά σε στέγες ή μικρές ανεμογεννήτριες για ενεργειακό συμψηφισμό με αντίστοιχα προγράμματα καταπολέμησης της ενεργειακής φτώχειας.
2. Αμεση ενίσχυση της διαδικασίας αξιολόγησης των σωρευτικών επιπτώσεων των έργων ΑΠΕ, τόσο για την ενότητα έργων παραγωγής ενέργειας όσο και σε συνδυασμό με άλλα έργα και δραστηριότητες της κάθε περιοχής, και όχι αυτοτελής εξέταση αυτών, αλλά και συμβατότητα μείγματος χρήσεων γης, πάλι στο πλαίσιο της αναθεώρησης του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ.
3. Δυνατότητα ουσιαστικής και όχι τυπικής διαδικασίας αδειοδότησης και κυρίως χωροθέτησης των έργων ΑΠΕ. Εισαγωγή κριτηρίων που θα αντιμετωπίζει θέματα όπως η κλίμακα κάθε έργου, κριτήρια ευαισθησίας ή / και ακεραιότητας οικοτόπου/οικοσυστήματος, εναλλακτικές προτάσεις, στοιχεία που θα μπορούν να λειτουργούν ως κριτήρια αποκλεισμού περιοχών ως μη κατάλληλων από τα πρώτα στάδια της διαδικασίας.
4. Να αξιολογήσουμε τη θέσπιση της λογικής της Δυναμικής Αυτάρκειας με ΑΠΕ ως μέτρο στην ηλεκτροπαραγωγή. Να εξετάσουμε δηλαδή το σχεδιασμό μας  στοχεύοντας σε ετήσιο -κατά το δυνατόν- ισοζύγιο στην ηλεκτροπαραγωγή με αποκλειστική πηγή τις ΑΠΕ, αξιοποιώντας και επεκτείνοντας το δίκτυο των διασυνδέσεων. Στόχος που μπορεί να αξιολογηθεί τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε μεγάλες διαχειριστικές ενότητες (π.χ. περιφέρειες). Στην πορεία επίτευξης του στόχου μπορούμε να δημιουργήσουμε και μία διαδικασία αναθεώρησης ως προς τη δυνατότητα ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ στο πλαίσιο εξαγωγών, κατόπιν διαβούλευσης και με ενδεχόμενη προτεραιότητα τοπικών και συνεργατικών σχημάτων.
5. Ουσιαστική διαβούλευση και τοπική συμμετοχή στη διαδικασία υλοποίησης των έργων (κοινωνική λογοδοσία), κάτι που δε συμβαίνει σήμερα. Η διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες να μην περιορίζεται στον τυπικό χαρακτήρα που προβλέπει η διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης που συχνά γίνεται μόνο για την κάλυψη των τυπικών απαιτήσεων της αδειοδοτικής διαδικασίας.
6. Συμμετοχή των ίδιων των τοπικών κοινωνιών στη διαδικασία της ενεργειακής μετάβασης, κυρίως μέσω του θεσμού των Ενεργειακών Κοινοτήτων (ν.4513/2018), με επίδικο την υποχρεωτικότητα ύπαρξης τέτοιων θεσμών (υποχρεωτικότητα εκφρασμένη ως ποσοστό επί της συνολικής παραγωγής ενέργειας).
7. Ειδική προσέγγιση για τα νησιά (Μη Διασυνδεδεμένα), όπου καταγράφεται τεράστιο κόστος παραγωγής (29 αυτόνομα ηλεκτρικά συστήματα που τροφοδοτούνται με μαζούτ με ετήσιο κόστος 700-800 εκ.€) που το πληρώνουμε όλοι στους λογαριασμούς μας (ΥΚΩ). Χρειάζεται εξέταση των καλών παραδειγμάτων π.χ. η Τήλος η οποία μέσα από το καινοτόμο έργο με αξιοποίηση φωτοβολταϊκού, ανεμογεννήτριας και μπαταρίας έγινε το πιο πράσινο ως τώρα νησί. Σημαντικό να προχωρήσει εντατικά η διαδικασία διασύνδεσης των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα, ενώ για όσα δεν προβλέπεται να διασυνδεθούν άμεσα, να προχωρήσει εντατικά η διαδικασία για τα Έξυπνα Νησιά (Αστυπάλαια, Σύμη, Καστελόριζο), το Πράσινο Νησί στον Άη Στράτη (ΚΑΠΕ).
8. Εκτός των ανεμογεννητριών, να εξεταστούν με τους ίδιους όρους και όλες οι διαθέσιμες αξιόπιστες εναλλακτικές άλλων μορφών ΑΠΕ, λαμβάνοντας όμως πάντα υπόψη και το θέμα του κόστους, προκειμένου να μην υπάρχει υπέρμετρη επιβάρυνση των καταναλωτών.
9. Εκδημοκρατισμός της παραγωγής με μεροληψία για πολλά μικρά διασπαρμένα συστήματα σε αστικές περιοχές. Ενθάρρυνση δημιουργίας συνεργατικών σχημάτων μέσω της περαιτέρω ενίσχυσης (χρηματοδοτικά εργαλεία) και θωράκισης του θεσμού των Ενεργειακών Κοινοτήτων (απέναντι σε λογικές που καταστρατηγούν το πνεύμα του νόμου), με σημαντικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες. 
10. Θέσπιση ποσοτικών στόχων για την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας, με μηδενισμό της σε ορίζοντα 10ετίας, κάτι που φυσικά δεν αφορά μόνο το ενεργειακό σκέλος.

Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!