Από χθες, κάτι άλλαξε στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Παρά το γεγονός ότι στη Βουλή συζητείτο θέμα του υπουργείου Ναυτιλίας, στο μυαλό όλων βρισκόταν έκδηλη η ανησυχία για την εξέλιξη της πανδημίας. Πράγματι, το τελευταίο διήμερο βλέπουμε μια σημαντική αύξηση των κρουσμάτων, που μας θυμίζει τον περασμένο Νοέμβριο. Εκεί, βέβαια, υπήρχε συνέχεια περίπου δυο εβδομάδων πριν φτάσουμε στο lockdown. Εδώ έχουμε ένα διήμερο μεγάλης αύξησης (προχθές και χθες) αλλά με μια διαφορά: Σήμερα, τυπικά έχουμε «lockdown»!
Η κυβέρνηση βλέπει ότι τίθεται σε κίνδυνο μια βασική παράμετρος της στρατηγικής της, η οποία θεωρεί προαπαιτούμενη την υπέρβαση της πανδημίας και των περιορισμών που αυτή επιβάλλει, για την ολόπλευρη ανάπτυξη της κυβερνητικής πολιτικής που θα οδηγήσει στην ανάπτυξη της οικονομίας.
Τα δεδομένα του τελευταίου διημέρου, όμως, αποτελούν ένδειξη ανάπτυξης του τρίτου κύματος της πανδημίας και θέτουν υπό σοβαρό κίνδυνο την κυβερνητική στρατηγική και πιο συγκεκριμένα το χρόνο εκδήλωσης της ολόπλευρης αναπτυξιακής προσπάθειας χωρίς τους περιορισμούς του κορονοϊού.
Μπορεί η κυβέρνηση να επαίρεται για το ότι η κατάσταση της πορείας της πανδημίας είναι μια από τις καλύτερες της Ευρώπης, ωστόσο η ανησυχία εκφράστηκε δια στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού κατά την επίσκεψή του στην πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε στην κα Σακελλαροπούλου μεταξύ άλλων ότι χρειάζεται αυξημένη προσοχή και διαρκής ανάλυση σε εβδομαδιαία βάση από τους λοιμωξιολόγους της πορείας των επιπτώσεων από τη σταδιακή χαλάρωση των μέτρων.
Μετά τα στοιχεία του τελευταίου διημέρου, συνεδριάζει σήμερα εκτάκτως η επιτροπή των λοιμωξιολόγων με θέμα το αν, τελικά, θα ανοίξουν τα γυμνάσια και τα λύκεια τη Δευτέρα, ιδιαίτερα στην Αττική όπου ο Κεντρικός Τομέας εμφανίζει βαρύ επιδημιολογικό φορτίο, αλλά και αν θα επιστρέψουμε σε κλειστό λιανεμπόριο με εφαρμογή του click away.
Και τα δυο είναι μέτρα που η κυβέρνηση θεωρεί ολέθρια, καθώς πάνε πίσω πολύ την όλη προσπάθεια, η οποία έχει επιπρόσθετα επιβαρυνθεί από το πανευρωπαϊκό πρόβλημα της μικρής παραγωγής εμβολίων και του πολέμου μεταξύ των εταιρειών που τα παράγουν, με αποτέλεσμα να καθυστερεί ο εμβολιασμός και να επιμηκύνεται ο χρόνος για δημιουργία συλλογικής ανοσίας.