«Το γαρ πολύ των τάσεων γεννά ανησυχία» θα μπορούσε να είναι η προσαρμογή του γνωστού ρητού στα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία, καθώς η μια τάση ξεφυτρώνει μέσα (ή δίπλα) από την άλλη, δείχνοντας από τη μια την αγωνία των στελεχών του κόμματος για ανάκτηση της πρωτοκαθεδρίας στην πολιτική σκηνή, από την άλλη όμως τη στρατηγική ασάφεια σχετικά με τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ στο προσεχές μέλλον μέχρι τις επόμενες εκλογές.
Το ποτήρι της εσωστρέφειας ξεχείλισε όταν υπήρξε και μια πρόταση για ένα άλλο πρόσωπο, εκτός του Αλέξη Τσίπρα, ως υποψήφιο για την ηγεσία: Πρόκειται για τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, ο οποίος όμως έχει από καιρό αποχωρήσει από κάθε αξίωμα του κόμματος και δραστηριοποιείται στο ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας, στο οποίο είναι επικεφαλής.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ παρακολουθεί τη δημιουργία νέων τάσεων και τη δράση των παλαιότερων, διαπιστώνει ότι οι προτάσεις τους δεν συντίθενται καθώς άλλοι μεν υπεραμύνονται του αριστερού χαρακτήρα του κόμματος κι αρνούνται την «νόθευση» της ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ με σοσιαλδημοκρατικά απομεινάρια του παλαιού ΠΑΣΟΚ ενώ άλλες κινήσεις θεωρούν μονόδρομο τη διεύρυνση του κόμματος με σκοπό την άλωση της σοσιαλδημοκρατίας και την έκφραση όλων των αντιδεξιών δυνάμεων από την Κουμουνδούρου.
Παρά το ότι ακούστηκε το όνομα του κ. Σακελλαρίδη (ο οποίος αντέδρασε με δυσφορία και διαμήνυσε ότι δεν έχει τέτοιες προθέσεις), ωστόσο κοινή συνισταμένη των τάσεων είναι ότι δεν αμφισβητείται ο Αλέξης Τσίπρας στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. «Αλλά και μόνη η ανάγκη να το διευκρινίσουν, είναι ένα πολιτικό ζήτημα» έλεγε βετεράνος της Αριστεράς. Ακόμα και στην Κουμουνδούρου, όμως, αναγνωρίζουν ότι το να μην αμφισβητείς το πρόσωπο του προέδρου, αλλά στην πράξη να αμφισβητείς τη στρατηγική του, δημιουργεί μείζον πρόβλημα.
Ο Αλέξης Τσίπρας σκοπεύει να αναστρέψει την εικόνα εσωστρέφειας που εκπέμπει ο ΣΥΡΙΖΑ με τις διάφορες τάσεις οι οποίες δημιουργούν ένα μωσαϊκό, όχι μια συνεκτική πολιτική έκφραση. Πριν φτάσει στο Συνέδριο -του οποίου ο χρόνος διεξαγωγής είναι ακόμα άγνωστος- θέλει να δείξει προς τα έξω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια σειρά πολιτικών τιμαρίων, αλλά ένα κόμμα με καθαρό πολιτικό λόγο και συνοχή. Για αυτό θα ρίξει το βάρος του στην αντιπαράθεση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, επιλέγοντας θέματα που αγγίζουν τους ασθενέστερους οικονομικά, όπως αυτούς που έχουν χρέη σε τράπεζες, ταμεία και δημόσιο, σε μια προσπάθεια να ξανακερδίσει αυτά τα στρώματα.
Υπάρχει όμως ο κίνδυνος η κομματική ζωή να τον «προδώσει» και οι διάφορες τάσεις και τα ρεύματα να επιχειρήσουν να ελέγξουν τον κομματικό μηχανισμό στις εκλογές για τις νέες διοικήσεις των Νομαρχιακών Επιτροπών που είναι προγραμματισμένες για τον επόμενο μήνα. Ακόμα κι αν αυτό γίνει με κάθε καλή πρόθεση και συντροφικότητα (πράγματα που δεν είναι δεδομένα…) είναι σαφές ότι η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ προς τα έξω θα είναι μια εικόνα εσωστρέφειας και στρατηγικής αναζήτησης, πράγμα που θα ακυρώσει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική επιλογή Τσίπρα για πολιτική αντιπαράθεση με την κυβέρνηση.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
