Στο ίδιο έργο θεατής βρίσκεται η ελληνική κυβέρνηση, ενόψει της σημερινής επίσκεψης του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Ρωσία και της συνάντησής του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Την προηγούμενη μέρα, όπως συμβαίνει πάντοτε στις επισκέψεις Έλληνα πρωθυπουργού στη Ρωσία, υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία με υψηλόβαθμο Αμερικανό αξιωματούχο (αυτή τη φορά με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν) προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι η επίσκεψη δεν εκφεύγει των ορίων ενός κράτους-μέλους του ΝΑΤΟ και ενός αξιόπιστου συμμάχου της Δύσης.

Τι θέλει να πετύχει ο Μητσοτάκης

Χωρίς να θέλει να ξεφύγει από αυτά τα όρια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει συγκεκριμένες επιδιώξεις στις συναντήσεις του στη Ρωσία, ιδιαίτερα βέβαια σε εκείνη με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Ειδικότερα:

1. Ουκρανία και ευρωπαϊκή ασφάλεια: Πρώτη επιδίωξη είναι η ανταλλαγή απόψεων και η διερεύνηση των περιθωρίων συμπτώσεων ως προς το νέο γεωπολιτικό περιβάλλον που αφορά στο «θερμό μέτωπο» της Ουκρανίας. Η Ρωσία έχει ενοχληθεί από τη νέα αμυντική συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ και ο κ. Μητσοτάκης θα προσπαθήσει να πείσει τον κ. Πούτιν ότι αυτή η συμφωνία δεν έχει χαρακτήρα «μετώπου κατά της Ρωσίας» και να διασκεδάσει τις εντυπώσεις ότι η χρήση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης από τις ΗΠΑ στρέφεται εναντίον της Μόσχας. Παράλληλα τα επεισόδια στα σύνορα Λευκορωσίας-Πολωνίας που θυμίζουν την επιχείρηση της Τουρκίας να ωθήσει χιλιάδες μετανάστες σε εισβολή στην Ελλάδα τον Μάρτιο του 2020 αποτελούν ακόμα ένα σημείο τριβής. Μητσοτάκης και Πούτιν ίσως βρουν κοινούς άξονες στη ρωσική πρόταση περί ενός Συμφώνου Ευρωπαϊκής Ασφάλειας, που να περιλαμβάνει τις ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ, αλλά και τη Ρωσία, και βέβαια να δεσμεύει όλα τα μέρη. Άλλωστε η Ελλάδα και προσωπικά ο κ. Μητσοτάκης έχει επανειλημμένως κάνει λόγο για την ανάγκη να διευρυνθούν οι επαφές και οι σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τη Ρωσία.
2. Βαλκάνια: Παρόμοιο είναι το πρόβλημα του κινδύνου αλλαγής συνόρων στα Βαλκάνια. Κι εδώ ο ρόλος της Ελλάδας μπορεί να είναι καθοριστικός, με την έννοια ότι, πρώτον, η χώρα μας είναι η ισχυρότερη χώρα στη βαλκανική χερσόνησο και δεύτερον ότι η Αθήνα υποστηρίζει τη μέση λύση, που σημαίνει ούτε αλλαγές συνόρων αλλά και επαναδιαπραγμάτευση των όρων που συμφωνήθηκαν στο Ντέιτον όταν υπεγράφη η ομώνυμη συνθήκη. Όπλο του Έλληνα πρωθυπουργού είναι ότι ούτε η Ρωσία του Πούτιν, ούτε η Ευρώπη των «27» πρέπει να παραμεριστούν καθώς αναδύεται η σκληρή σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ - Κίνας. Σε αυτό τον άξονα θα αναζητηθούν σημεία σύμπτωσης.
3. Ενέργεια - οικονομική συνεργασία: Ίσως είναι το σημαντικότερο θέμα στην ατζέντα των συζητήσεων Μητσοτάκη - Πούτιν. Έχει προηγηθεί σημαντική δουλειά από τους κ. Δένδια και Λαβρόφ, αλλά και τους κ. Βαρβιτσιώτη και Σαβέλιεφ στο πλαίσιο της μεικτής διυπουργικής επιτροπής για την οικονομική, βιομηχανική, επιστημονική και τεχνολογική συνεργασία. Η συμφωνία στη χρήση του φυσικού αερίου ως κύριου καυσίμου για αυτή την περίοδο θα αποτελέσει τον καμβά της συνεργασίας στον τομέα αυτό. Στο τραπέζι θα βρεθεί και η αλλαγή των όρων τιμολόγησης του φυσικού αερίου που έρχεται από την Ρωσία στην Ελλάδα, με στόχο να πέσουν οι τιμές (σχετική προετοιμασία έγινε στην συνάντηση του ΥΠΕΝ, Κώστα Σκρέκα με τον ισχυρό άνδρα της Gazprom, Α. Μίλερ). Παράλληλα θα υπάρξουν συζητήσεις για αύξηση της διμερούς συνεργασίας στον τουρισμό, τις επενδύσεις και τη συμμετοχή ρωσικών εταιρειών σε κάποια από τα μεγάλα έργα που εκτελούνται αυτή την περίοδο στην Ελλάδα.
4. Εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επενδύει πάνω στη σαφή ρωσική θέση περί «σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου» που διαφοροποιεί πλήρως τη ρωσική στάση από τις τουρκικές μονομερείς ενέργειες. Ωστόσο αντιλαμβάνεται ότι η Ρωσία δεν είναι πρόθυμη να συναινέσει σε διευθετήσεις που μπορεί να τη φέρουν σε πλήρη σύγκρουση με την Τουρκία. Το έδαφος για μια συνεννόηση Αθήνας-Μόσχας σχετικά με το καθεστώς του Αιγαίου, η οποία θεωρείται απαραίτητο προαπαιτούμενο πριν την όποια ελληνική απόφαση για επέκταση χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, κρίνεται αυτή την περίοδο ανώριμο. Έτσι η ελληνική πλευρά φαίνεται ότι θα φτάσει τις συζητήσεις έως την κοινή δήλωση για σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου.
5. Θέματα που ενώνουν τις δύο χώρες: Οι σχέσεις Ελλάδας- Ρωσίας είναι παλαιές και στέρεες, πράγμα που θα επιβεβαιωθεί και στη συνάντηση Μητσοτάκη Πούτιν. Η κοινή ορθόδοξη παράδοση είναι η σημαντικότερη από αυτές, παρά τα σύννεφα μεταξύ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριαρχείου Μόσχας. Η «ιστορικότητα» των δύο λαών αποτελεί επίσης ενοποιητικό στοιχείο, καθώς η Ελλάδα δεν ξεχνά ότι εν μέσω πανδημίας και με απόντες τους περισσότερους ξένους ηγέτες, ο Ρώσος πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισούστιν παρέστη στις εορταστικές εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης τον περασμένο Μάρτιο. 

Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!