Με όνομα βαρύ σαν ιστορία, η Φώφη Γεννηματά «βαπτίστηκε» στο χώρο της πολιτικής από τον ίδιο τον πατέρα της Γιώργο Γεννηματά, ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, βουλευτή και υπουργό των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου, επί σειρά ετών και ιδιαίτερα αγαπητό στους ψηφοφόρους του, αλλά και στους πολίτικούς του αντιπάλους
Ακριβώς 27 χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα της Γιώργου Γεννηματά σε ηλικία 55 ετών στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», η κόρη του έφυγε από την ίδια ασθένεια στο ίδιο νοσοκομείο.
Η σχέση της Φώφης με τον πατέρα της ήταν σχέση βαθιάς αγάπης και θαυμασμού. Έζησε μαζί του την πορεία ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, την πολιτική του καταξίωση και το τραγικό τέλος που ήρθε 7 μόλις μήνες μετά τον θάνατο της μητέρας της Κάκιας, από την ίδια ασθένεια.
►Φ. Γεννηματά: Εθνικό πένθος την Τετάρτη - Δημοσία δαπάνη η κηδεία της
Στις 25 Απριλίου του 2014, 20 χρόνια μετά το θάνατο του Γιώργου Γεννηματά, με ένα συγκινητικό σημείωμα η Φώφη Γεννηματά αναφέρθηκε στον πατέρα της και αναδημοσίευσε για πρώτη φορά σε ηλεκτρονική μορφή το βιβλίο που είχε εκδοθεί λίγο μετά τον θάνατό του, με κείμενα και φωτογραφίες από τον βίο του σπουδαίου αυτού πολιτικού.
«Σκέψεις και συναισθήματα πλημμυρίζουν την καρδιά και το μυαλό. Αγάπη, πόνος, νοσταλγία, αναμνήσεις, εικόνες, θαυμασμός, πίστη, έμπνευση, σεβασμός…» γράφει στην αρχή του σημειώματός της η Φώφη Γεννηματά και συνεχίζει:
►Φώφη Γεννηματά: Η οικογένεια, η πολιτική διαδρομή και η άνιση «μάχη» με την επάρατη νόσο
«Δεν χωρούν σε λίγες λέξεις όσα νοιώθω.
Για τον πατέρα που δεν έχω πλάι μου.
Για τον παππού που τα εγγόνια του δεν γνώρισαν το χάδι του.
Για τον άνθρωπο που δεν πρόλαβε να ζήσει όσα άξιζε.
Όμως πρόλαβε να μας δώσει τόση αγάπη που μας συντροφεύει και μένα και τη Μαίρη και μας δίδαξαν μαζί με την Κάκια του, την αγαπημένη μας μητέρα, μια στάση ζωής που μας βοήθησε να σταθούμε όρθιες στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε με ελπίδα και αισιοδοξία.
Δεν χωρούν σε λίγες γραμμές όσα έζησα δίπλα του, όσα έζησαν και σχεδίασαν κοντά του οι συνεργάτες και οι φίλοι του, όσα πίστεψαν και οραματίστηκαν μαζί του οι πολίτες όλης της Ελλάδας.
Αναζητούμε όλοι αυτά που μας ενώνουν και κρατούν ζωντανή μέσα μας τη μνήμη του» δήλωνε.
Η πορεία του Γ.Γεννηματά και το αιφνίδιο τέλος
Ο Γιώργος Γεννηματάς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Ιουνίου 1939. Πατέρας του ήταν ο Θεόδωρος Γ. Γεννηματάς, δικηγόρος και οικονομολόγος, που διετέλεσε γενικός διευθυντής της UNRRA στην Ελλάδα, σύμβουλος της Αμερικανικής Οικονομικής Αποστολής και αργότερα της εν Ελλάδι Αμερικανικής Πρεσβείας.
Υπήρξε ένας από τους λίγους πολιτικούς που άφησε ένα ολοκληρωμένο έργο πίσω του, καθώς υπήρξε ο εμπνευστής του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ). Μετά το θάνατό του, για να τιμηθεί το έργο του, πολλά νοσοκομεία της Ελλάδας πήραν το όνομά του.
Τον Ιανουάριο του 1992, με αφορμή ένα κρυολόγημα υποβλήθηκε σε εξετάσεις και λίγες ημέρες αργότερα ο ίδιος ανακοίνωσε στους δημοσιογράφους ότι πάσχει από καρκίνο, λέγοντας: «Υπάρχουν μερικές στιγμές που το συναίσθημα ξεχειλίζει, δεν είμαι από μάρμαρο. Είναι γνωστό ότι έχω καρκίνο, αλλά θα προσπαθήσω».
Το 1992, την ημέρα της γιορτής του αναχώρησε για τη Νέα Υόρκη όπου υποβλήθηκε σε εγχείρηση, το ίδιο διάστημα που η σύζυγός του υποβάλλονταν σε θεραπευτική αγωγή για την ίδια ασθένεια.
Λίγο καιρό αργότερα επέστρεψε στην Ελλάδα, όμως τον Σεπτέμβριο του 1993 υποβλήθηκε σε θεραπεία σε νοσοκομείο του Χιούστον, από όπου επέστρεψε δύο ημέρες πριν το θάνατο της συζύγου του.
Στο 3ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ εξελέγη πρώτος σε σταυρούς για την κεντρική επιτροπή, αν και δεν ήταν παρών καθώς τον εμπόδιζαν οι επιπτώσεις της θεραπείας και δύο ημέρες μετά εισήχθη στην εντατική του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός».
Πέθανε στην Αθήνα στις 25 Απριλίου 1994, από καρκίνο. Μετά το θάνατό του, για να τιμηθεί το έργο του, πολλά νοσοκομεία της Ελλάδας πήραν το όνομά του.
►Πώς αποχαιρετούν τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ την Γεννηματά: Αντίο Φώφη μας!
Στην ιδιόχειρη πολιτική του διαθήκη ανέφερε:
«Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους του Έλληνες και τις Ελληνίδες που μου συμπαραστάθηκαν.
Εκτός από ευχές, απαιτείται Εθνική συνεννόηση στην κορυφή και διάλογος και Εθνική ομοψυχία στη βάση.
Για το Πα.Σο.Κ. , το κόμμα που τόσο αγάπησα εύχομαι ενότητα, περίσκεψη και αποφασιστηκότητα.
Αυτά που δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω είμαι βέβαιος ότι θα αποτελέσουν στόχο πολλών που με μεγαλύτερες δυνάμεις από εμένα θα τα κάνουν πράξη.
Με τις ευχές και την άπειρη αγάπη μου.
Γιώργος Γεννηματάς.
Ο πόνος της απουσίας σου είναι πάντα εδώ
Τον Απρίλιο του 2020 έγραφε για τον πατέρα της: «Ήσουν ωραίος σαν άγγελος με δυο φτερούγες ανοιχτές, η μια βυθούσε στ’ αύριο, η άλλη χανότανε στο χθες».
Με τους στίχους αυτούς κλείνει το αφιέρωμα που είχαμε φτιάξει με τη Μαίρη και τους φίλους σου. Δεν ξέρω πόσες φορές το έχουμε δει μαζί με τα παιδιά, τα εγγόνια σου. Δεν πρόλαβες να τα γνωρίσεις αλλά εκείνα σε ξέρουν, με ρωτούν, διαβάζουν, βλέπουν βίντεο. Τους μιλούν και τόσοι άλλοι για σένα. Ειδικά αυτές τις δύσκολες μέρες, το όνομά σου είναι στα χείλη όλων των Ελλήνων, με σεβασμό, με αγάπη.
Τι θα συνέβαινε σήμερα λένε, αν ο Γιώργος Γεννηματάς δεν είχε στεριώσει το ΕΣΥ. Είναι το μεγάλο μας όπλο στον πόλεμο με την πανδημία. Μια μεγάλη κατάκτηση για όλους.
Στο δικό σου φωτεινό διάστημα υπήρξε νους, καρδιά κι ελπίδα. Τα τρία χρέη που λέει ο Καζαντζάκης. Δούλεψες σκληρά για να στήσεις το ΕΣΥ, αδιαμαρτύρητα. Ώρες πολλές, με αγωνία, με συγκρούσεις, τα έβαλες με συμφέροντα, ενέπνευσες τους ανθρώπους της υγείας, ένοιωσες τον πόνο των ανθρώπων, όπως ο ίδιος έλεγες άφησες εκεί ένα κομμάτι από τον εαυτό σου.
«Σμίξατε το περπάτημα και τις καρδιές σας για να δημιουργήσετε κάτι κοινό».
Μόνο όποιος έχει όραμα έλεγες μπορεί και γίνεται ρεαλιστής για να κάνει πράξη το όραμά του. Το όραμα έγινε πράξη.
«Όταν πρόκειται για το υπέρτατο αγαθό, την υγεία του ανθρώπου, δεν αρκούν οι συγκρίσεις, οι βελτιώσεις και τα άλματα που έγιναν σ’ αυτό το χώρο για να κερδίσεις μια μάχη στη Βουλή. Απαιτείται με αίσθημα ευθύνης να δώσουμε τις προοπτικές, να εντοπίσουμε τα προβλήματα, να προδιαγράψουμε τις βελτιώσεις που θα κατοχυρώσουν την ολοκλήρωση και πλήρη ανάπτυξη του Ε.Σ.Υ. Το Ε.Σ.Υ. θα έπρεπε να είναι ένα ζήτημα που όχι απλώς δε διχάζει, αλλά ενώνει».
Από όποιο μετερίζι κι αν βρίσκομαι, έλεγες, πάντα στο ΠΑΣΟΚ, πάντα στην Αλλαγή θα υπερασπίζομαι το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Πόσο επίκαιρο να ’ξερες είναι σήμερα το ζήτημα αυτό.
Εκείνο που αξίζει, μου έλεγες, είναι να αγωνιζόμαστε για τα μεγάλα προβλήματα της ζωής που είναι κοινά για όλους. Θα αγωνιστώ, έλεγες, να κάνω πόρτα τη χαραμάδα της ελπίδας.
26 χρόνια πέρασαν από τότε που έφυγες από κοντά μας και ο πόνος της απουσίας σου είναι πάντα εδώ, κάθε φορά που σε σκέφτομαι όμως κρατώ την ελπίδα.
Της έλειπαν οι γονείς της
Πέρυσι, με αφορμή την γιορτή της Μητέρας, η Φώφη Γεννηματά έκανε μια ανάρτηση γεμάτη νοσταλγία για την οικογένειά της.
«Το πρώτο τηλεφώνημα που πήρα σήμερα ήταν από την αδελφή μου. "Πόσο μου λείπει", μου λέει. 56 χρόνια πριν σαν σήμερα παντρεύτηκαν ο Γιώργος και η Κάκια, οι γονείς μας. Μια σύμπτωση γεμάτη σημασία.
10.5.1964. Κάπως έτσι ξεκίνησε ένα ταξίδι που έμελλε να μην είναι πολύ μακρύ, αλλά ήταν όμορφο, έντονο, συναρπαστικό, με απροσδόκητη πορεία, δυνατά συναισθήματα και σίγουρα πολύ αγάπη. Στο κέντρο, στήριγμα, πηγή ζωής και αισιοδοξίας η μητέρα μας η Κάκια.
.
Τώρα που μεγαλώνουμε τα δικά μας παιδιά, χωρίς εκείνη, πόσες φορές έχω αναρωτηθεί: είμαι τόσο καλή μητέρα όσο εκείνη; Τι θα έκανε, τι θα μου έλεγε; Νομίζω πως ξέρω: αγάπη χωρίς όρια. Να τη νοιώθουν στο χάδι σου, να την βλέπουν στα μάτια σου, να την ακούν στα λόγια σου, στον τόνο της φωνής σου ακόμα κι αν πρέπει να είναι αυστηρός καμιά φορά. Να γραφτεί στην ψυχή τους και να τους συντροφεύει για πάντα στη δική τους ζωή».
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
