Eνας ακήρυκτος πόλεμος είναι «στα σκαριά» μεταξύ τω δυο μεγαλύτερων κομμάτων που ερίζουν για την κυριαρχία στο χώρο της ελληνικής κεντροαριστεράς. ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ΚΙΝΑΛ έχουν εκ των πραγμάτων διαφορετικές στρατηγικές, αλλά την ίδια επιδίωξη: Να εκφράσουν στο σύνολό του το χώρο της κεντροαριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας κι από εκεί να διεκδικήσουν σε δεύτερο χρόνο την εκλογική τους καταγραφή ως το δεύτερο μεγάλο κόμμα του δικομματικού μας συστήματος, το οποίο θα επανέλθει «δριμύτερο» μετά την επαναφορά της ενισχυμένης αναλογικής από τις μεθεπόμενες βουλευτικές εκλογές.
Στον ΣΥΡΙΖΑ το πλάνο είναι σαφές: Η πανδημία έκανε πολύ δύσκολη τη διεξαγωγή του Συνεδρίου το οποίο αρχικά είχε προγραμματιστεί για το 2020, αλλά ως τώρα δεν έχει διοργανωθεί λόγω των εξαιρετικών συνθηκών που επικρατούν τη χώρα. Αντ’ αυτού τον επόμενο μήνα θα πραγματοποιηθεί μια μεγάλη Συνδιάσκεψη, όπου θα παρουσιαστεί το κυβερνητικό πρόγραμμα του κόμματος, ενώ αυτό αναμένεται να συνδυαστεί και με την ένταξη στον ΣΥΡΙΖΑ- ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ μιας σειράς στελεχών που προέρχονται από την κεντροαριστερά και κυρίως έχουν αναπτύξει δράση σε μαζικούς φορείς, τον συνδικαλισμό και την αυτοδιοίκηση.
Η ηγεσία του κόμματος αποδίδει στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας τις δημοσκοπικές της επιδόσεις, που υπολείπονται της εκλογικής καταγραφής του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2019, όταν είχε χάσει τις εκλογές. Αυτό σημαίνει ότι η επιστροφή στην κανονικότητα, θα σημάνει και την επιστροφή -έστω σταδιακά- των πολιτών που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ πριν από περίπου δυο χρόνια, αλλά δεν δείχνουν πρόθυμοι να τον στηρίξουν στις μετρήσεις της κοινής γνώμης έκτοτε.
Ο Αλέξης Τσίπρας και το επιτελείο του σχεδιάζουν κι άλλες εκδηλώσεις όπως αυτή που έκανε με την παρουσίαση του προγράμματος για την υγεία, ενώ παράλληλα από τώρα έχουν ξεκινήσει επιχειρήσεις ανεύρεσης νέων προσώπων με δράση και αναφορές στις τοπικές κοινωνίες, για τον εμπλουτισμό των ψηφοδελτίων του κόμματος, καθώς εκεί η Κουμουνδούρου έχει εναποθέσει τις περισσότερες προσδοκίες της για ουσιαστική διεύρυνση στην κεντροαριστερά όχι με μεταγραφές κορυφής, αλλά με ουσιαστικές εντάξεις από την κοινωνική βάση της σοσιαλδημοκρατίας.
Καταλύτης οι εκλογές στο ΚΙΝΑΛ
Τον ίδιο πολιτικό χώρο εκφράζει εν μέρει, και διεκδικεί να εκφράσει στο σύνολό του το Κίνημα Αλλαγής. Το ΚΙΝΑΛ κινείται στον αστερισμό της εκλογής ηγεσίας, η οποία αναμένεται να προσδιοριστεί εντός του έτους, μετά το καλοκαίρι, με δεδομένο ότι η κυβέρνηση έχει αποκλείσει κάθε συζήτηση περί πρόωρων εκλογών εντός του 2021. Η διαδικασία αυτή αναμένεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον από όλα τα κόμματα, κυβέρνηση κι αντιπολίτευση, καθώς κάθε υποψήφιος, ακόμα και η τωρινή πρόεδρος Φώφη Γεννηματά, μπορεί να εξελιχθεί σε παράγοντα γενικότερων εξελίξεων μετά τις εσωκομματικές εκλογές.
Πιο συγκεκριμένα, ο Ανδρέας Λοβέρδος έχει εξαγγείλει την επιστροφή του κόμματος στον ιστορικό του τίτλο (ΠΑΣΟΚ) και μια πολιτική που θα οδηγήσει σε υπερδιπλασιασμό των σημερινών εκλογικών του ποσοστών.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης αποφεύγει τέτοιες εξαγγελίες και οργανώνεται στη βάση του κόμματος, όπου διατηρεί ισχυρή επιρροή, ενώ οι επιτελείς της Φώφης Γεννηματά υποστηρίζουν ότι τα πράγματα θα γίνουν πολύ καλύτερα με εκείνη επικεφαλής και χωρίς την δαμόκλειο σπάθη της εσωκομματικής εκλογικής μάχης.
Σε κάθε περίπτωση η φυσιογνωμία του Κινήματος Αλλαγής θα προσδιοριστεί εξαρχής από το πρόσωπο που θα εκλεγεί στην ηγεσία του, κάτι που αναμφίβολα θα επηρεάσει (θετικά ή αρνητικά) τόσο την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να απλωθεί στην κεντροαριστερά, όσο και τις φιλοδοξίες της Νέας Δημοκρατίας να κερδίσει δεξαμενές πολιτών που έχουν χαλαρή σχέση με την πολιτική, ωστόσο στις κάλπες προτιμούν τα κεντροαριστερά σχήματα.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
